ΕΛΕΗΣΕ ΚΥΡΙΕ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΣΟΥ!

 

" Ερωτήσεις που ψάχνουν απαντήσεις."

Ο λόγος το νιώθω πως στέρεψε εδώ και λίγο καιρό.
Είναι ο πόνος γι' αυτά που καθημερινά ακούμε με τα μάτια μας, βλέπουμε με τα αυτιά μας, ψηλαφούμε με τα ίδια τα χέρια μας;

Είναι η κούραση η σωματική,ο ελεύθερος χρόνος που όλο και λιγοστεύει;

Είναι η αδιόρατη αίσθηση πως κάτι μεγάλο έρχεται και είμαστε παντελώς απροετοίμαστοι;

Είναι η θλίψη και οι κρυφές πληγές που άφησαν αυτά τα τελευταία 3 χρόνια;

Είναι οι οδυνηρές συνέπειες των πράξεων και παραλείψεων μας;

Είναι η απογοήτευση που πηγάζει από την διαπίστωση πως ίσως δεν έχουμε αλλάξει, παραμένοντας πεισματικά αμετανόητοι κι εντελώς ανυποψίαστοι μπροστά στην μεγάλη πλάνη;

Είναι το πικρό δάκρυ και τα καρφιά που στάζουν αίμα και προδοσία;

Είναι η ορφάνια και η εγκατάλειψη που αισθάνεται η καρδιά μας από τους ποιμένες;

Είναι που το έγκλημα αποσιωπάται και μένει δίχως τιμωρία;

Τί να ' ναι άραγε, στ' αλήθεια δεν ξέρω.Ο λόγος στέρεψε εδώ και καιρό.
Ας γίνει λοιπόν η σιωπή,ένα με την προσευχή.

ΕΛΕΗΣΕ ΚΥΡΙΕ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΣΟΥ!

( Αλέξης Αλεξάνδρου 26/10/22)