Οι Αγιοι Ανάργυροι -Τοιχογραφία Αγίας Τριάδας Μετεώρων
Μια εξαιρετικής σημασίας παρατήρηση κάνει ο ιερός υμνογράφος σε τροπάριο του Εσπερινού των Αγ. Αναργύρων. Συγκεκριμένα, στην αρχή του τροπαρίου αυτού αναφέρεται:
"Τάς ἐντολάς τοῦ Κυρίου καλῶς φυλάξαντες, φιλαργυρίας νόσον ἐκτεμόντες πανσόφως, ἰᾶσθε ἀναργύρως"
"Τάς ἐντολάς τοῦ Κυρίου καλῶς φυλάξαντες, φιλαργυρίας νόσον ἐκτεμόντες πανσόφως, ἰᾶσθε ἀναργύρως"
( = Αφού εφαρμόσατε κατάλληλα τις εντολές του Κυρίου και αφαιρέσατε, γεμάτοι σοφία, μετά από [χειρουργική] τομή τη νόσο της φιλαργυρίας, θεραπεύετε δωρεάν ).
Πέρα δηλ. (και πριν) από τις σωματικές ασθένειες, υπάρχουν οι ψυχικές -- και μάλιστα, πολύ ισχυρές, όπως η νόσος της φιλαργυρίας, εξαιτίας της οποίας ο μέχρι τότε μαθητής πρόδωσε τον Διδάσκαλό του...
Η ίαση/απαλλαγή από την ισχυρή νόσο της φιλαργυρίας είχε ως αποτέλεσμα, στην περίπτωση των αγ. Αναργύρων, την "ανάργυρη" (χωρίς αμοιβή, δωρεάν) ίαση/απαλλαγή ασθενών από τις (σωματικές) νόσους τους. Έτσι, στις ιαματικές επεμβάσεις των αγίων αυτών έχουμε συρροή δύο θαυμάτων: αφενός, του θαύματος αυτής της ίδιας της (σωματικής) θεραπείας (αφού σε πολλές περιπτώσεις προέκυπτε θεραπεία από ανίατη ασθένεια, καθώς --για να το πούμε με τη γλώσσα της καθημερινότητας-- "οι γιατροί είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά"...), αφετέρου, του (μάλλον σημαντικότερου και ουσιαστικότερου) θαύματος τής "ανάργυρης" θεραπείας, η οποία προϋποθέτει αυτό που επισημάνθηκε προηγουμένως: το δυναμικό ξερίζωμα μιας ισχυρότατης (δαιμονικής, θα λέγαμε) νόσου, εκείνης της φιλαργυρίας -- που, δυστυχώς, ζει και βασιλεύει διαχρονικά, εξουσιάζοντας τη ζωή των κοινωνιών και υπονομεύοντας (έως και ακυρώνοντας) την πνευματική πρόοδο των μελών της Εκκλησίας...
Πέρα δηλ. (και πριν) από τις σωματικές ασθένειες, υπάρχουν οι ψυχικές -- και μάλιστα, πολύ ισχυρές, όπως η νόσος της φιλαργυρίας, εξαιτίας της οποίας ο μέχρι τότε μαθητής πρόδωσε τον Διδάσκαλό του...
Η ίαση/απαλλαγή από την ισχυρή νόσο της φιλαργυρίας είχε ως αποτέλεσμα, στην περίπτωση των αγ. Αναργύρων, την "ανάργυρη" (χωρίς αμοιβή, δωρεάν) ίαση/απαλλαγή ασθενών από τις (σωματικές) νόσους τους. Έτσι, στις ιαματικές επεμβάσεις των αγίων αυτών έχουμε συρροή δύο θαυμάτων: αφενός, του θαύματος αυτής της ίδιας της (σωματικής) θεραπείας (αφού σε πολλές περιπτώσεις προέκυπτε θεραπεία από ανίατη ασθένεια, καθώς --για να το πούμε με τη γλώσσα της καθημερινότητας-- "οι γιατροί είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά"...), αφετέρου, του (μάλλον σημαντικότερου και ουσιαστικότερου) θαύματος τής "ανάργυρης" θεραπείας, η οποία προϋποθέτει αυτό που επισημάνθηκε προηγουμένως: το δυναμικό ξερίζωμα μιας ισχυρότατης (δαιμονικής, θα λέγαμε) νόσου, εκείνης της φιλαργυρίας -- που, δυστυχώς, ζει και βασιλεύει διαχρονικά, εξουσιάζοντας τη ζωή των κοινωνιών και υπονομεύοντας (έως και ακυρώνοντας) την πνευματική πρόοδο των μελών της Εκκλησίας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου