Αυτό που κυριάρχισε αμέσως στο μυαλό μου ήτανε ότι ενώ όλοι θα είναι μέσα στην τρελλή χαρά για τις επιδόσεις του παιδιού τους και θα του εύχονται καλή σταδιοδρομία στη ζωή τους, εγώ θα στέκομαι σαν σκιάχτρο με ένα άψυχο χαρτί στα χέρια χωρίς παιδί να ευχηθώ.
Κάποιοι φρόντισαν γι αυτό.
Δεν θα πάμε με την γυναίκα μου τελικά. Θα είναι πολύ οδυνηρό και για τους δυό μας. Θα πάνε τα αδέρφια της που λόγω του νεαρού της ηλικίας, έχουν διαφορετικές ανοχές.
Από Χρήστος Χούπας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου