Τί τους φταίει ο Καποδίστριας;

Γράφει ὁ Χαράλαμπος Μηνάογλου

Δόξα τῷ Θεῶ γιὰ τὸν Καποδίστρια τὰ ἔχουμε πεῖ καὶ γράψει πολλὲς φορές. Χωρὶς τὸν Καποδίστρια ἡ Ἐπανάσταση οὔτε τὶς ἀρχικές της ἐπιτυχίες θὰ εἶχε, οὔτε πολὺ περισσότερο τὴν μερικὴ ἐπιτυχία στὸ τέλος της. 
 Αὐτὸς εἶναι ὁ πρῶτος καὶ κύριος λόγος ποὺ φταίει σὲ ὅσους ἑλληνόφωνους καὶ ἀλλοτριόφωνους ἱστορικοὺς ἐντὸς καὶ ἐκτὸς εἰσαγωγικῶν δὲν θὰ ἤθελαν τὴν Ἑλλάδα ἀνεξάρτητη καὶ μεγάλη. 
 Ὁ δεύτερος λόγος, ποὺ τοὺς φταίει, εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ φίλοι τους (ἐνίοτε καὶ ἄμεσοι συγγενεῖς τους) ποὺ τὰ τελευταία διακόσια χρόνια κυβέρνησαν τὴν Ἑλλάδα, δὲν διέθεταν οὔτε πολλοστημόριο τῆς εὐφυίας, τῆς γνώσης καὶ κυρίως τῆς τιμιότητας τοῦ Κυβερνήτη. 
 Ὁ τρίτος λόγος, ποὺ τοὺς κάθεται στὸ στομάχι, εἶναι ἡ σκέψη τοῦ τί θὰ εἶχε ἐπιτύχει ὁ Καποδίστριας καὶ πόσο ἰσχυρὴ θὰ εἶχε κάνει τὴν Ἑλλάδα, ἐὰν δὲν εἶχε δολοφονηθεῖ τὸ 1831.
  Ὁ τέταρτος λόγος τῆς ἀπέχθειάς τους πρὸς τὸ πρόσωπό του εἶναι ἡ ἐγκύκλιος ἄρ. 2953 μὲ τὴν ὁποία καταδικάζει τὶς μυστικὲς ἑταιρεῖες καὶ ὁρίζει ὅτι κανεὶς δημόσιος ὑπάλληλος δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι μέλος αὐτῶν τῶν ἑταιρειῶν καὶ νὰ συνεχίσει νὰ εἶναι ὑπάλληλος τοῦ κράτους. Θὰ μποροῦσα νὰ προσθέσω ἀρκετοὺς λόγους ἀκόμη, ἀλλὰ αἰσθάνομαι ὅτι αὐτοὶ εἶναι ἀρκετοί.

Τὸ τροπάριο τῶν ἀντικαποδιστριακῶν λιβέλλων γνωστό... Ξεκινάει ἀπὸ τὸν εὐεργετηθέντα ἀπὸ τὸν Καποδίστρια, Σπυρίδωνα Τρικούπη, τὸν πατέρα τοῦ Χαρίλαου,
καὶ φτάνει ὡς...τοὺς ἔσχατους τῶν ἡμερῶν μας.... 
Πρόκειται γιὰ τὴν τελείως ἀνυπόστατη κατηγορία γιὰ αὐταρχικὴ διακυβέρνηση τοῦ Καποδίστρια.... 
Κατηγοροῦν τὸν Καποδίστρια, ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ Η Γ' ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΙΧΕ ΕΚΛΕΞΕΙ ΩΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΓΙΑ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ, ὅτι ἄσκησε ἀκριβῶς αὐτὴν τὴν ἀπόλυτη ἐξουσία ποὺ τοῦ εἶχε δοθεῖ! 
 Πραγματικὰ γελάω κάθε φορᾶ ποὺ κάποιος ὑποστηρίζει ὅτι ὁ Καποδίστριας ἰδεολογικὰ ἦταν κατὰ τῶν δημοκρατικῶν ἀρχῶν, ὅταν ὁ Καποδίστριας τὶς εἶχε ὑποστηρίξει μὲ μεγάλο προσωπικὸ κόστος στὴν καρδιὰ κυριολεκτικά του συντηρητισμοῦ, στὰ συνέδρια τῆς Ἱερᾶς Συμμαχίας ἀπὸ τὸ 1815-1822. Καὶ αὐτό, μάλιστα, τὸ ἔχει γράψει καὶ ὁ πνευματικὸς αὐτῶν ποὺ γράφουν σήμερα κατὰ τοῦ Καποδίστρια, ὁ Χ. Κίσσιγκερ, σὲ ἕνα βιβλίο τοῦ βέβαια ποὺ δὲν ἀπευθυνόταν σὲ ἑλληνικὸ κοινό. Στὴν Ἱστορία τοῦ τῆς διπλωματίας ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, ἕνα βιβλίο ἐκδεδομένο στὴν Ἀμερικὴ πρὶν πολλὲς δεκαετίες, σημειώνει ὅτι ὅλοι οἱ Εὐρωπαῖοι πολιτικοί της ἐποχῆς εἶχαν χωριστεῖ σὲ δύο μερίδες, στοὺς ὀπαδοὺς τοῦ Μεττερνιχ καὶ στοὺς ὀπαδοὺς τοῦ Καποδίστρια.

 Βέβαια, ὁ Καποδίστριας μέσα στὴν μεγαλοσύνη τοῦ ἔκανε καὶ ἕνα σοβαρὸ λάθος, ποὺ ὅπως ἀποδείχθηκε κόστισε ἀκριβὰ τόσο στὸν ἴδιο ὅσο καὶ στὴν πατρίδα. Δὲν ἐκτέλεσε, ὅπως εἶχε τὸ δικαίωμα, τὰ καθάρματα τοῦ ἀγγλικοῦ κόμματος ποὺ εἶχαν ἐμπλακεῖ στὴν ἀνταρσία ἐναντίον του. Οἱ Ἄγγλοι χρηματοδοτοῦσαν κατὰ τὴν διακυβέρνησή του δύο ἐφημερίδες ποὺ ἔγραφαν συνεχῶς ἐναντίον τοῦ Κυβερνήτη, καθὼς ἦταν ὁ μόνος ποὺ φοβοῦνταν ὅτι μποροῦσε νὰ τοὺς χαλάσει τὰ σχέδια γιὰ μία Ἑλλάδα ἀγγλικὸ προτεκτεράτο (καὶ τοὺς χάλασε ὅσο ἔζησε τόσο μὲ τὴν ἐγγύηση καὶ τῶν τριῶν δυνάμεων στὴν ἀνεξαρτησία τῆς Ἑλλάδος ὅσο καὶ μὲ τὴν ἀποπομπὴ τοῦ Λεοπόλδου καὶ τὴν ἐπιβολὴ τῶν μεγάλων συνόρων γιὰ τὴν Ἑλλάδα).

 Παράλληλα, οἱ τυχοδιῶκτες τοῦ ἀγγλικοῦ κόμματος μὲ πρῶτο καὶ καλύτερο τὸν μηχανορράφο Ἀλέξανδρο Μαυροκορδάτο, ποὺ ὁ μόνος λόγος ποὺ τὸν ἔφερε ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη στὴν ἐπαναστατημένη Ἑλλάδα ἦταν ὅτι ὡς ἀπόκληρός του φαναριώτικου συστήματος ἀξιώματα θὰ μποροῦσε νὰ διεκδικήσει μόνο ἐδῶ, διερέθιζαν τὸν λαὸ μὲ διάφορες διαβολὲς κατὰ τοῦ Κυβερνήτη καὶ χρησιμοποιώντας καὶ μέλη τῶν τότε μυστικῶν ἑταιρειῶν ὁδήγησαν σὲ μία στάση στὴ Μάνη ἐνατίον του καὶ σὲ μία ἀνταρσία (κατὰ τὴν ὁποία ὁ ναύαρχος Μιαούλης προσπάθησε νὰ πυρπολήσει τὸν στόλο προτιμώντας νὰ μείνει ἡ Ἑλλάδα χωρὶς πλοῖα παρὰ νὰ συνεχίσει τὸ καταστροφικό του ἔργο γιὰ τὴν ἀγγλικὴ πολιτικὴ ὁ Καποδίστριας).
 Ὁ Κυβερνήτης, ὅμως, τοὺς ἀντιμετώπισε ὅλους αὐτοὺς μὲ μετριοπάθεια καὶ φιλάδελφη διάθεση. Αὐτὸ εἶναι καὶ τὸ μόνο γιὰ τὸ ὁποῖο κανεὶς δικαιοῦται νὰ τὸν κατηγορεῖ σήμερα.

πηγή