Το θέμα του βασίζεται στὶς εὐαγγελικὲς διηγήσεις τοῦ Ματθαίου: ΙΖ’ 2-13, Μάρκου: Θ, 2-13, καὶ Λουκᾶ : Θ’ 28-36. Σύμφωνα μὲ αὐτές, ὁ Χριστὸς στὸ τέλος τῆς δημόσιας δράσης του καὶ σαράντα ἡμέρες πρὸ τοῦ Πάθους πῆρε τοὺς τρεῖς μαθητὲς του, τὸν Πέτρο, τὸν Ἰωάννη καὶ τὸν Ἰάκωβο καὶ ἀνέβηκε στὸ Ὄρος Θαβώρ.
Ἐκεῖ οἱ τρεῖς Ἀπόστολοι κάθισαν νὰ ξεκουραστοῦν καὶ προσμένοντες.... ἀποκοιμήθηκαν βαθιά.(«ἦσαν βεβαρημένοι ὕπνῳ») Ξύπνησαν ὅμως κάπως «βίαια καὶ ἔντρομα» γιατὶ ἔγιναν μάρτυρες μιᾶς ἀκατάληπτης φωτοχυσίας,ἀλλὰ καὶ δυνατῆς φωνής ἐξ οὐρανοῦ. ("καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα. οὗτος ἐστὶν ὁ υἱὸς μου ὁ ἀγαπητός, αὐτοῦ ἀκούετε..." Μάρκ.- Λουκ)
Ἦταν μιὰ ἄλλη ἀποκάλυψη - Θεοφάνεια τῆς Τριαδικῆς Θεότητας.
Κύριο πρόσωπο ἐδῶ ὁ Χριστὸς ὁ ὁποῖος «μετεμορφώθη» ἀποκαλύπτοντας τὴν «Δόξα τῆς θεϊκῆς Του φύσης», μὲ σκοπὸ νὰ τὴν ἀντιληφθοῦν οἱ μαθητὲς του καὶ νὰ βεβαιωθοῦν γιὰ αὐτὴν, ὥστε καὶ νὰ μὴ δειλιάσουν καὶ νὰ τοῦ συμπαρασταθοῦν μετὰ ἀπὸ λίγες ἡμέρες στὴν ἀγωνία τοῦ Πάθους καὶ τῆς Σταύρωσής Του. («...ἵνα θεωρήσαντες τὰ θαυμάσιά Σου, μὴ δειλιάσωσι τὰ παθήματὰ Σου», α’ Στιχηρὸ Ἐσπερινοῦ)., καὶ ἀπὸ τὸ κοντάκιον τῆς ἑορτῆς: «.. ἴνα ὅταν σὲ ἴδωσι Σταυρούμενον, τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον, τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν, ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα».
Ἀκολούθως - στὴν ἀπιθάνου κάλλους παράσταση - ἐμφανίζονται στὸ πλάϊ τοῦ Χριστοῦ, οἱ προφῆτες Μωυσῆς καὶ Ἠλίας, βεβαιώνοντας μὲ τὴν παρουσία τους τὴν ἐκπλήρωσι τῶν προφητειῶν περὶ τοῦ Μεσσία στὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ καὶ προαναγ- γέλοντας τὴν ἐπικείμενη «ἔξοδὸν Του», τὸν σταυρικὸ του δηλαδὴ θάνατο (Λουκᾶ Θ, 31).
Ἀκολούθως - στὴν ἀπιθάνου κάλλους παράσταση - ἐμφανίζονται στὸ πλάϊ τοῦ Χριστοῦ, οἱ προφῆτες Μωυσῆς καὶ Ἠλίας, βεβαιώνοντας μὲ τὴν παρουσία τους τὴν ἐκπλήρωσι τῶν προφητειῶν περὶ τοῦ Μεσσία στὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ καὶ προαναγ- γέλοντας τὴν ἐπικείμενη «ἔξοδὸν Του», τὸν σταυρικὸ του δηλαδὴ θάνατο (Λουκᾶ Θ, 31).
Ολόκληρη η μελέτη ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου