Κυριακή ΣΤ’ Ματθαίου- «Θάρσει τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου».

«Ἵνα τί ἡμεῖς ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;»

  Αγαπητοί μου αδελφοί χρονικά βρισκόμαστε μόλις ο Κύριός μας επέστρεψε από την χώρα των Γεργεσηνών, όπου πραγματοποίησε το θαύμα με τον δαιμονισμένο, που εντός του είχε λεγεώνα δαιμόνων. Εκεί δεν τον δέχθηκαν, προτίμησαν την παρανομία εκτροφής χοίρων. Μην ξεχνάμε ότι η τροφή χοιρινού κρέατος θεωρείται αμαρτία για τους Εβραίους και Μουσουλμάνους μέχρι σήμερα.

  Το ιερό Ευαγγέλιο μας λέγει ότι «ἐπέστρεψε εἰς τὴν ἱδίαν πόλιν», την δική του πόλη. Αυτήν που τον δέχτηκε, σ’ αυτήν που έκανε τα περισσότερα θαύματά Του. Την Καπερναούμ. Την αγαπημένη του πόλη. Εκεί που τον περίμεναν άνθρωποι εμπερίστατοι, πονεμένοι σωματικά και ψυχικά. Άνθρωποι που τον είχαν ανάγκη αλλά και άνθρωποι που τον αγαπούσαν και περίμεναν τον λόγο της σωτηρίας.

  Του προσφέρουν έναν παράλυτο, κατάκοιτο στο μεταφερόμενο κρεβάτι του, «παράλυτον ἐπὶ κλίνης βεβλημένον». Το ευσπλαχνικό βλέμμα του Κυρίου μπαίνει παράλληλα στο βάθος της ψυχής του και της ψυχικής του παραλυσίας. Ο πόνος και η απελπισία ζωγραφίζονται στο πρόσωπο του.

  «Θάρσει τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου». Παιδί μου έχε θάρρος, οι αμαρτίες σου συγχωρήθηκαν. Ο Χριστός μας ως Θεός παντογνώστης γνωρίζοντας τα κρύφια των ανθρώπων «ἐτάζων καρδίας καὶ νεφρούς» ξέρει ότι η αιτία της τραγικής καταστάσεως αυτού του ανθρώπου είναι η αμαρτωλή ζωή του παρελθόντος του και η παραλυσία το αποτέλεσμα.

 Πρέπει λοιπόν να εκλείψει η αιτία, που είναι το αμαρτωλό παρελθόν του και να βρει την υγεία της ψυχής και του σώματος. Γι αυτό του λέγει «θάρσει τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου». Κτυπά το κακό στην ρίζα του. Γνωρίζει ο Κύριος αδελφοί μου ότι η σωματική ασθένεια είναι αποτέλεσμα της αμαρτίας. Μην ξεχνάμε ότι «ἡ ἁμαρτία εἰσῆλθεν εἰς τὸν κόσμον καὶ διὰ τῆς ἁμαρτίας ὁ θάνατος» μας λέγει ο Απ. Παύλος.

 Η προπατορική πτώση έφερε όλα εκείνα τα κακά που ταλανίζουν τον ανθρώπινο γένος. Η αμαρτία σαν απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό έφερε και τις οδύνες. Η αμαρτία ως ηδονή μετατρέπεται σε οδύνη. Αυτό έπρεπε να το γνωρίζουν οι νομομαθείς Γραμματείς, γνώστες του Νόμου και της Παλαιάς Διαθήκης. Όμως ενώ γνωρίζουν τον νόμο δεν έχει γίνει κτήμα της καρδιάς τους. Άλλοι λογισμοί κυριαρχούν εντός τους.

 Δεν μπορούν να καταλάβουν το πρόσωπο του Κυρίου και να αισθανθούν την δύναμή Του. Είναι τυφλωμένοι από τον εγωισμό και δεν βλέπουν την εξουσία που έχει να συγχωρεί και αμαρτίες. Τους λείπει η απλότητα και η ψυχική καθαρότητα. Δεν έχουν την ταπείνωση που διαθέτει ο λαός του Θεού.

 Για να τους αποδείξει ότι έχει αυτήν την εξουσία, λέγει στον παραλυτικό «ἐγερθεὶς ἆρον σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκον σου» αποδεικνύοντας ότι δύναται «τοῦτο ποιήσαι κἀκείνῳ μὴ ἀφιέναι» δηλ. ο Θεός όλα μπορεί να τα κάνει.

 Αδελφοί μου είναι μεγάλο πράγμα η ψυχική καθαρότητα και οι καλοί λογισμοί. Ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης λέγει «οι λογισμοί είναι μαρτύριον πολυβάσανον και πολυήμερον». Μην ξεχνάμε ότι οι εσωτερικοί λογισμοί καθορίζουν και την πορεία της ζωής μας. Χρειάζεται δύναμη, προσευχή και σύνεση, ώστε να καθορίζουμε καλούς λογισμούς στην καρδιά μας.

 Βεβαίως θα έρχονται οι κακοί λογισμοί ως βέλη του διαβόλου. Κάποτε ρώτησαν τον Αγ. Εφραίμ τον Σύρο γιατί να υπάρχουν κακοί λογισμοί και εκείνος απάντησε: «Μήπως ένα νησί μπορεί να εμποδίσει τα κύματα να το χτυπούν; Έτσι και εμείς δεν μπορούμε να αποκόψουμε τους πονηρούς λογισμούς. Μπορούμε όμως να τους εμποδίσουμε να μπουν στην καρδιά μας». Ο Χριστός μας λέγει «ο πονηρός άνθρωπος εκ του πονηρού θησαυρού εκβάλει πονηρά».

 Όταν ο Θεός βασιλεύει στην καρδιά μας, τότε οι λογισμοί είναι καλοί και καθαροί. Όταν στην καρδιά μας κυριαρχεί η αμαρτία, τότε οι σκέψεις μας είναι πονηρές και διαβολικές. Ρώτησαν κάποτε τον Αββά Σιλουανό «τι έκαμες γέροντα και απέκτησες τόση γνώση και αυτός αποκρίθηκε. Ποτέ δεν άφησα στην καρδιά μου λογισμό που παρόργιζε τον Θεό». Ο αγώνας για καθαρούς λογισμούς είναι σκληρός στην αρχή, χρειάζεται όμως υπομονή επιμονή και ελπίδα. Αμήν!

  Γραπτό κήρυγμα Ιεράς Μητροπόλεως Κεκύρας(24–07–2022)