Στην κεντρική σκηνή εικονίζεται η Ανάληψη του προφήτη Ηλία στους ουρανούς με χρυσό φλεγόμενο άρμα που το σέρνουν τέσσερα άλογα, και λίγο πιο κάτω ο προφήτης Ηλίας που ρίχνει τον μανδύα του στον μαθητή του Ελισσαίο, χρίζοντάς τον συνεχιστή του, σύμφωνα και με την εκκλησιαστική παράδοση.
Αριστερά, εικονίζεται το επεισόδιο σύμφωνα με το οποίο ο Ελισσαίος διέσχισε με θαυμαστό τρόπο τον ποταμό Ιορδάνη χωρίς να βραχεί. Στο βάθος διακρίνεται πόλη που ταυτίζεται με την Ιερουσαλήμ.
Η κεντρική αυτή σκηνή αντιγράφει χαλκογραφία του Φλαμανδού χαράκτη Jan Wierix (1549-περ.1620). Η χρήση φλαμανδικών χαρακτικών για την απόδοση εικονογραφικών θεμάτων είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην περιοχή των Ιονίων νήσων από το β΄ μισό του 17ου αιώνα και εξής.
Στη δεξιά πλευρά εικονίζεται γονατιστός και με τα χέρια σε στάση δέησης ο παραγγελιοδότης, αφιερωτής της εικόνας, ο Κρητικός ιερομόναχος Σωφρόνιος Φασκόμηλος, όπως μας πληροφορεί σχετική επιγραφή.
Ο Σωφρόνιος ήταν εφημέριος του Ναού του Προφήτη Ηλία στην Άνω Κορακιάνα και πιθανότατα πρόσφυγας του Κρητικού Πολέμου —η οικογένειά του μαρτυρείται το 1644 στο Ηράκλειο και στο Ρέθυμνο.
Την εικόνα υπογράφει ο κρητικός ζωγράφος Θεόδωρος Πουλάκης (περί 1620-
1692), ένας από τους σπουδαιότερους και πιο παραγωγικούς ζωγράφους του 17ου αιώνα. Ο Θεόδωρος Πουλάκης γεννήθηκε στα Χανιά της Κρήτης γύρω στο 1620. Έζησε για αρκετά χρόνια στη Βενετία, αλλά και στην Κέρκυρα και σε άλλα νησιά του Ιονίου. Χρησιμοποιεί συχνά γνωστές χαλκογραφίες Φλαμανδών ζωγράφων ως πρότυπα στα έργα του, όπως και στην εικόνα του Προφήτη Ηλία.
1692), ένας από τους σπουδαιότερους και πιο παραγωγικούς ζωγράφους του 17ου αιώνα. Ο Θεόδωρος Πουλάκης γεννήθηκε στα Χανιά της Κρήτης γύρω στο 1620. Έζησε για αρκετά χρόνια στη Βενετία, αλλά και στην Κέρκυρα και σε άλλα νησιά του Ιονίου. Χρησιμοποιεί συχνά γνωστές χαλκογραφίες Φλαμανδών ζωγράφων ως πρότυπα στα έργα του, όπως και στην εικόνα του Προφήτη Ηλία.
Η εικόνα προέρχεται από τoν ναό του Προφήτη Ηλία στην Άνω Κορακιάνα της Κέρκυρας. Η εικόνα εκλάπη το 1976, τεμαχίστηκε σε 9 κομμάτια, ώστε να μεταφερθεί ευκολότερα σε σάκκο μεταφοράς και να πωληθεί από τους αρχαιοκάπηλους, οι οποίοι όμως συνελήφθησαν, λίγα χρόνια αργότερα. Το έργο, που υπέστη σημαντικές φθορές, μεταφέρθηκε στο Βυζαντινό Μουσείο, συντηρήθηκε και αποκαταστάθηκε πρώτα το 1984 και προσφάτως το 2008-2009 από συντηρητές του Μουσείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου