Η Παναγιά της Ροδιάς

Το εκκλησάκι έχει χρονολογία ανέγερσης στο μακρύ παρελθόν, το έτος 970 .Αυτά αναφέρει ο Σεραφείμ Ξενόπουλος Μητροπολίτης άλλοτε Άρτας, στο «Δοκίμιον ιστορικό περί Άρτης Πρεβέζης» επανέκδοσης το 1968.Λέγεται ότι αναστηλώθηκε και ανακαινίστηκε το 1860, σύμφωνα με την άποψη του αρχαιολόγου Α. Ορλάνδου.
Αποτελεί μετόχι της Ιεράς Μονής του Προφήτη Ηλία. Η τελευταία βρίσκεται στα δεξιά της εθνικής οδού Άρτας- Πρέβεζας, μετά την κωμόπολη του Λούρου στο Νομό Πρέβεζας.
Το εκκλησάκι βρίσκεται στην άκρη της λιμνοθάλασσας της Ροδιάς που είναι συνέχεια της λιμνοθάλασσας, το Τσουκαλιό. Η λιμνοθάλασσα της Λογαρούς είναι από την άλλη μεριά.

                                      

Εκκλησάκι μικρό 5Χ10 μέτρα και ύψος 4 μέτρων. Πέτρινη κατασκευή. Μια κύρια είσοδο από το Νότο και μια μικρότερη από τον Δύση για πρόσβαση στο Ναό.
Ο περίβολος της εκκλησίας, ευρύχωρος, είναι με πέτρινη επένδυση και ταιριάζει με το περιβάλλον. Ένα πρώτο επίπεδο με κυπαρίσσια και πηγάδι στη μέση. Ζωογόνο στοιχείο ύπαρξης ζωής δίπλα από τη λιμνοθάλασσα. Δεύτερο επίπεδο μαζί με τον κύριο όγκο της εκκλησίας. Πεζούλια φαρδιά που χρησιμεύουν για να ξαποσταίνουν οι επισκέπτες. Εκτός της κύριας εισόδου προς τον περίβολο, υπάρχει και πλάγια είσοδος προς το μέρος του ιερού. Επικοινωνεί και αυτή με τον χωματόδρομο με ένα επικλινές δρομάκι.

πηγή

Στα δέκα μέτρα από την κυρίως εκκλησία το καμπαναριό. Γνώριμη στήλη προς τον ουρανό. Δύο κυκλικές στοές (διακόσμηση ή φυσικές θέσεις της στήλης για τις καμπάνες) και μια στοά πιο πάνω με κρεμασμένη τη μοναδική καμπάνα. Στα επτά μέτρα πιο πέρα υπάρχει κοιτώνας με πόρτα και παράθυρο.

Η θρησκευτική ζωγραφική στο εσωτερικό της εκκλησίας είναι κάτι αλλιώτικο. Όχι ιδιαίτερης καλλιτεχνικής αξίας, αλλά αλλιώτικο. Ζωγραφική αγίων με «μελανά» άτεχνα χρώματα. 

Η Παναγιά της Ροδιάς είναι το φωτεινό σημείο αναφοράς κάθε πιστού. Του λαϊκού ζωγράφου είχε «μαυρίσει» η ψυχή όταν ξεκίνησε να ζωγραφίζει το εσωτερικό της εκκλησίτσας. Έβαζε στη ζωγραφική την ψυχή του. Μια «μαύρη» ψυχή που προσπαθούσε να την παρουσιάσει στην Παναγιά. Να την αποθέσει στο πνεύμα της Παναγιάς της Ροδιάς. Μια «τρελή μαύρη» ψυχή που την πέρασε στις ζωγραφιές για να εξαγνισθεί. Η εξομολόγηση μέσα από τη ζωγραφική του άγνωστου μοναχού, σε μια τέτοια ερημιά, δείχνει το δυνατό τάραγμα της ψυχής του. Να πιστέψουμε ότι βρήκε η ψυχή του λίγη γαλήνη; Οι προσκυνητές βλέπουν τα μουντά χρώματα των Αγίων. Εικόνες Αγίων που μόλις διακρίνονται τα χαρακτηριστικά των. Και προβληματίζονται.