Η ενότητα της Πίστης και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος...

"Θα πρέπει να μάθεις να εμπιστεύεσαι τον Θεό! Εμπιστέψου τον Θεό και θα δεις θαύματα" και λοιπά.
Δε νομίζω να υπάρχει κάποιος χριστιανός που να μην έχει ακούσει αυτή τη συμβουλή από κάποιον φίλο, γνωστό ή απ' τον παπά της ενορίας του. Ο καθένας που όλο και κάπου την έχει ακούσει, έχει αγωνιστεί, έχει προσπαθήσει, έχει πετύχει ή αποτύχει.
Τίποτε δε γίνεται χωρίς εμπιστοσύνη. Πώς θα ζήσουμε τον Θεό αν δεν Τον εμπιστευτούμε; Χωρίς εμπιστοσύνη ποια πνευματική ζωή...; Ούτε μέχρι το περίπτερο δε μπορούμε να πάμε να πάρουμε τσίχλες.

Η Εμπιστοσύνη όμως -για την οποία όλοι μιλάμε- είναι το δεύτερο βήμα.
Μες τη λειτουργία λέει ο παπάς: "Την Του ιερομονάχου Ιάσωνος Κέσενης και την Κοινωνία του Αγίου Πνεύματος αφού ζητήσαμε, ας αφήσουμε ο καθένας μας και όλοι μαζί τη ζωή μας στα χέρια Του".
Δε μπορώ να εμπιστεύομαι στα τυφλά, δε μπορώ να βρίσκομαι μες την Εκκλησία και να πιστεύω στον Θεό όπως μου αρέσει, όπως αισθάνομαι ή όπως με βολεύει. Εύκολα θα σκεφτεί κανείς ότι "αυτά τα λένε οι παπάδες": αυτά τα λένε οι άγιοι που ήξεραν πάνω απ' όλα για την Πίστη να πεθαίνουν...

-Τον Θεό τον ξέρουμε, μας αποκαλύφθηκε και σκοτάδι μεταξύ μας κανένα δεν υπάρχει. Αφού έχουμε κοινή Πίστη, αφού τρεφόμαστε από τον ίδιο αληθινό Θεό, Τον παρακαλάμε να μας δίνει την Κοινωνία του Αγίου Πνεύματος. Να μας ενώνει σαν οικογένεια με δεσμούς που δεν τελειώνουν στο πέρασμα του χρόνου. Παρακαλώντας για την Κοινωνία του Αγίου Πνεύματος παρακαλάμε για την Ενότητα όλης της Εκκλησίας. Εδώ, στην Εκκλησία, βρισκόμαστε για να σωθούμε. Για κανέναν άλλο λόγο. Όλοι οι λόγοι αρχίζουν και τελειώνουν σ' αυτόν. Αν επιμένουμε στη μοναξιά τότε η σωτηρία είν' αδύνατη-

Αν λοιπόν δεν αρχίζω απ' αυτά, τότε πως θα εμπιστευτώ στ' αλήθεια τον Θεό; Αν προσπαθώ να εμπιστευτώ τον Θεό κλεισμένος στον εγωισμό μου -στον δικό μου τρόπο- χωρίς την Ενότητα της Πίστης και την Κοινωνία του Αγίου Πνεύματος, πάλι και πάλι τον ψεύτη εαυτό μου εμπιστεύομαι. Θάνατος δηλαδή μια ή άλλη.

 Κυριακή της Ορθοδοξίας, της κοινής μας Πίστης, χαρά μεγάλη της Εκκλησίας. Ημέρα που νικήθηκαν οι εγωισμοί του κόσμου.

Του ιερομονάχου Ιάσωνος Κεσέν