Να μην στέκεις κολακευτικά απέναντί τους αλλά να είσαι ειλικρινής μαζί τους.

Ο Τσου Λου ρώτησε τον διδάσκαλο (τον Κομφούκιο) ποιος είναι ο σωστός τρόπος να υπηρετεί κανείς τους ανωτέρους του. Ο διδάσκαλος απάντησε: Να μην στέκει κολακευτικά απέναντί τους αλλά να είναι ειλικρινής μαζί τους.
(Ανάλεκτα του Κομφούκιου, κεφάλαιο-βιβλίο 14, χωρίο 22)

 Εκπλήσσεται κανείς, πραγματικά, με την νοηματική πυκνότητα του τόσο σύντομου αυτού διαλόγου!
Για να δούμε το θέμα μέσα από τα της καθημερινότητάς μας: Αλήθεια, πόσοι έχουν το θάρρος να τολμήσουν να παραμερίσουν το ενδεχόμενο να απολυθούν και να χάσουν την δουλειά τους εν ονόματι του να ασκήσουν δίκαια κριτική σε κάποιες αποφάσεις του εργοδότη τους;

Φανταστείτε λοιπόν πόσο δυσκολότερο είναι κάτι τέτοιο για όσους βρίσκονται στον περίγυρο ηγεμόνων και κυβερνητών ολόκληρων χωρών!

Αλλά έλα που μόνο με τέτοιου θάρρους ανθρώπους, οι οποίοι μπορούν να διακινδεύσουν να χάσουν κάθε καλοπέραση στην ζωή, εν ονόματι του να σταθούν ειλικρινείς, μπορεί να προοδεύσει -με την αυθεντική σημασία της λέξης- η Ανθρωπότητα. Αλλιώς όλα θα παραμένουν βαλτωμένα και ανακυκλούμενα σε ένα ερμητικά κλειστό αδιέξοδο ζωής!

Ξέρω πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι κάτι τέτοιο. Άνθρωπος είμαι και εγώ, ξέρω τι σημαίνει ο φόβος του να βρεθείς από την μια μέρα στην άλλη στους πέντε δρόμους (ιδίως δε αν έχεις και οικογένεια να θρέψεις). Αλλά ξέρω επίσης πως αν κανείς έχει πραγματική πίστη στο ότι υπάρχει Θεός και ότι όλα εξελίσσονται υπό το κράτος της τα πάντα περικλείουσας οικονομίας Του, τότε παύει να φοβάται.

 Και αν δεν μπορεί να σταθεί ειλικρινής αμέσως (λόγω φόβου και ανασφάλειας) τουλάχιστον δεν ωραιοποιεί την δειλία του εντός του, την ομολογεί ενώπιον Θεού και ελπίζει, με όλη την ταπεινοφροσύνη που συνεπάγεται μια τέτοια ομολογία, σε Αυτόν να τον απαλλάξει από την δειλία. Και Αυτός ποτέ δεν απογοητεύει έναν τέτοιον άνθρωπο!

Dimitri Lalushi