Ηλίας Σκουντριάνος
Η μεγάλη επιτυχία, η νίκη του κακού είναι το ότι έχει φέρει σε πολλές ψυχές την απαισιοδοξία. Αν η πατρίδα μας βρίσκεται σε μία δυσχερή θέση, το επέτρεψε ο Θεός όχι για να απελπισθούμε αλλά για να εργασθούμε σωστά.
Αν έχει επικρατήσει ένα πνεύμα απαισιοδοξίας σε πολλούς είναι διότι η διαπαιδαγώγηση που ασκείται σήμερα με όλους τους τρόπους και κυρίως την τηλεόραση αφαιρεί από τις ψυχές, ιδίως των νέων, τις τρεις αυτές αρετές, την πίστη, την ελπίδα, και την αγάπη.
Και εκεί ακόμη που έχουν βλαστήσει, οι ρίζες τους είναι τόσο επιφανειακές ώστε, με όσα ακούει κανείς, εύκολα ξεριζώνονται.
Και η ίδια η οικονομική (και τώρα δήθεν υγειονομική) κρίση στην Ελλάδα πρώτα εμπεδώθηκε σε ψυχολογικό επίπεδο απελπισίας και έπειτα εκδηλώθηκε σε οικονομικά (και τώρα δήθεν επιδημιολογικά) μεγέθη.
Πρώτα έγινε η επέλαση του φόβου ότι επέρχεται οικονομική και υγειονομική κρίση και ύστερα αρχίσαμε να την ζούμε σαν μια ανεξέλεγκτη κατάσταση.
Πρώτα κατέρρευσε το ηθικό και έπειτα ακολούθησαν όλες εκείνες οι διεργασίες οι οποίες όχι μόνο δεν ανέστειλαν την κρίση αλλά και έφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα, την έκαναν να μοιάζει σαν ένα καταρράκτη που ήταν προετοιμασμένος για να οδηγήσει την Ελλάδα στην άβυσσο.
Η βαθύτερη αιτία της κρίσεως είναι ότι κάποιοι θέλουν τα αγαθά της γης να τα στερήσουν από άλλους για να τα νέμονται αυτοί. Η αιτία δηλαδή του κακού βρίσκεται στην απόρριψη του λόγου του Χριστού: “Μακάριόν εστι διδόναι μάλλον ή λαμβάνειν”.
Τότε γίνεται αληθινά ευτυχισμένος ο άνθρωπος, όταν δίνει παρά όταν παίρνει. Αυτό ο Χριστός το κήρυξε όχι μόνο με το Eυαγγέλιό Tου αλλά και το επεβεβαίωσε με την ζωή του, διότι έδωσε τον εαυτό του θυσία για χάρη μας.
Και όταν εμείς δεχόμαστε μέσα μας αυτόν τον Χριστόν, την αγάπη Tου δεχόμαστε, δεχόμαστε αυτό το πνεύμα, που μας κάνει κι εμάς ευτυχισμένους και άρα όχι απαισιόδοξους.
Όταν υπάρχει κάποιος που σε αγαπά με μια τέτοια αγάπη από την οποία δεν υπάρχει μεγαλύτερη και όταν κι εσύ γίνεσαι αποδέκτης αυτής της αγάπης, πώς μπορεί έπειτα να έχει τόπο μέσα σου η απαισιοδοξία;
Ας υπάρχει κρίση. Αν λειτουργήσει μεταξύ μας η αγάπη, το καλό που θα βγει θα είναι ασύγκριτα μεγαλύτερο από τα ψευτοαγαθά που είχαμε πριν την κρίση, τα οποία χωρίς την αγάπη και την μεταξύ μας κοινωνία, έκαναν τη ζωή να μοιάζει με νεκρή φύση, όπως όταν βλέπεις ένα πλαστικό τριαντάφυλλο που δεν έχει ζωή ούτε ευωδία.
Έτσι και η ευμάρεια αφαιρεί το νόημα της ζωής, που βρίσκεται στην αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο, την οποία αγάπη προς τον Θεό όταν μέσα μας την ζούμε, την μορφοποιούμε σε μεταξύ μας αγάπη.
Η κρίση θα βγει σε καλό, αν την ώρα που στερούμαστε τα χρήματα και φοβόμαστε για την υγεία μας και τα πρόστιμα, βρούμε το ΕΝΟΣ ΕΣΤΙ ΧΡΕΙΑ, το ένα αυτό του οποίου έχουμε πραγματική ανάγκη, την αγάπη του Θεού.
Την οποία αποδεχόμαστε όταν συμμορφωνόμαστε προς το θέλημά Του, προς την δικαιοσύνη Του. Ο Θεός αναλαμβάνει τότε να μας προσθέσει και ό,τι άλλο μας χρειάζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου