Πλησίασε πρώτα ο φίλος του και ρώτησε τον γέροντα.
- "Πάτερ τι θέλει ο Θεός να γίνω στη ζωή μου για αν τον δοξάσω και να τον ευχαριστώ;''
- "Πάτερ τι θέλει ο Θεός να γίνω στη ζωή μου για αν τον δοξάσω και να τον ευχαριστώ;''
-'' Αυτό θα στο φανερώσει αργότερα... Εσύ τώρα κοιτά τη ψυχή σου.''
Αν και άκουσε την απάντηση δεν πτοήθηκε ο πρώτος και ρώτησε και αυτός
-''Τι θέλει ο Θεός να γίνει ώστε να δοξάζεται;''
-''Τι θέλει ο Θεός να γίνει ώστε να δοξάζεται;''
-''Σκουπιδιάρης...'' Του απάντησε.
'' Μα πάτερ τι λέτε;Σκουπιδιάρης;! Είπαμε δεν θέλω και δόξες μα σκουπιδιάρης;'' Μα ο γέροντας ήξερε ότι αντίθετα με το άλλο παλικάρη είχε υπερηφάνεια.
''Ναι παιδί μου. Σκουπιδιάρης.όλοι σε ταπεινώνουν και χάνεται η υπερηφάνεια. Μα παράλληλα βοηθάς το κόσμο. Και δεν δέχεσαι επαίνους. Ας μείνουμε ένα μήνα, και πολύ λέω, χωρίς σκουπιδιάριδες να δεις που άνθρωπος δεν θα βγαίνει έξω. Βλέπεις ο Χριστός δεν είναι μόνο ιατρός αλλά και σκουπιδιάρης γιατί τόσα σκουπίδια που μαζεύουμε είτε θα τα πετάξει καθαρίζοντάς μας είτε θα τα ανακυκλώσει σε μετάνοια.''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου