Ο ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ

Ὁ Καβάφης μέσα ἀπὸ τὰ ποιήματὰ του

.

.

ΜΑΝΟΥΗΛ ΚΟΜΝΗΝΟΣ

 « Ὁ βασιλεὺς κὺρ Μανουὴλ ὁ Κομνηνὸς

μία μέρα μελαγχολικὴ τοῦ Σεπτεμβρίου

αἰσθάνθηκε τὸν θάνατο κοντά.

Οἱ ἀστρολόγοι (οἱ πληρωμένοι) τῆς αὐλῆς ἐφλυαροῦσαν

ποὺ ἄλλα πολλὰ χρόνια θὰ ζήσει ἀκόμη.

Ἐνῷ ὅμως ἔλεγαν αὐτοί, ἐκεῖνος

παλιὲς συνήθειες εὐλαβεῖς θυμᾶται,

κι ἀπ᾿ τὰ κελλιὰ τῶν μοναχῶν προστάζει

ἐνδύματα ἐκκλησιαστικὰ νὰ φέρουν,

καὶ τὰ φορεῖ, κι εὐφραίνεται ποὺ δείχνει

ὄψι σεμνὴν ἱερέως ἢ καλογήρου.

Εὐτυχισμένοι ὅλοι ποὺ πιστεύουν,

καὶ σὰν τὸν βασιλέα κὺρ Μανουὴλ τελειώνουν

ντυμένοι μὲς στὴν πίστι των σεμνότατα.»

.

 Στὴν ἐργασία αὐτή ἔγινε προσπάθεια νὰ ἀναλυθοῦν τὰ δύο ποιήματα τοῦ Καβάφη, «Μανουήλ Κομνηνός» καὶ «Στὴν Ἐκκλησία», μὲ βάση τὸ ἀντίστοιχο ἱστορικὸ κείμενο τοῦ Νικήτα Χωνιάτου, ( σπουδαίου ἱστορικοῦ καὶ χρονογράφου τοῦ 12ου καὶ 13ου αἰῶνος μ. Χ.)  σχετικὰ μὲ τὸ θάνατο τοῦ αὐτοκράτορα Μανουήλ Κομνηνοῦ.

Ἐλπίδα εἶναι μέσω τῆς ἐργασίας αὐτὴς νὰ φάνηκαν μερικὰ  ἰκανοποιητικὰ  ψίγματα ἀπὸ τὴν καβαφικὴ ποίηση καὶ τὰ νοήματα ποὺ κρύβονται μέσα της.

Ὁ Κωνσταντίνος Π. Καβάφης στὴν αὐτοβιογραφία του,  γράφει:

«Εἶμαι Κωνσταντινουπολίτης τὴν καταγωγὴν, ἀλλὰ γεννήθηκα στὴν Ἀλεξάνδρεια…»

Τὴ μνήμη αὐτὴς τῆς φαναριώτικης καταγωγῆς , ὁ Καβάφης θέλησε μὲ πολὺ πεῖσμα νὰ τὴ διατηρήσει….

.Διαβάστε τὴν συνέχεια τοῦ ἄρθρου στὸ www.e-istoria .com/Το είδα ΕΔΩ