Στον Εσπερινό χοροστάτησε και μίλησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, ο οποίος, σε προσφώνησή του προς το εκκλησίασμα, τόνισε ότι κάθε Σάββατο η Εκκλησία μάς καλεί να θυμηθούμε τον θείο σαββατισμό. Κάθε Σάββατο εσπέρας ο χριστιανός βιώνει τον λόγο του Θεού: «επαύσατο από πάντων των έργων της δημιουργίας και εσαββάτισε».
Το ίδιο κι εμείς καλούμαστε να καταπαύσουμε από τα έργα της αμαρτίας, της φθοράς και της αλλοιώσεως, ικετεύοντας και ευχαριστώντας τον πανάγαθο Θεό για την δωρεά της αγάπης και της αναστάσεως στην ζωή μας.
Μπορεί εν τιμή όντες να μην μπορέσαμε να καταλάβουμε την δωρεά του Θεού, την ευθύνη να εργαζόμαστε στον κόσμο κατά το θέλημά του, να σπάσαμε την σχέση της υιότητας προς τον Θεό και να πιστέψουμε στην θεοποίησή μας. Παρασυμβληθήκαμε τοις κτήνεσι και ωμοιώθημεν αυτοίς. Την παρεκτροπή του ανθρώπου ήρθε ο Θεός με την ενανθρώπησή Του να την σταματήσει. Μας επανέφερε στο αρχαίον κάλλος, μας βοήθησε να νικήσουμε την αμαρτία μέσω του λύτρου του εαυτού Του τον οποίο προσέφερε ο Χριστός διά του σταυρού και της αναστάσεως. Ας αναλογιζόμαστε λοιπόν την προσφορά του Θεού και ας τιμούμε την Κυριακή με ευγνωμοσύνη προς τον Θεό, διότι είμαστε απόρροια της αγάπης Του, πλαστήκαμε κατ’ εικόνα Του και κληθήκαμε να προχωρήσουμε προς το καθ’ ομοίωσιν. Να επανεύρουμε τον εαυτό μας μέσω της θυσίας του ιδίου του Υιού του Θεού και να ακολουθήσουμε τα ίχνη Του στην ζωή μας.
Η Εκκλησία της Κέρκυρας όμως γιορτάζει και το υπερφυές θαύμα του αγίου Σπυρίδωνος το 1673. Παρόμοιες καταστάσεις έζησε τότε ο κερκυραϊκός λαός, με την πανώλη που αποδεκάτιζε τους ανθρώπους. Αυτοί διαπίστωσαν ότι όσο παρέμεναν κλεισμένοι στον εαυτό τους, τίποτε δεν πετύχαιναν. Απευθύνθηκαν στον άγιο Σπυρίδωνα με αυταπάρνηση, με πίστη, με δάκρυα, με μετάνοια και εξομολόγηση. Και ο άγιος εισάκουσε και παρακάλεσε τον Θεό κι Εκείνος έγινε ίλεως. Οι άνθρωποι με ευγνωμοσύνη λιτάνευσαν τον άγιο και το θαύμα κατεγράφη στην ζωή του τόπου και των καρδιών των ανθρώπων.
Ο άγιος ήταν ένας εξ ημών, που αντελήφθη την χάρη του Θεού και χαριτώθηκε από αυτήν. Η χάρις του Θεού έγκειται στην τιμή του θείου σαββατισμού. Ο άγιος έζησε την υπέρβαση της αμαρτίας, την ελπίδα της αναστάσεως και την υπέρβαση του θανάτου. Είναι ζων ο άγιός μας. Ικετεύει μπροστά στον θρόνο του Θεού και συνεχίζει να παρακαλεί για τον καθέναν μας.
Η Εκκλησία της Κέρκυρας όμως γιορτάζει και το υπερφυές θαύμα του αγίου Σπυρίδωνος το 1673. Παρόμοιες καταστάσεις έζησε τότε ο κερκυραϊκός λαός, με την πανώλη που αποδεκάτιζε τους ανθρώπους. Αυτοί διαπίστωσαν ότι όσο παρέμεναν κλεισμένοι στον εαυτό τους, τίποτε δεν πετύχαιναν. Απευθύνθηκαν στον άγιο Σπυρίδωνα με αυταπάρνηση, με πίστη, με δάκρυα, με μετάνοια και εξομολόγηση. Και ο άγιος εισάκουσε και παρακάλεσε τον Θεό κι Εκείνος έγινε ίλεως. Οι άνθρωποι με ευγνωμοσύνη λιτάνευσαν τον άγιο και το θαύμα κατεγράφη στην ζωή του τόπου και των καρδιών των ανθρώπων.
Ο άγιος ήταν ένας εξ ημών, που αντελήφθη την χάρη του Θεού και χαριτώθηκε από αυτήν. Η χάρις του Θεού έγκειται στην τιμή του θείου σαββατισμού. Ο άγιος έζησε την υπέρβαση της αμαρτίας, την ελπίδα της αναστάσεως και την υπέρβαση του θανάτου. Είναι ζων ο άγιός μας. Ικετεύει μπροστά στον θρόνο του Θεού και συνεχίζει να παρακαλεί για τον καθέναν μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου