Ποιος τολμά στα αλήθεια;
Εκείνος που δεν υπολογίζει το κόστος των επιλογών, εκείνος δηλαδή που αγαπά!
Πόσο σήμερα όμως εύκολα μπερδεύουμε την τόλμη με το θράσος, την αδιακρισία....
Και εδώ φταίει για μια ακόμη φορά ο εγωισμός μας....Πόσο υποκριτές είμαστε....
Τολμάμε στην αμαρτία, αβίαστα καμιά φορά βουτάμε στην πτώση μα όταν είναι να σηκωθούμε, να ξεκολλήσουμε είμαστε δειλοί ....
Και όχι μόνο αυτό....είμαστε και κουτοπόνηροι.....Μένουμε εκούσια κολλημένοι στην πτώση μας....Παίζουμε στην ουσία κρυφτό με τον Θεό....Με ποιον; Με τον Θεό!
Αφήνουμε το χέρι Του να κρέμεται αφού Εκείνος από την πρώτη στιγμή
περιμένει καρτερικά να πιαστούμε απ’ την Αγάπη Του την οποία πάντα θα αξίζουμε και την οποία από την καρδιά Του πάντα μας την χαρίζει.....


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου