Σε ένα από τα τροπάρια του Εσπερινού της γιορτής του (13 Νοεμβρίου) ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αποκαλείται από τον υμνογράφο σπόγγος (σφουγγάρι) που αφαιρεί από τις ψυχές την υγρασία της απόγνωσης και δροσίζει τις καρδιές που έχουν στεγνώσει λόγω της υπαρξιακής αποτυχίας που λέγεται και αμαρτία.
Η ψυχαναλυτική πνευματική διόραση του υμνογράφου ως ευαίσθητου δέκτη της συλλογικής εκκλησιαστικής εμπειρίας μάς δίδει εδώ ένα έξοχο δείγμα συμβολικής εικονολογικής εκφραστικής που ο καθένας μπορεί να επιβεβαιώσει βιωματικά:
Η απόγνωση,ύπουλα και αόρατα σαν την αναφή(ανεπίδεκτη αφής) υγρασία,αποσαθρώνει το "σκελετό" της ψυχής διαλύοντας τη θέλησή της να ζει,να πιστεύει, να αγωνίζεται,να αγαπά και να μετανοεί,δηλαδή να αλλάζει τρόπο του νοείν.
Την υγρασία αυτή,είναι ο λόγος του κηρύγματος του Χρυσοστόμου(γι'αυτόν ειδικά χρησιμοπείται η παρομοίωση αυτή) που, σαν σφουγγάρι,αφαιρεί,μεταδίδοντας τη βεβαιότητα ότι όσο χαμηλά και να έχεις πέσει μπορείς να σηκωθείς γιατί Κάποιος σε νοιάζεται και σε αγαπά προσωπικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου