Στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ὅλα, καὶ ἡ πίστη καὶ ὁ βίος τῶν πιστῶν, εἶναι δεμένα μὲ τὴ Λατρεία. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ὁ χῶρος στὸν ὁποῖο πανηγυρίζουμε εἶναι τὸ προαύλιο τῶν ναῶν.
Ἂς θυμηθοῦμε, ἂν ὁ ζῆλος μας γιὰ ἀναβίωση παλιῶν ἐθίμων καὶ ἠθῶν δὲν εἶναι ἐπιλεκτικός, ἂς θυμηθοῦμε τὶς παλιὲς καλὲς συνήθειες τῶν πατεράδων καὶ τῶν παππούδων μας. Ξεκινοῦσαν, ἄλλοτε ἀποβραδίς, γιὰ νὰ προλάβουν τὸν Ἑσπερινὸ καὶ τὴν ἀγρυπνία (ὅπου γινότανε ἀγρυπνία), κι ἄλλοτε βαθιὰ χαράματα, κι ὁδοιποροῦσαν ἐπὶ ὧρες, μὲ τὸ πρόσφορο, τὸ λάδι, τὸ κερί, ὅλα γνήσια καὶ ἁγνά, γιὰ νὰ προλάβουν τὸν Ὄρθρο καὶ τὴ θεία Λειτουργία, στὴν ὁποία, προετοιμασμένοι καταλλήλως, προσέρχονταν μετὰ φόβου Θεοῦ καὶ μεταλάβαιναν τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Συνήθειες, βιώματα, ἐμπειρίες ποὺ μᾶς τὰ διηγεῖται καὶ τὰ περιγράφει μὲ τὸν δικό του μοναδικὸ τρόπο ὁ Παπαδιαμάντης.
Πρωτοπρεσβυτέρου Λάμπρου Τσιάρα
Οι γιορτές και τα πανηγύρια του καλοκαιριού, Τεῦχος 305, Ἰούλιος-Αὔγουστος 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου