Επιτοίχια αγιογραφία του Αγίου Σπυρίδωνα στην προσωρινώς κατεχόμενη Ιερά Μονή του Αγίου Σπυρίδωνος Τρεμετουσιάς

 Επιτοίχια αγιογραφία του Αγίου Σπυρίδωνα στην προσωρινώς κατεχόμενη Ιερά Μονή του Αγίου Σπυρίδωνος Τρεμετουσιάς, Τριμιθούντας, ο Άγιος είναι ευρύτερα γνωστός με το Αγιονύμιο ως«ο Άγιος Σπυρίδωνας Επίσκοπος Τριμιθούντος»

  Η διαδικασία της επιτοίχιας αγιογράφησης σε Ιερούς Ναούς και Μονές ήταν μία διαδεδομένη διαδικάσια κατά την οποία το χρώμα περνιόταν σε επιφάνεια τοίχου νωπή ώστε καθώς η τοιχοποιία στέγνωνε ενσωμάτωνε μαζί αναλλοίωτα και τα χρώματα της αγιογράφισης, παρατηρήθηκε όμως στην πορεία από μελέτες αρχαιολόγων πως οι Ναοί οι οποίοι δεν είχαν ξυλόστεγο κέλυφος δεν αερίζονταν αρκετά κι η υγρασία στο χώρο ήταν αιτία φθοράς των αγιογραφιών!

 Ο Άγιος Σπυρίδωνας αν και Επίσκοπος στο αξίωμα, εικονίζεται αντί για την επισκοπική μίτρα του αξιώματός του να φορεί μάλλινο πλεκτό καφέ σκουφάκι προφανώς από μαλλί των προβάτων των οποίων έβοσκε, μία συμβολική επιλογή στην αγιογράφηση η οποία επιτηδευμένα δίνει την έμφαση στην απλότητα και την ταπεινότητα που χαρακτήριζαν τον φιλάνθρωπο άγιο!
«Άφταστο», άφθαστο, που δεν τον φτάνει κανείς στη γρηγοράδα και στην ανταπόκριση τον χαρακτήριζαν οι πιστοί οι οποίοι προσέτρεχαν στη βοήθειά του είτε αφορούσαν τα αιτήματά τους το πρόβλημα της ανομβρίας στην Κύπρο, είτε αδικίες εις βάρος τους, είτε ασθένεια, είτε θέματα υγείας των αυτιών των οποίων ο Άγιος θεωρείται θεραπευτής για να ακούμε ίσως με παραπάνω προσοχή τις σοφές νουθεσίες του!

Στο απολυτίκιο του Αγίου, χαρακτηριστική είναι η αναφορά:
«Τῆς Συνόδου τῆς πρώτης ἀνεδείχθης ὑπέρμαχος, καὶ θαυματουργὸς θεοφόρε, Σπυρίδων Πατὴρ ἡμῶν· διὸ νεκρᾷ σὺ ἐν τάφῳ προσφωνεῖς, καὶ ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετέβαλες, καὶ ἐν τῷ μέλπειν τὰς ἁγίας σου εὐχάς, Ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργούντάς σοι Ἱερώτατε.»

 Είθε το εύχομαι φορώντας το σκουφάκι του να εισέλθει στις εικονικές συνομιλίες και να αποδείξει το δίκιο και το ορθό διά του θαύματος, να δικαιώσει το νησί μας, κάθε Ιερό Ναό και ιερά Μονή να αποδεσμεύσει από τα δεινά και να αναστήσει να αναβιώσει κάθε πανήγυρη στην προσωρινώς σκλαβωμένη μας γη!

 Να αναπαύει στου Παραδείσου το φως εύχομαι ο πανάγαθος Θεός την ψυχούλα του μακαριστού ιερέα Σπυρίδωνα Δημοσθένους, ο οποίος ήταν ο πρώτος και παιδικός κατηχητής διδάσκαλος κι εξομολόγος μας όταν μικρά παιδιά τριών-τεσσάρων ετών παίρναμε την ευλογία και την ευχούλα του κι από τα δικά του χέρια λαμβάναμε πλημμυρισμένοι από χαρά τη Θεία Κοινωνία! Φυλαγμένες κρατώ ακόμα τις χάρτινες εικονίτσα μες που μας δώριζε μετά από κάθε κατήχηση στον Ιερό Ναό Αγιου Δημητρίου Ακροπόλεως!
Χρόνια πολλά ευλογημένα εύχομαι σε όλες κι όλους, όσες κι όσους τιμούν και εορτάζουν τη μνήμη του Αγίου Σπυρίδωνος!
Ευλογία και Βοήθειά μας όλων μας να είναι ο Άγιος Σπυρίδωνας!

Δέσποινα Αικατερίνης Ανδρέα Τενίζη