Είμαστε ακόμα ζωντανοί;;;Είμαστε;

(Χρειαζόμασταν επειγόντως.... Πρωτοψάλτη ...)
Ο πεθαμένος δεδικαίωται!Το έχουμε ακούσει όλοι μας στα σίγουρα αυτό …
Σε κάποια νεκρώσιμο, σε ένα μνημόσυνο από κάποιον που ο …πεθαμένος κάποτε πίκρανε πολύ …μα τώρα τον συγχώρεσε εκείνος , ή στην εμμονή και στο μνησίκακό του, ένας άλλος του αντέτεινε τούτο το επιχείρημα:
Ο πεθαμένος δεδικαίωται!
Παύλειο το ρηθέν , μα έχει και συνέχεια , έχει και ένα συμπλήρωμα τούτη η φράση : «ο αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας»( Ρωμ 6,7) .Αυτό το συμπλήρωμα αν δεν υπήρχε ,πόσο θα μας βόλευε !

Η …ωριγενίστικη απουσία του , θα ακύρωνε την δικαιοσύνη του Θεού και το πύρινο σκοτάδι της κολάσεως, της ετοιμασμένης τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού!
Δεν μπορεί λοιπόν να αμαρτάνει ο αποθανών.Λογικό δεν είναι;Βαθιά τα Παύλεια ρήματα και τα νοήματα.Δια του βαπτίσματός μας συσταυρωθήκαμε και συνετάφημεν τω Χριστώ.Νεκρώθηκε η αμαρτία.Βαπτιστήκαμε και ξαναγεννηθήκαμε .Ζωντανέψαμε !Θάψαμε στην Ιερή κολυμβήθρα την αμαρτία !
Είμαστε πλέον ζωντανοί !
Ο παλαιός άνθρωπος έμεινε εκεί , συνεσταυρώθη και συνετάφη !Πεθαμένος για την αμαρτία !
Αυτός είναι ο αποθανών, ο οποίος δεδικαίωται , μένει ανέγγιχτος και ανεπηρέαστος από την αμαρτία. Ο νεκρός φυσικά και δεν αμαρτάνει.

 
Επομένως και ο νέος άνθρωπος ,ο μόνος αληθινά ζωντανός,ο Χριστιανός Ορθόδοξος δεν μπορεί ,δεν είναι δυνατόν και κατά φύσιν να αμαρτάνει.
Τούτο λέγει ο Απόστολος των Εθνών στο σπουδαίο τούτο χωρίο της προς Ρωμαίους
Ότι ο Χριστιανός Ορθόδοξος που έχει γίνει νεκρός για την αμαρτία δεν μπορεί πλέον να αμαρτάνει.Ο αποθανών, δηλαδή ο ζωντανός.
Εκείνος που ζει μυστηριακά,εν μετανοία,εν εξομολογήσει ,και κοινωνία μετά του Αδιαιρέτου Τριαδικού Θεού,είναι μακριά από την αμαρτία.
Πόσα στ αλήθεια δεν παρερμηνεύουμε,πόσα δεν αγνοούμε !
Πόσα δεν διαστρεβλώνουμε και πόσα δεν πετάμε,επειδή δεν ταιριάζουν στον ολοδικό μας Θεό!
Άχρηστα και αταίριαστα στους νεκροζώντανους αγαπολόγους καιρούς μας !

Ας πάμε τώρα στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο:
Ἕτερος δὲ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ· Κύριε, ἐπίτρεψόν μοι πρῶτον ἀπελθεῖν καὶ θάψαι τὸν πατέρα μου. ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἀκολούθει μοι, καὶ ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς. ( Ματθ. 8,21-22 )

Ο Χριστός μας λέει σε έναν από τους μαθητές που τον ακολουθούν , ο οποίος ζητά την άδειά Του για λίγο να απομακρυνθεί ,ώστε να φροντίσει για την ταφή του πατέρα του :
Άφησε τους νεκρούς να θάψουν τους νεκρούς τους.

Ασυνήθιστα σκληρός ο λόγος του Χριστού μας σε αυτό το χωρίο!Μα δεν μίλησε ποτέ ο Χριστός μας εξωραῒζοντας , στρογγυλεύοντας και αγαπολογώντας !
Δεν είναι ψυχοερευνητής ο Χριστός μας.Είναι ψυχογνώστης.
Είναι ο Κύριος της Ζωής και του θανάτου.
Εκείνος μόνο γνωρίζει ποιος είναι ζωντανός και ποιος νεκρός.
Αυτός θα κρίνει ποιοι διήγαγαν τούτο το πρόσκαιρο ως ζωντανοί και ποιοι ως πεθαμένοι !
Ζωντανοί όσοι προσπαθούν συνεχώς να γίνονται νέοι άνθρωποι ,να διατηρήσουν την αναγέννηση που έλαβαν την ημέρα της βαπτίσεώς τους, μα και κάθε αναγέννηση στο δεύτερο και απειραρίθμως επαναλαμβανόμενο λουτρό της Ιεράς Εξομολογήσεως.
Ζώντας εν Χριστώ και για τον Χριστό , όσοι πορεύονται την οδόν της μετανοίας αδιαλείπτως, ως την τελευταία τους επίγεια ανάσα, ακολουθώντας τον Αρχηγό και Τελειωτή της πίστης μας.Αιώνια ζωντανοί.Κάποτε θα μεταβούν εκ του θανάτου εις την Ζωήν.

Στον αντίποδα νεκροί που ναι περπατούν,ναι ανασαίνουν , όμως απλά υπάρχουν!
Μακριά απ ο,τι μπορεί να ξεδιψάσει ,να χορτάσει ,να φωτίσει!
Επίπλαστες χαρές , ψεύτικες ελπίδες και ένας θάνατος που παραμονεύει μαζί με το σκοτάδι που αιώνια τον αγκαλιάζει! Νεκροζώντανοι όσοι δεν ακολουθούν τώρα τον Χριστό μας !
Ο ίδιος το είπε.Εκείνος που νίκησε τον θάνατο!Που μας έδωσε το νίκος και την αιώνια Ζωή!

«Με κρατάς , σε κρατώ και μετά γκρεμός και μετά το τέρμα …»
λέει ο γνωστός στίχος του περιάκουστου τραγουδιού …
Δεν έχει όμως τέρμα το αιώνιο για τους Ζωντανούς !
Μα για να αναρωτηθούμε όλοι μας σήμερα και πρώτος ο γράφων, με τον τίτλο αυτού του τραγουδιού , βάζοντας στο τέλος του όμως όχι θαυμαστικό μα ένα ανήσυχο και αγωνιώδες ερωτηματικό :
Είμαστε ακόμα ζωντανοί ;
Είμαστε ;

Νώντας Σκοπετέας 17-07-2018
Απόσπασμα από εκπομπή ( οπτικοποίηση Στεφανία Στ. https://www.youtube.com/watch?v=V-9YLsGszhM&t=1962s) και κείμενο με τίτλο :

Είμαστε ακόμα ζωντανοί ;;;

Υ.Γ.: Πρέπει αυτό το άσμα να τραγουδήθηκε από την συμπαθή Άλκηστη στην....
καρότσα της αγάπης δεκάδες φορές χθες ...
Βγήκαν πολλοί στα μπαλκόνια και στις...πολύκοσμες αυλές τους και έβαλαν θαυμαστικό ...
Οι υπόλοιποι, που ακόμα ψάχνονται ψυχωφελώς για το σημείο στίξης , οι περισσότεροι σε ανήλιαγα κλουβιά χωρίς ουρανό και ω(ο)δική πρόσβαση , ζητιάνευαν το ακεσώδυνο φάρμακο του Ζωντανού Θεού, να θεραπεύσουν της ψυχής τους τα τραύματα σιγοτραγουδώντας το επίσης γνωστό της Άλκηστης:
"Η Σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα"
( ως εκεί ...μιας και η αναψυχή δεν χωρά σε στενά και τεθλιμμένα δρομάκια όπως και η καρότσα της αγάπης)
Χριστός Ανέστη ...αδελφοί και πατέρες.
Πονά η ψυχή που πασχίζει να φορέσει τα λαμπριάτικά της...Έχουν κολλήσει πάνω της με σμύρνα και αλόη τα πένθιμα τα σάβανα και για πρώτη φορά δεν την αποχωρίζονται ...μα ελπίζει εκείνη στην Ανάσταση...Ακόμα Μεγάλη Παρασκευή.....

πηγή