Πόσοι εκεί δεν πηγαίνουν άρρωστοι και προσεύχονται και γίνονται καλά και φεύγουν;

Αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουστένης

«Ποιος είναι; Ένας καλόγηρος;» λέει,
«Είναι ο άγιος Πενταπόλεως.»
«Μα αυτός είναι ο άγιος Πενταπόλεως;», λέει. Απόρησαν και οι γιατροί και οι νοσοκόμες κι οι υπόλοιποι εκεί οι διοικητικοί. «Ε, ο άγιος Πενταπόλεως. Τι να κάνομε;» Βέβαια, αδελφοί μου.
Και εκοιμήθη στο νοσοκομείο ο άγιος! Εμείς, καμμιά φορά, λέμε ότι είμαστε καλοί και μας πρέπουν πολλά… Όχι! Ήτο ταπεινός. Και ευλόγησε και το νοσοκομείο και υπάρχει ακόμη στο Αρεταίειο και το δωματιάκι εκεί, όπως ξέρομε, το καντηλάκι του κλπ., κι είναι ένα είδος προσκυνήματος, αφενός, και ένα είδος προστασίας. Και μια κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Πόσοι εκεί δεν πηγαίνουν άρρωστοι και προσεύχονται και γίνονται καλά και φεύγουν; Επειδή δεν γράφονται στα βιβλία; Ο καθένας το έχει μέσα του και στη ζωή του. Ούτε λέγονται όλα. Πού να πρωτοπούμε και τι να πρωτοπούμε, αδελφοί μου; Και μερικές φορές, και ποιος να μας πιστέψει; Γιατί υπάρχει η απιστία, η ολιγοπιστία, η αμφιβολία, η ειρωνεία, η χλεύη, βέβαια…

Από το βιβλίο «Λόγοι για τον Άγιο Νεκτάριο», εκδ. Ακτή