Φιόντορ Ντοστογιέφσκι
Αυτός που λέει ψέματα στον εαυτό του και πιστεύει στο ίδιο του το ψέμα,φτάνει στο σημείο να μη βλέπει καμιά αλήθεια ούτε μέσα του, ούτε και στους άλλους.
Κι έτσι,χάνει κάθε εκτίμηση για τους άλλους και κάθε αυτοεκτίμηση.
Μην εκτιμώντας κανέναν, παύει ν' αγαπάει.Και μη έχοντας την αγάπη,αρχίζει να παρασέρνεται από τα πάθη και την ακολασία για να απασχοληθεί και να διασκεδάσει.
Έτσι φτάνει στην απόλυτη κτηνωδία,και όλα αυτά επειδή λέει συνεχώς ψέματα στους άλλους και στον εαυτό του.Αυτός που λέει ψέματα στον εαυτό του είναι αυτός που προσβάλλεται πρώτος.
Γιατί καμιά φορά είναι πολύ ευχάριστο να νιώθει κανείς προσβλημένος. Ετσι δεν είναι;
Κι ας ξέρει πως κανένας δεν τον πρόσβαλε και πως μονάχος του φαντάστηκε την προσβολή και είπε ψέματα από κοκεταρία, υπερέβαλε τα πράγματα για να τα εξωραΐσει, αρπάχτηκε από μια λέξη φτιάχνοντας ένα ολάκερο βουνό από έναν κόκκο σινάπεως.
Τα ξέρει όλα αυτά και μόνος του, κι όμως προσβάλλεται, προσβάλλεται ώσπου να νιώσει ευχαρίστηση, να νιώσει μεγάλη αγαλλίαση, κι έτσι φτάνει στο σημείο να καλλιεργεί μέσα του το πραγματικό μίσος.»
[…]
Απόσπασμα από το βιβλίο:''Αδελφοί Καραμάζοφ''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου