Είχε μόνο ένα πρόβλημα σοβαρό τό παπαγαλάκι αυτό γιατί έλεγε " κακές λέξεις" διότι τά πρώην αφεντικά του είχαν μία ταβέρνα καί εκεί μέ τούς ξένους καί τούς τουρίστες άκουγε τά διάφορα.
Ή Ηγουμένη μαζί μέ τίς αδελφές προσπάθησαν πολλές φορές νά τό "εξομολογήσουν" αλλά αυτό επέμενε στό άσχημο λεξιλόγιο του.*
Ή επιμονή τους όμως κέρδισε καί σέ μία Διακαινήσιμο Εβδομάδα τό παπαγαλάκι άρχισε νά λέει μόνο τό ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
Μέ τόν Πασχάλιο χαιρετισμό πού επαναλάμβανε τού έφυγαν όλες οί κακές λέξεις καί από τότε σύχναζε στά αναλόγια τού Ναού επαναλαμβάνοντας τά ψαλμικά.
Μάλιστα είχε αναλάβει τήν φροντίδα του μία μοναχή καί τού έτριβαν γιά φαγητό μήλο, αλλά τού άρεσε επίσης νά τρώει τριμμένα κομματάκια ψωμιού βουτηγμένα σέ λίγο λάδι.
Ήρθε ή επόμενη χρονιά καί φτάσανε στήν αρχή τής Μεγάλης Σαρακοστής.
Ήταν ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ καί ή μοναχή πού είχε αναλάβει τήν φροντίδα τού Παπαγάλου τού πήγε τό γνωστό μενού δηλ. τριμμένο ψωμάκι βουτηγμένο στό λάδι.
Μέ τό πού τό πλησίασε ή αδελφή, ό παπαγάλος τσίριξε καί τής είπε:
" δέν τό τρώω αυτό σήμερα, είναι νηστεία , πάρτε το από εδώ"
Φυσικό ήταν νά συγκλονιστούν όλοι τους καί από τότε θεωρούσαν ότι δέν έχουν παπαγαλάκι, αλλά ένα μικρό καλογεράκι.
Ή φήμη του έγινε γνωστή σέ όλη τήν Κρήτη, καί ό πνευματικός τής Μονής πού έμενε σέ διπλανό νομό ζήτησε νά τού πάνε νά γνωρίσει τό μικρό τους καλογεράκι.*
Πήρε ή Ηγουμένη τό λεωφορείο μαζί μέ τό "καλογεράκι" καί πήγε στόν πνευματικό τους.
Μέ τό πού τόν συνάντησαν τό παπαγαλάκι κάθισε στό δεξί του ώμο, μετά πήγε στά πόδια του καί τού έβαλε τρείς μετάνοιες, στήν συνέχεια μέ τό ράμφος του ακούμπησε τήν δεξιά του καί σάν νά τόν ασπαζόταν τού είπε ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.*
Καί πολλά άλλα αδελφοί μέ τό μικρό καλογεράκι τού Ιερού Παρθενώνος αυτού στήν Κρήτη, πού γιά όλους εμάς δίνουν ένα σινιάλο πνευματικό, ότι ή άλογη φύση " χαριτώνεται" σέ καιρούς πού όλοι μας ψαχνόμαστε μέσα στά σκοτάδια, μήπως βρούμε κανένα φωτάκι ενώ μέσα καί απέναντι μας έχουμε ΗΛΙΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου