Πρωτοκύριακο!!! Πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου!
Λιτανεύουμε στην Κέρκυρα τον γλυκύτατο Άγιό μας. Τον Άγιο Σπυρίδωνα.
Αυτόν που παρά την αγνωμοσύνη και αχαριστία μας, μας προστατεύει με σκανδαλώδη εύνοια και αγάπη.
Αυτόν που με την κραταιά προστασία του έχει γλυτώσει τον τόπο μας από μύρια όσα δεινά.
Αυτόν που παρά την δική μας ανικανότητα, διατηρεί τον τόπο μας έναν ευλογημένο παράδεισο πάνω στη γή, χωρίς καμία "θεομηνία¨και κακό να την αγγίζουν. Λιτανεύουμε τον Άγιό μας προσευχόμενοι να μην μας εγκαταλείψει αλλά να εντείνει την κραταιά προστασία του.
Να μας φωτίσει να διαφυλάξουμε αυτό τον ευλογημένο τόπο.
Να φωτίσει τους άρχοντες αυτού του τόπου να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και να πράξουν το καθήκον τους προς όφελος του λαού.
Να φωτίσει όλους μας να είμαστε ευγνώμονες στον μεγάλο μας Άγιο, και να δείχνουμε την ευγνωμοσύνη μας προς αυτόν.
Να μας φωτίσει ακόμη να πράττουμε κατά το πραγματικό μας συμφέρον, όχι κατά το πρόσκαιρο.
Αύριο η πόλις θα αγιασθεί από το Άγιο λείψανο του Πολιούχου μας που θα λιτανευθεί. Αυτή η ευλογημένη πόλη, που αγιάζεται από δύο ολόσωμα Άγια λείψανα και από πληθώρα τοπικών Αγίων. Αυτή η μικρή στο μέγεθος αλλά κοσμοπολίτικη πόλη. Με τον σπάνιο πολιτισμό και την πολύπλευρη παράδοση που φτάνει βαθειά πίσω στους αιώνες αλλά και βλέπει μακριά στο μέλλον.
Μιά πόλη που σε μαγεύει με την ομορφιά, τη μουσικότητά της, τον πολιτιστικό της πλούτο και τις αντιθέσεις της, αυτή που συγχρόνως σε πληγώνει, σε προβληματίζει, σε θλίβει με την απέραντη μιζέρια πολλών ανθρώπων της...
Συγχρόνως όμως με πολλούς υπέροχους ανθρώπους που σε εκπλήσσουν δίπλα σε εκείνους που σε απογοητεύουν. Όποιος αγαπά αληθινά πληγώνεται, και η πόλη, το νησί μας σαν τριαντάφυλλο μοσχομύριστο μας πληγώνει με τ αγκάθια της, γιατί την αγαπάμε, όπως αγαπάμε και τον Άγιό μας, και σ εκείνον στρεφόμαστε για να νικήσουμε το παράλογο της ζωής και σε αυτόν που εκείνος υπηρέτησε πιστά, τον Κύριό μας..
Κάθε φορά, νικά η ελπίδα, κάθε φορά η προσευχή, κάθε γιορτή και Λιτανεία, κάθε Εσπερινός και Αγρυπνία, κάθε παράκληση, κάθε προσμονή κι απαντοχή στα πόδια του Αγίου μας, κάθε ανθρώπινος πόνος και δάκρυ.... Πόλη, αγιάζεσαι πάλι, μη βιαστείς να ξαναπέσεις στα ίδια.. κράτα ότι και όσο μπορείς, γιατί πραγματικά μπορείς....γιατί πραγματικά αξίζεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου