Πού κρυβόταν τόσο πάθος; Πού είχε καταχωνιαστεί άραγε η εκδικήτρα τους αντρίκεια ορμή και τη βγάλανε από τη ναφθαλίνη για να τη δουν και να λουφάξουν έντρομοι οι ξένοι και ντόπιοι λύκοι (για να παραφράσουμε τον εαμίτη ποιητή Νίκο Καρβούνη);
Παρακολουθείς τηλεόραση αυτές τις ημέρες και σχηματίζεις την εντύπωση ότι οι βασικές επιλογές των καναλαρχών για την «ενημέρωση» και την «ψυχαγωγία» του λαού έλειπαν μετανάστες. Είχαν πάει στο Βέλγιο και χτίκιαζαν στο ανήλιαγο και σκονισμένο μεροκάματο των ορυχείων και επέστρεψαν προχθές στην Ελλάδα – ακριβώς την ώρα και τη στιγμή που μαθεύτηκε το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη. Αναπόφευκτα σκέφτεσαι «ε, τώρα ήρθαν οι άνθρωποι, τώρα τα μάθανε όλα και έγιναν φουρνέλο με την παρακμή, την αδιαφορία των πολιτικών, τη διαφθορά, το πλιάτσικο στη δημόσια περιουσία, τον αφελληνισμό».
Φωνάζουν τώρα αυτοί που σιωπούσαν. Δακρύζουν (πάντα μπροστά στις κάμερες) εκείνες κι εκείνοι που λάτρευαν να γαλιφιάζουν τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς των εγκλημάτων κατά του λαού και της πατρίδας. Οι φωνές οι τωρινές δεν είναι συνιστούν κάτι κακό. Δεν χρεώνονται σε αυτές η ερήμωση της Ελλάδας, οι μαζικές ταφές των νέων της, η αρπαγή των ασημικών της, η φυγή των παιδιών της στο εξωτερικό για το μεροκάματο, η ξενοκρατία, η ανελευθερία των υγειονομικών λουκέτων, η οικονομική καταστροφή και η μαζική κατάθλιψη. Στη σιωπή άνθισαν τα άνθη του κακού που μας χτυπάει εδώ και δεκαετίες και δεν λέει να μας αφήσει.
«Κάθε θαύμα τρεις ημέρες, το μεγάλο τέσσερις» είχε πει ο μακαρίτης βουλευτής υπουργός του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Γιαννόπουλος θέλοντας να καθησυχάσει τους συντρόφους του για μια από τις πολλές κρίσεις που ταλαιπωρούσαν -πάντα πρόσκαιρα- το κόμμα του. Κάτι τέτοιο θα γίνει και σε αυτή την περίπτωση. Πάντοτε επικρατεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης – και το σύστημα ξέρει και να γλιτώνει από τις κακοτοπιές και να αναπαράγεται. Οι όψιμοι «επαναστάτες» θα συνετιστούν και θ’ αρχίσουν ξανά να ασκούν την τέχνη του… σπατουλαρίσματος των πολιτικών.
Ουδέν καλό και ειλικρινές μπορούμε να περιμένουμε από όσες και όσους εργάστηκαν με ζήλο για να καταντήσει έτσι η χώρα.
Παρακολουθείς τηλεόραση αυτές τις ημέρες και σχηματίζεις την εντύπωση ότι οι βασικές επιλογές των καναλαρχών για την «ενημέρωση» και την «ψυχαγωγία» του λαού έλειπαν μετανάστες. Είχαν πάει στο Βέλγιο και χτίκιαζαν στο ανήλιαγο και σκονισμένο μεροκάματο των ορυχείων και επέστρεψαν προχθές στην Ελλάδα – ακριβώς την ώρα και τη στιγμή που μαθεύτηκε το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη. Αναπόφευκτα σκέφτεσαι «ε, τώρα ήρθαν οι άνθρωποι, τώρα τα μάθανε όλα και έγιναν φουρνέλο με την παρακμή, την αδιαφορία των πολιτικών, τη διαφθορά, το πλιάτσικο στη δημόσια περιουσία, τον αφελληνισμό».
Φωνάζουν τώρα αυτοί που σιωπούσαν. Δακρύζουν (πάντα μπροστά στις κάμερες) εκείνες κι εκείνοι που λάτρευαν να γαλιφιάζουν τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς των εγκλημάτων κατά του λαού και της πατρίδας. Οι φωνές οι τωρινές δεν είναι συνιστούν κάτι κακό. Δεν χρεώνονται σε αυτές η ερήμωση της Ελλάδας, οι μαζικές ταφές των νέων της, η αρπαγή των ασημικών της, η φυγή των παιδιών της στο εξωτερικό για το μεροκάματο, η ξενοκρατία, η ανελευθερία των υγειονομικών λουκέτων, η οικονομική καταστροφή και η μαζική κατάθλιψη. Στη σιωπή άνθισαν τα άνθη του κακού που μας χτυπάει εδώ και δεκαετίες και δεν λέει να μας αφήσει.
«Κάθε θαύμα τρεις ημέρες, το μεγάλο τέσσερις» είχε πει ο μακαρίτης βουλευτής υπουργός του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Γιαννόπουλος θέλοντας να καθησυχάσει τους συντρόφους του για μια από τις πολλές κρίσεις που ταλαιπωρούσαν -πάντα πρόσκαιρα- το κόμμα του. Κάτι τέτοιο θα γίνει και σε αυτή την περίπτωση. Πάντοτε επικρατεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης – και το σύστημα ξέρει και να γλιτώνει από τις κακοτοπιές και να αναπαράγεται. Οι όψιμοι «επαναστάτες» θα συνετιστούν και θ’ αρχίσουν ξανά να ασκούν την τέχνη του… σπατουλαρίσματος των πολιτικών.
Ουδέν καλό και ειλικρινές μπορούμε να περιμένουμε από όσες και όσους εργάστηκαν με ζήλο για να καταντήσει έτσι η χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου