Βιώνοντας το γεγονός της συναντήσεως ενός Αγίου με τον ηγαπημένο του Κύριο.(Από τον βίο του Αγίου Παϊσίου)

  «Στις περιπτώσεις εκείνες, που είχα την ιδιαίτερη ευλογία να λειτουργήσω στο Κελλί του, στον "Τίμιο Σταυρό" ή στην "Παναγούδα", και να συμμετέχη στην Θεία Λειτουργία ο Γέροντας μόνος του, βίωνα μία παρουσία αγγελική μέσα στο παρεκκλήσιο. Οι όποιες κινήσεις του, καθώς διακονούσε τον ιερέα, η ψαλμωδία του και όλη του η στάση, μαρτυρούσαν ότι ζούσε πραγματικά την παρουσία του αοράτου Θεού.
  Σε κάθε Λειτουργία, ο Γέροντας δεν ήταν απλά ένας πιστός που μυστικά εικονίζει τα Χερουβείμ και δοξολογεί τον Τριαδικό Θεό, αλλά ένας επίγειος Άγγελος που υμνεί τον ουράνιο Πατέρα μας. 
Την ώρα του Κοινωνικού, έμπαινε στο άγιο Βήμα για να προσφέρη στον Λειτουργό το ζέον, και ζητούσε να εξαγορεύση τους λογισμούς του και να του διαβασθή η συγχωρητική Ευχή. Επίσης, ο τρόπος με τον οποίο προσερχόταν να κοινωνήση και η όλη στάση του, έδειχνε πόσο μεγάλη συναίσθηση είχε του φρικτού Μυστηρίου της θείας Κοινωνίας. Ο λειτουργός βίωνε το γεγονός της συναντήσεως ενός Αγίου με τον ηγαπημένο του Κύριο.

  Με έναν λογο, αυτό που όλοι λέμε και πιστεύουμε, ότι η Θεία Λειτουργία μεταβάλλει την γη σε ουρανό, το βίωνες όταν συμμετείχε σ'αυτήν ο άγιος Παϊσιος. Η όλη στάση του, δεν είχε τίποτα το υποκριτικό ή φτειαχτό, με το οποίο θα επιδίωκε να δώση καλή εντύπωση σε τρίτους. Αυτή ήταν η φυσική του στάση, ενώπιον του Βασιλέως Χριστού. Έτσι υπηρετούσε τον Κύριο, και έτσι δεχόταν από Αυτόν τα δώρα της αγάπης Του."

Ταπεινή εκδήλωση ευγνωμοσύνης Ιερομονάχου Γρηγορίου

Όσιος Παϊσιος (Μαρτυρίες-Περιστατικά-Διδαχές)-ΕΝΩΜΈΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ