Δεν ζητώ το ψωμί σου.Ζητώ να με δεις.
Να σταθείς μια στιγμή πριν με προσπεράσεις.Δεν πεινάει το σώμα,πεινά η σχέση.Η προσοχή.
Η καρδιά που έμαθε να κοιτά,χωρίς να βλέπει.
Μη σκύβεις από οίκτο.
Σήκωσε το βλέμμα.Να συναντηθούμε.
Εκεί ξαναρχίζει το Ανθρώπινο. (Λουκ ιστ’ 19-31)

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου