22 Μαΐου του 1524 ιδρύεται η ΜΟΝΗ ΝΟΒΟΝΤΕΒΙΤΣΙ προς τιμήν της Παναγίας του Σμόλενσκ

Στις 22 Μαΐου του 1524 προς τιμήν της εικόνας της Παναγίας της Οδηγήτριας του Σμολένσκ ιδρύθηκε το πιο σεβαστό μοναστήρι στη Μόσχα – η Μονή Νοβοντέβιτσι. Είναι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και είναι διάσημη για το μπαρόκ στυλ της, τον βασικό πολιτικό, πολιτιστικό και θρησκευτικό ρόλο της στην ιστορία της Ρωσίας

Η ιστορία αρχίζει με την εικόνα της Παναγίας της Οδηγήτριας. Την έφερε ως προίκα η Άννα η κόρη του Κωνσταντίνου του Μονομάχου, η οποία παντρεύτηκε τον κνέζη Βσεβολοντ Γιαροσλαβιτσι. Επειδή η εικόνα έμεινε για πολλά χρόνια στο Σμόλενσκ είναι γνωστή ως ¨ Παναγία Οδηγήτρια του Σμόλενσκ ¨.

Μετά το γάμο της πριγκίπισσας Σοφίας με τον κνέζη Δημήτριο ( 1398- 1425 ) η εικόνα θα έρθει στη Μόσχα. Για κάποια χρόνια όμως επειδή οι κάτοικοι του Σμόλενσκ, με επικεφαλής τον επίσκοπο Μιχαήλ, ζήτησαν από την επιτροπή της εικόνας, πράγμα που έγινε το 1456.

Την εικόνα συνόδεψαν τότε οι παρθένες της Μονής του Ευαγγελισμού του Κρεμλίνου όπου έμεινε η εικόνα για εξήντα χρόνια.
Πολλά δάκρυα έχυσαν οι μοναχές και εκείνη τη στιγμή αισθανόταν εγκατελειμένες από το Θεό.

Τα παλαιά χρονικά λένε ότι κάθε χρόνο στη επέτειο του χωρισμού, οι παρθένες ερχόταν σ’ εκείνο το μέρος. Εξαιτίας των ακολουθιών που γινόταν σ’ εκείνο τον κάμπο οι Μοσχοβίτες τον ονόμασαν κάμπο των παρθένων.

Το 1524 ο μέγας κνεζής Βασίλειος ο 3ος της Μόσχας μετά την νίκη του κατά των Πολωνών έχτισε στον κάμπο των παρθένων μια μεγάλη λαύρα προς τιμή της Παναγίας του Σμολενσκ. Το μοναστήρι ονομάστηκε Novodevici – Η νέα μονή των παρθένων.

Περιτριγυρισμένη από ένα χοντρό τείχος με 12 πύργους η μονή ανήκει στην πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO.

Το 1922 οι κομμουνιστές έκλεισαν τη μονή και τη μετέτρεψαν σε μουσείο της γυναικείας χειραφέτησης. Το 1943, ο Στάλιν κάνει κάποιες παραχωρήσεις προς την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ξανανοίγει για λίγο καιρό και το 1980 γίνεται έδρα του επισκόπου Κρουλίτσκι και Κολόμνας. ΕΔΩ

Το 1994 δημιουργήθηκε μια νέα αδελφότητα. Και οι 7 εκκλησίες διατηρηθήκαν. Στη μονή βρίσκονται και τα λείψανα της Οσίας Ελένης, πρώτης ηγουμένης του Novodevici.

Το Κοιμητήριο Νοβοντέβιτσι είναι ιστορικό νεκροταφείο της Μόσχας, όπου έχουν την τελευταία κατοικία τους διάσημες προσωπικότητες της ρωσικής διανόησης, τέχνης και πολιτικής. . Αποτελεί μέρος ανάπαυσης των Τσέχοβ, Αϊνστάϊν, Γκόγκολ, Χρουτσέβ, Κροπότκιν, Μαιακόβσκι, Προκόφιεβ, Στανισλάβσκι και Σοστακόβιτς. Συνορεύει με την Μονή Νοβοντέβιτσι και είναι Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Άρχισε να λειτουργεί το 1898, όταν διαπιστώθηκε ότι δεν ήταν εφικτό να γίνονται πλέον ταφές μέσα στο εκκλησιαστικό συγκρότημα της Μονής Νοβοντέβιτσι.

Η ίδια η μονή ήταν αρχικά δημοφιλής για τις ευγενείς γυναίκες, που συχνά αποσύρονταν εδώ, αλλά η μονή ήταν και φυλακή για τις ευγενείς αντιεξουσιαστές γυναίκες, συμπεριλαμβανομένου την μεγαλύτερη ετεροθαλή αδερφή και την πρώτη σύζυγο του Μέγα Πέτρου