Ἔχει πολλὴ σημασία πότε δίνει κανεὶς τὴ ζωή του γιὰ κεῖνο ποὺ πιστεύει· ὅταν εἶναι νέος κι ἔχει ἐμπρός του τὴ χαρὰ τῆς ζωῆς ἢ ὅταν εἶναι γέρος καὶ λίγες πιὰ τοῦ μένουν οἱ μέρες του.
Ὁ Παντελεήμων ἦταν νέος στὴν ἡλικία, ἀλλὰ πρεσβύτης στὸ μυαλό· ὄμορφος στὸ σῶμα, ἀλλὰ καὶ στὴν ψυχὴ ὡραῖος. Ὅπως τὸ ἤθελαν οἱ ἀρχαῖοι καὶ φρόντιζαν ὁ κάθε νέος νὰ εἶναι «καλὸς κἀγαθός».
Ἔτσι ἀκριβῶς ζωγραφίζει τὸν ἅγιο Παντελεήμονα ἕνα τροπάριο στὴν ὑμνολογία τῆς ἑορτῆς του σήμερα· «...φέρων ἐν νεότητι / πρεσβυτικὴν καὶ θεόφρονα σύνεσιν / καλλονή τε σώματος; / τὴν εὐπρέπειαν τῆς ψυχῆς ἐπισπώμενος».
Ἡ καλωσύνη καὶ ἡ εὐγένεια τῆς ψυχῆς καθρεφτίζεται στὴ μορφὴ τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἡ ἐξωτερικὴ ὀμορφιὰ δείχνει τὴν ὀμορφιὰ τῆς ψυχῆς, καθὼς ἔτσι κάπως τὸ λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Ἐπίσκοπος Νύσσης στὸ ἐγκώμιο στοὺς ἁγίους Μ’ Μάρτυρες.
Μακαριστοῦ Μητροπολίτου Σερβίων καὶ Κοζάνης κυροῦ Διονυσίου
Ὁμιλία εἰς τὸν Ἅγιον καὶ ἰαματικὸν Παντελεήμονα,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου