Προσκυνητής: Ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά ζήσει πλέον μέ τόν τρόπο τοῦ Θεοῦ αἰώνια (ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ)

Σάββατο 5 Αυγούστου 2023

Ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά ζήσει πλέον μέ τόν τρόπο τοῦ Θεοῦ αἰώνια (ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ)

Ἡ τάση τοῦ ἀνθρώπου εἶναι πάντα ἀνοδική. Εἶναι αὐτὸς ποὺ βάζει στόχους, ποὺ κοιτάζει πρὸς τὰ ἄνω, ποὺ θέλει νὰ ἀνεβαίνει ὅλο καὶ πιὸ ψηλά. Πάνω στὴ βαθειὰ αὐτὴ ἐπιθυμία του πάτησε ὁ διάβολος καὶ τοῦ πρότεινε: Γίνε θεός. Ἀλλὰ μὲ τὶς δικές σου δυνάμεις, μὲ τὸν δικό σου ἰδιαίτερο τρόπο. Κόψε τὶς ἐξαρτήσεις σου ἀπὸ ἄλλους, μὴν περιμένεις ἀπὸ τρίτους τίποτε καὶ κυρίως ἀπὸ τὸν Θεό. Καὶ ὁ ἄνθρωπος εὔκολα γοητεύτηκε ἀπ’ τὴν προοπτικὴ νὰ γίνει μεγάλος, ἀνεξάρτητος, χωρὶς ἀφεντικά. Αὐτὸ ἦταν τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα. Ὁ πόθος γιὰ αὐτοθέωση.

Ἔκτοτε δὲν σταμάτησε ποτὲ νὰ προσπαθεῖ γιὰ ἀναβάθμιση. Νὰ σπάσει τὸ φράγμα τῶν περιορισμῶν. Νὰ ξεπεράσει τὰ ὅριά του. Νὰ μεταμορφωθεῖ σὲ κάτι ἀνώτερο. Νιώθει τὸ πεπερασμένο τῶν δυνατοτήτων του σὰν κέλυφος στενὸ ποὺ τὸν φυλακίζει καὶ τὸν κάνει νὰ ἀσφυκτιᾶ. Πάντοτε εὕρισκε ἔδαφος μέσα του ὁτιδήποτε μποροῦσε νὰ διευ- ρύνει τοὺς ὁρίζοντές του. Ἡ φαντασία του δὲν σταμάτησε νὰ ἐξάπτεται ἀπὸ τὶς προοπτικὲς ποὺ ὑπόσχονται ἔξοδο ἀπὸ τὰ περιορισμένα πεδία δραστηριοποίησής του.Πάντα τὸν μάγευαν ὁ Δαίδαλος καὶ ὁ Ἴκαρος, τὸν γοήτευαν ἥρωες, γίγαντες, ἡμίθεοι, τιτάνες, ὑπεράνθρωποι. Στὴν ἐποχή μας ἡ τεχνολογία τὸν βοήθησε νὰ φτιάξει μιὰ ἰδιαίτερα θελκτικὴ εἰκονικὴ πραγματικότητα, ὅπου δροῦν ὄντα μὲ ἐξαιρετικὲς ἱκανότητες, Σούπερμαν, Ἄιρον Μάν, Κάπταιν Ἀμέρικα, Σπάιντερ Μὰν κ.λ π., ἤ, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν τεχνητὴ νοημοσύνη, ἄνθρωποι-μηχανὲς (σάιμποργκ), Ρόμποκοπ, ἐξολοθρευτές.

Παράλληλα ἡ ἐπιστήμη ἔδωσε στὸν ἄνθρωπο πραγματικὰ τὰ μέσα νὰ ξεπεράσει τὴν περιορισμένη ἀκτίνα δράσης του. Τοῦ χάρισε ὄντως ἐκπληκτικὲς δυνατότητες, διευρύνοντας φιλόδοξα τὸ πλαίσιο κίνησής του ἀπὸ τὸν βυθὸ τῶν ὠκεανῶν ὣς τὸ ἄπειρο (ὑποβρύχιο, αὐτοκίνητο, ἀεροπλάνο, διαστημόπλοιο).

Ὁ ἄνθρωπος κατάφερε νὰ ἀποκτήσει δύναμη καὶ εὐελπιστεῖ νὰ ἀποκτήσει ἀκόμα περισσότερη. Μπορεῖ νὰ ὑποτάξει ἐνδεχομένως ὁλόκληρη τὴν κτίση. Μὰ ἡ αὐτοθέωσή του δὲν ἐπιτεύχθηκε. Δὲν μπόρεσε καὶ δὲν θὰ μπορέσει ποτὲ νὰ νικήσει τὸν θάνατο.

Καὶ ἐδῶ ἔρχεται ὁ Χριστὸς μὲ τὴ δική του ἐκδοχή. Στὸ ὄρος Θαβὼρ δείχνει προσωρινὰ τὴν προοπτικὴ ποὺ ἀπὸ καταβολῆς κόσμου ἔχει ἑτοιμάσει γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Μεταμορφώνεται σὲ αὐτὸ ποὺ εἶναι ὁ ἴδιος πραγματικά, παρουσιάζει τὸ μοντέλο ἀναβάθμισης στὸ ὁποῖο μᾶς προτρέπει νὰ φτάσουμε.

Ὁ Χριστὸς πῆρε τὴν ἀνθρώπινη φύση καὶ τὴν ἔνωσε στὸ πρόσωπό του μὲ τὴ θεία του φύση. Τὴν ἀνέδειξε ἔτσι στὸ τέλειο μεγαλεῖο της, τῆς ἔδωσε διαστάσεις ὑπερανθρώπινες. Ἡ ἀνθρώπινη φύση μεταμορφώθηκε, μεγαλύνθηκε, ἔγινε ἀθάνατη, ἀγέραστη, ἄφθαρτη. Ἀρρώστια, φθορά, πόνος, λύπη, θάνατος, ἔγιναν ἐντελῶς ξένα πρὸς αὐτήν. Ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ ζήσει πλέον μὲ τὸν τρόπο τοῦ Θεοῦ αἰώνια. Νὰ γίνει κοινωνὸς «θείας φύσεως» (Β ́ Πέτρ. 1, 4). Νὰ φτάσει στὴν πραγματικὴ θέωση.

Ἀρκεῖ γι’ αὐτὸ νὰ ἀπαρνηθεῖ τὸ δικό του πλάνο ψευτοθέωσης ποὺ τὸν ταλανίζει ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἀδάμ. Νὰ βγεῖ ἀπὸ τὴ μάταιη, ἀρρωστημένη, αὐτονομημένη, ἐγωκεντρικὴ ἐπιδίωξη παντοδυναμίας, μὲ τὴν ὁποία θὰ συντρίβει ὁτιδήποτε τὸν ἀπειλεῖ. Ὁ Χριστὸς προσκαλεῖ σὲ ἔξοδο ἀπὸ τὸν ἑαυτό μας, σὲ ἄνοιγμα πρὸς Αὐτὸν καὶ πρὸς κάθε δημιούργημα. Σὲ ἕνωση μαζί του σὲ μιὰ σχέση ἀληθινῆς ἀγάπης. Γιὰ νὰ γίνουμε θεάνθρωποι ὅπως Αὐτός. Δὲν ὑπάρχει τελειότερη προοπτική.

Ἡ διαφορά μας μαζί του θὰ εἶναι μόνο, ὅτι δὲν θὰ πάρουμε τὴ φύση, ἀλλὰ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ.

π. Δημητρίου Μπόκου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου