«Μας τρομοκράτησαν, μας επιτέθηκαν, μας απέλασαν – ζούμε μ’ έναν αδιάκοπο, ψυχρό φόβο!» λέει ο Λάκης Βασιλειάδης.
Είναι ο ένας από τους δύο Έλληνες της Κωνσταντινούπολης που έχουν ακόμη κατάστημα στην οδό Ιστικλάλ, το ευρωπαϊκό κέντρο της πόλης. Πριν το 1950, οι μισοί μαγαζάτορες της Ιστικλάλ ήταν Έλληνες.
Όλα ξεκίνησαν την 6η Σεπτεμβρίου του 1955, μ’ ένα πογκρόμ μες στη νύχτα. Τριάντα χρόνια αργότερα, έχουν απομείνει μόλις 2.000 από τους 150.000 Έλληνες της Πόλης. Πώς ήταν η ζωή εκεί –για ένα μέλος μειονότητας– και πώς είναι σήμερα;
«Το χειρότερο πράγμα είναι να κρύβεις την ταυτότητά σου», λέει ένας απ’ αυτούς που έχουν παραμείνει, και συμπληρώνει:
«Κανείς δεν νοιάστηκε, ούτε η Ελλάδα ούτε η Ευρώπη».
Πολλοί Έλληνες της Πόλης ζουν τώρα στην Ελλάδα. Αλλά δεν είναι όλοι ευχαριστημένοι εκεί.
«Η Κωνσταντινούπολη δεν είναι πόλη, είναι η ίδια η ζωή!», λέει μία απ’ αυτούς. Κάποιοι Κωνσταντινουπολίτες της Διασποράς θέλουν ακόμη να γυρίσουν στην πατρίδα τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου