Όμως ας επικαλεστούμε την επιστήμη της ψυχανάλυσης για να ερμηνεύσει τα θλιβερά εσώψυχα όσων μισούν θανάσιμα ακόμη και αυτήν την ίδια τους την Πατρίδα :
«Η μνήμη τους είναι υπερφορτωμένη από παιδικούς εφιάλτες και απανωτές απορρίψεις.
Η διαρκής επιθετικότητα σε κάθε ιερό και όσιο θυμίζει τον τρόμο αγριεμένου ανθρώπου, που μόλις ξυπνάει από έναν εφιάλτη.
Κάθε τι Ελληνικό, τους ξαναγυρίζει στους νηπιακούς τρόμους τους.
Η Ελληνική παιδεία, η Ελληνική οικογένεια, οι Ελληνικοί παραδοσιακοί κώδικες αξιών, τους αναστατώνουν , ακριβώς επειδή ξαναβιώνουν τους παιδικούς τους εφιάλτες.
Η μητέρα που νιώθουν ότι τους εγκατέλειψε, ο πατέρας που νιώθουν ότι τους απέρριψε, ο αδερφός που νιώθουν ότι τους σιχαίνεται…
Ό,τι θυμίζει τη δική τους συλλογική ταυτότητα, το μισούν θανάσιμα, επειδή ποτέ δεν μπόρεσαν να την αφομοιώσουν αλλά αντίθετα ξωπεταχτήκανε από την ίδια την πολιτισμική τους μήτρα.
Για αυτά τα δύστυχα και ανέστια πλάσματα, η Ελληνικότητα είναι ο τρόμος του εξόριστου και του πλάνητα, που δεν έχει χώρο να απαγκιάσει στη μεγάλη νύχτα του κόσμου…
Έτσι πλάνητες και αυτοεξορισμένοι εκλογικεύουν τον τρόμο τους για τη χαμένη μήτρα της συλλογικής τους ταυτότητας, σε μίσος για κάθε τι το Ελληνικό και Πατριωτικό, απύθμενο μίσος για την Οικογένεια ,την Πίστη στον Πατέρα Θεό και λατρεία συνάμα για κάθε τι που το αντιμάχεται.
π.Διονύσιος Ταμπάκης
1 σχόλιο:
Ευλόγησον Πάτερ! Επέτρεψε να έχω διαφορετική τοποθέτηση στο θέμα. Δεν είναι οι αρνητικές μνήμες του παρελθόντος που οδήγησαν τους προδότες στη προδοσία, αλλά η υποταγή σε σκοτεινές δυνάμεις. Δυνάμεις που πρότειναν στον ίδιο τον Κύριο να τις προσκυνήσει μετά την τεσσαρακονθήμερη νηστεία ΤΟΥ!
Δημοσίευση σχολίου