ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΤΣΑΛΙΚΗ

    Στην Ν. Μάκρη στο σπίτι μας ήλθε από την Αλβανία το 1990 και έμενε η κ. Α. Μ. Αυτή είχε καρκίνο, μία σπάνια μορφή και δεν είχε ζωή, όπως απεφάνθησαν οι γιατροί του νοσοκομείου, που κατά καιρούς ενοσηλεύετο.
  Εγώ με τη σύζυγό μου πηγαίναμε κάθε χρόνο να προσκυνήσουμε στο μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ, στην Εύβοια.
  Το καλοκαίρι του 1991 πήραμε και την κα Α. μαζί μας. Ζούσε ο π. Ιάκωβος τότε. Είδαμε τον π. Ιάκωβο και του είπα για την κα Α. ότι δεν έχει ζωή. Μου λέει, το πρωί μετά τη θεία Λειτουργία, θα τη σταυρώσουμε.
Αφού ετέλεσε τη θ. Λειτουργία, την σταύρωσε στο κεφάλι και έφυγε γρήγορα στο δωμάτιό του.
  Η κα Α. όπως μας είπε την ώρα που την σταύρωνε, ένοιωθε σαν να της περνά ρεύμα από το κεφάλι μέχρι τα πόδια.

   Η δε σύζυγός μου, καθηγήτρια φιλόλογος, που ήταν δίπλα της, κατάλαβε ότι έγινε θαύμα και φώναξε δυνατά! Θαύμα! Θαυ­μα! Κανείς όμως δεν πήρε είδηση τι έγινε. Όπως μας είπε την επόμενη χρονιά, που πήγαμε στο μοναστήρι, ο π. Κύριλλος, που διεδέχθη τον π. Ιάκωβο, προσευχόταν λέει ο π. Ιάκωβος να μη γίνη γνωστό το Θαύμα.
Πέρασαν από τότε 26 χρόνια και η κα Α. είναι καλά και πηγαίνει κάθε χρόνο στον τάφο του π. Ιακώβου και τον ευχαριστεί που την έσωσε.

  Στο γυμνάσιο Ν. Μάκρης, που υπηρετούσαμε ως καθηγηταί φιλόλογοι με τη σύζυγό μου, είχαμε και μία καθηγήτρια από κοντινή περιοχή.
Μία ημέρα, αυτή η καθηγήτρια δέχεται τηλεφώνημα από τη μητέρα της και της λέει: «τρέξε γρήγορα, έλα στο σπίτι, χάνουμε τη Μ. μας».
Τι είχε συμβεί; Η Μ., κόρη της καθηγήτριας Α. Ι. 20 ετών, πήρε πολλά χάπια, για να αυτοκτονήσει.
  Έτρεξε η μητέρα της και τι να δη! Η κόρη της ήταν αναίσθητη σε κακά χάλια. Την άρπαξαν και την πήγαν στο Σισμανόγλειο. Την έβαλαν στην εντατική! Η μητέρα έξω από την εντατική έκλαιγε. Μας παίρνει στο τηλέφωνο και λέει στη σύζυγό μου: «Ιοκάστη, τρέξτε, πάτε με το Χριστόφορο σε μοναστήρια, όπου καταλαβαίνετε χάνω την κόρη μου». 

  Εμείς, όταν είχαμε πάει στο μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ, είχαμε ακούσει ότι ο π. Ιάκωβος, που είχε κοιμηθεί τότε, έσωσε από αυτοκτονία μία κοπέλλα που την έλεγαν Ουρανία. Αυτό θυμήθηκε η σύζυγός μου και λέει στο τηλέφωνο στη συνάδελφο: «Προσευχήσου στον π. Ιάκωβο».

  Μετά από 2-3 ημέρες μας τηλεφωνεί και λέει ότι η κόρη της πηγαίνει καλύτερα και αν θέλετε, ελάτε να την δείτε. Πήγαμε και τι μας λέει η συνάδελφος, «την ώρα που έκλαιγα έξω από την εντατική και παρακαλούσα τον π. Ιάκωβο, όπως μου είπατε, παρουσιάσθηκε μπροστά μου ένας γέροντας και μου λέει:

 «Μη κλαις η κόρη σου θα γίνη καλά» και εξαφανίσθηκε».

 Μας περιέγραψε πως ήταν μορφή του και όταν έβγαλε η σύζυγός μου τη φωτογραφία του π. Ιακώβου, που είχε πάντα μαζί της, έβαλε τα κλάματα, έπεσε η καθηγήτρια κάτω και φώναζε, αυτόν είδα!
Η κόρη της έγινε καλά και η μητέρα της έσπευσε στην Ι. Μονή του Οσίου Δαβίδ να ευχαριστήση τον π. Ιάκωβο.
Μάλιστα ο π. Κύριλλος, στον οποίο ανέφερε το θαύμα, της χάρισε και μία εικόνα της Αγίας που έφερε το όνομά της.

Χριστόφορος Γραμμένος, Συντ/χος καθηγητής

orthodoxostypos.gr