Μπροστά σε αυτό το Φως της αγάπης πώς θα σταθούμε;(ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΠΟΚΡΕΩ)

  Κυριακή της Απόκρεω: Μια αγκαλιά από Φως αγάπης που πηγάζει από ένα πρόσωπο, το πρόσωπο του Χριστού. 

Μπροστά σε αυτό το Φως της αγάπης πώς θα σταθούμε; Σαν κάρβουνο ή σαν χρυσός; Μια κρίση αγάπης.

  Μια κρίση όχι με τη νομική έννοια, αλλά μια εφαρμογή της αγάπης στον πλησίον, ο οποίος στην ουσία είναι το Δικό Του πρόσωπο. Πού είδαμε δηλαδή τα σημάδια Του στον πλησίον μας και τι κάναμε. Ξεχνάμε δυστυχώς ότι μια μεγάλη αμαρτία είναι η αδιαφορία για την αγάπη, η μεταβίβαση ή η αποποίηση των ευθυνών μας και οι δικαιολογίες για τις πράξεις μας. 

 Η κρίση θα γίνει. Είναι μεγάλη η λαχτάρα για αυτή τη συγκλονιστική συνάντηση με τον Χριστό, πρόσωπο προς πρόσωπο.
Αυτά συνήθως δεν πάνε στις εξομολογήσεις και δεν μας προβληματίζουν. Δυστυχώς μας ενδιαφέρει να συζητήσουμε με τον πνευματικό μόνο αν βάλαμε λίγο λάδι στο φαγητό, ή «ρυθμίσεις» της κρεβατοκάμαρας. 

Βαδίζοντας προς τη Μεγάλη Σαρακοστή, θα αφήσουμε το κρέας αυτή την εβδομάδα, ας αφήσουμε λάθη και πάθη όσο μπορούμε και ακούγοντας το Ευαγγέλιο της Κρίσεως ας αναρωτηθούμε: Τι είναι ο Χριστός για μένα; Tι είναι ο άλλος για μένα; Τι είναι ένα λουλούδι για μένα; Τι θέλουμε πραγματικά από αυτή τη ζωή; Ας προχωρήσουμε κάνοντας σκαλοπάτια τις απαντήσεις και θα βγούμε εκεί που μας πήγε η πορεία που χτίσαμε. Ο θάνατος είναι απλά ένας σταθμός και ένα επεισόδιο στη ζωή μας. Πολύ φοβάμαι όμως ότι επιβιώνουμε χωρίς να ζούμε, μιλάμε διαρκώς για τη ζωή μετά τον θάνατο, χάνοντας όμως τη ζωή πριν τον θάνατο.

Ο μόνος τρόπος για να ζήσουμε με χαρά είναι να αγαπήσουμε τον Χριστό και τον συνάνθρωπο. Μέσα από τη σχέση με τον Χριστό θα θεραπεύσουμε τον εαυτό μας για να οδηγηθούμε μέσα από τη σχέση αυτή να γίνουμε αγάπη και όχι απλά να έχουμε.

Δεν πρόκειται να αποφύγουμε την κρίση και αυτή τη μεγάλη συνάντηση. Και μην ξεχνάμε ότι η κρίση θα γίνει με τους «όρους» του Θεού και της δικαιοσύνης αυτού που δεν έχει καμία σχέση με εξωτερικά χαρακτηριστικά ή επιφανειακές ηθικές. Ο Θεός θα «δει» και θα αποκαλυφθεί αυτό που έχουμε μέσα στο βάθος της καρδιάς μας το οποίο πολλές φορές δεν το ξέρουμε ούτε εμείς οι ίδιοι. Μόνο με τη μετάνοια και την εν Χριστώ αυτογνωσία θα μπορέσουμε να γνωρίσουμε και να θεραπεύσουμε τον εαυτό μας. Αυτό προτείνει και η περίοδος που ακολουθεί, αυτή της Αγίας και Μεγάλης Σαρακοστής.

Ας αφήσουμε τα τροπάρια της ημέρας να «μιλήσουν» από μόνα τους. «Ὢ ποία ὥρα τότε, καὶ ἡμέρα φοβερά, ὅταν καθίσῃ ὁ Κριτὴς ἐπὶ θρόνου φοβεροῦ! βίβλοι ἀνοίγονται, καὶ πράξεις ἐλέγχονται, καὶ τὰ κρυπτὰ τοῦ σκότους δημοσιεύονται. Ἄγγελοι περιτρέχουσιν, ἐπισυνάγοντες πάντα τὰ ἔθνη. Δεῦτε ἀκούσατε βασιλεῖς καὶ ἄρχοντες, δοῦλοι καὶ ἐλεύθεροι, ἁμαρτωλοὶ καὶ δίκαιοι, πλούσιοι καὶ πένητες, ὅτι ἔρχεται Κριτής, ὁ μέλλων κρῖναι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην΄ καὶ τίς ὑποστήσεται ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ, ὅταν Ἄγγελοι παρίστανται, ἐλέγχοντες τὰς πράξεις, τὰς διανοίας, τὰς ἐνθυμήσεις, τὰ ἐν νυκτὶ καὶ ἐν ἡμέρᾳ; ὢ ποία ὥρα τότε! Ἄλλὰ πρὸ τοῦ φθάσαι τὸ τέλος, σπούδασον κράζουσα, ψυχή· Ὁ Θεός, ἐπίστρεψον, σῶσόν με, ὡς μόνος εὔσπλαγχνος.»

«Ἐννοῶ τὴν ἡμέραν ἐκείνην καὶ τὴν ὥραν, ὅταν μέλλωμεν πάντες, γυμνοί καὶ ὡς κατάκριτοι, τῷ ἀδεκάστῳ Κριτῇ παρίστασθαι, τότε σάλπιγξ ἠχήσει μέγα, καὶ τὰ θεμέλια τῆς γῆς σεισθήσονται, καὶ οἱ νεκροὶ ἐκ τῶν μνημάτων ἐξαναστήσονται, καὶ ἡλικία μία πάντες γενήσονται, καὶ πάντων τὰ κρυπτὰ φανερὰ παρίστανται ἐνώπιόν σου, καὶ κόψονται, καὶ κλαύσονται, καὶ εἰς τὸ πῦρ τὸ ἐξώτερον ἀπελεύσονται, οἱ μηδέποτε μετανοήσαντες· καὶ ἐν χαρᾷ καὶ ἀγαλλιάσει, ὁ τῶν Δικαίων κλῆρος, εἰσελεύσεται εἰς παστάδα οὐράνιον.»
Καλό αγώνα και καλή μετάνοια σε όλους μας. . .

π.Σπυρίδων Σκουτής – euxh.gr