Θυμάμαι, στήν κατοχή, στό τραπέζι αφήναμε πάντα μία μπουκιά ψωμί, γιά νά εὐλογήσουμε...

«Θυμάμαι, στήν κατοχή, στό τραπέζι αφήναμε πάντα μία μπουκιά ψωμί, γιά νά εὐλογήσουμε, γιατί τά τρώγαμε όλα, ό,τι υπήρχε πάνω στό τραπέζι, ήταν κατοχή. Μία μπουκιά έστω. Γιατί; Νά ευλογηθεί καί έτσι ο Θεός νά μας δώσει καί στό προσεχές τραπέζι νά φαμε. Πάντως, «η αὐτάρκεια καί η ευσέβεια μαζί είναι σπουδαίο στοιχείο καί πορισμός μέγας». Πορισμός θά πει πλούτος, μεγάλος πλούτος».

Απόσπασμα από την 282η ομιλία του Γέροντα Αθανάσιου Μυτιληναίου

Βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης « Σοφία Σειράχ ».

πηγή