ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.
Του Γεωργίου Σκλαβούνου
Ο Ι.Κ. φεύγοντας από την Κέρκυρα για τη Ρωσία σε αυτήν την ηλικία, έχει σαφέστατα διαμορφωμένο ιδεολογικό, πολιτικό, πολιτισμικό προσανατολισμό. Είναι μια ολοκληρωμένη ηθική και πνευματική προσωπικότητα.
Κατά συνέπεια όσοι θέλουν πραγματικά να μελετήσουν και να κρίνουν αδέκαστα,να κρίνουν με την δική τους κρίση, τον Καποδίστρια.
Δεν έχουν ανάγκη τα μακρινά τα απρόσιτα Ρώσικα αρχεία, τα αγγλικά και τα Γαλλικά.
Ο Καποδίστριας της Επτανήσου και της Κέρκυρας μπορεί να ερευνηθεί εδώ.
Έχουμε την δυνατότητα να ερευνήσουμε, να φωτίσουμε τον πολιτικό προσανατολισμό του. Μπορούμε να ερευνήσουμε την πολιτική και πολιτισμική του ταυτότητα.
Από τα 1801 ο Ιωάννης Καποδίστριας, έχει αποφασιστική και σημαντική ανάμειξη στα κοινά της Κέρκυρας και των Ιονίων, με δράσεις όπως.
Η αποστολή του, στην Κεφαλονιά για την κατάπαυση της επικίνδυνης, για την ύπαρξη της νεοσύστατης Επτανήσου Πολιτείας, σύρραξης ανάμεσα σε Ληξούρι και Αργοστόλι..
Σύρραξης, κατά σοβαρές ιστορικές μαρτυρίες και έξωθεν υποκινούμενης.
Ο Καποδίστριας, έχει ανάμειξη στην πνευματική και επιστημονική ζωή,της Κέρκυρας, με την δημιουργία της «Εταιρείας των Φίλων», (όπως μαρτυρεί ο Κερκυραίος ιστορικός Βροκίνης και την λειτουργία της οποίας επιβεβαιώνει ο Μάριος Πίερης, πολυτάλαντη προσωπηκότητα, καλλιτέχνης και διανοούμενος της εποχής).
Επίσης ,ο Καποδίστριας πρωτοστατεί στην δημιουργία του «Ιατρικού Συλλόγου της Κέρκυρας» στα 1802, συλλόγου με καταγεγραμμένη δράση, σε θέματα δημόσιας υγείας, π.χ. για την αντιμετώπιση της ευλογιάς.
Τον Καποδίστρια ως ιατρό τον έχει αποκαλύψει, θαυμάσια ,η Πρόεδρος της Ιατροχειρουργικής Εταιρείας της Κέρκυρας κυρία Μάνδυλα.
Η δημιουργία της Εταιρείας των Φίλων παρέμενε, για «ευνόητους λόγους», στην λήθη. (Είχα την τιμή να την ανασύρω από την λήθη, στον «Άγνωστο Καποδίστρια», στα 2011).
Από τα 1803, ο Ι.Κ. αναλαμβάνει «Γραμματέας Επικρατείας» της Επτανήσου Πολιτείας για την καταστήσει ,όπως επανειλημμένα έχουμε υποστηρίξει , «μήτρα και τροφό του 21», «εαρινή ισημερία του σύγχρονου Ελληνισμού», με επιστέγασμα την ηρωική, νικηφόρα, αλλά τελικά προδομένη, εποποιία της Λευκάδας (1806-1897).
Κατά την γνώμη όχι μονον τα κλειστά Αγγλικά αρχεία η εν πολλοίς και τα Ρώσικα αλλά ούτε η Κερκυραϊκή περίοδος του Καποδίστρια και μαλιστα η εποποιία της Λευκάδας με πλούσια στοιχεία δεν έχει ερευνηθεί επαρκώς.
Μια εποποιία που συντίθεται από, την παλλαϊκή κινητοποίηση των 7 νησιών στο σύνολο τους, για την Οχύρωση της Λευκάδας, την πανστρατιά των μαχίμων δυνάμεων του Έθνους, από τα 1806 ,στην Κέρκυρα αρχικά και στην συνέχεια στην Λευκάδα, το βάθεμα και την διαμόρφωση της θαλάσσιας τάφρου, που χωρίζει την Λευκάδα από την απέναντι ακτή και την οργάνωση και την διεξαγωγή των ενόπλων συγκρούσεων τόσο στο Παραθαλάσσιο μέτωπο, αλλά και στα μετόπισθεν του Αλή Πασά από τον Όλυμπο μέχρι τα Άγραφα και την Μακεδονία. (Για την Άμυνα της Λευκάδας βλ. ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΡΑΙΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ, ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ ΝΤΕ ΜΙΡΑΝΤΑ - η Ελληνική Σκέψη στην Αυτοθέσμιση των Κοινωνιών, τον Διαφωτισμό και την Γνώση ΑΞΟΝΑΣ Ι: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΟΡΑΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ www.academy.edu.gr Η άμυνα της Λευκάδας, στα 1807 ως γενικό προανάκρουσμα του μεγάλου Αγώνα της Παλιγγενεσίας και ο ρόλος του Ιωάννη Καποδίστρια ./Γ.Σκλαβούνος.).
Κατά συνέπεια, όλοι όσοι θέλουν να κρίνουν τον Καποδίστρια, να κατακρίνουν η να υποστηρίξουν τον Καποδίστρια, ως ηγέτη ,ως χαρακτήρα, ως ηθική και πολιτική προσωπικότητα, και συμπεριφορά, έχουν ένα τεράστιο υλικό .
Υπάρχει υλικό ,από τον τρόπο που αντιμετωπίζει την άγρια, ουσιαστικά εμφύλια σύρραξη στην Κεφαλονιά, στον τρόπο που κινητοποιεί τον επτανησιακό λαό, να οχυρώσει την Λευκάδα, τον τρόπο που εμψυχώνει τους Λευκαδίτες πρωτοστατώντας, με το σκαμπάνι στο χέρι, στο, υπό τα εχθρικά πυρά, σκάψιμο της Τάφρου που χωρίζει την Λευκάδα από την απέναντι στεριά.
Υπάρχει η υποδειγματική, λεπτομερής, λογοδοσία του Καποδίστρια, για τα οικονομικά της άμυνας της Λευκάδας. Λογοδοσία μνημείο, όχι μόνον υπεύθυνης διαχείρισης και σεβασμού του δημόσιου χρήματος, που όλοι αναγνωρίζουν στον Καποδίστρια, αλλά και μνημείο αναγνώρισης του χρέους, που έχει κάθε πρόσωπο, που διαχειρίζεται εξουσία, να λογοδοτεί στην Πολιτεία, στην κοινωνία, στην ιστορία.
Λογοδοσία που γράφεται στην ώρα της μάχης , από τον συγκεντρωτικό, δεσποτικό Καποδίστρια.
Σε περίτεχνες σελίδες, υποτίθεται, φιλικές στον Ιωάννη Καποδίστρια, παραμένουν οι ανιστόρητες αλλά και υβριστικές αναφορές στο πρόσωπο, την πολιτική του ταυτότητα,την δράση και συμπεριφορά του.
Τα βασικά «στοιχεία του κατηγορητηρίου», εναντίον, δεν αποτελούν τεκμήρια, αλλά υποθέσεις και «συμπεράσματα», όπως τα ακόλουθα.
• Επτανήσιος, αριστοκρατικής καταγωγής, ο Καποδίστριας, άρα συντηρητικός από κούνια.
• Πιστός Χριστιανός, άρα συντηρητικός και αντεπαναστάτης.
• Υπηρέτησε έναν τσάρο, άρα υπηρέτης του Τσαρικού δεσποτισμού και στην καλύτερη των περιπτώσεων οπαδός και εκφραστής της πεφωτισμένης Δεσποτείας.
• Όταν ήρθε στην Ελλάδα αρνήθηκε να κυβερνήσει με το Σύνταγμα της Τροιζήνας, άρα αυταρχικός, δεσποτικός, φασίστας:
«Καλοθελητές» υπερασπιστές του Κυβερνήτη που δεν μπαίνουν στον κόπο της έρευνας, προσπαθούν να τον υπερασπιστούν με επιχειρήματα όπως, την ανιδιοτέλεια, την ασκητική ολιγάρκεια, την αφιλοχρηματία, την αυτοθυσιαστική προσφορά και της προσωπικής και πατρικής περιουσίας του στην πατρίδα…… με την αγάπη του για τους χωρικούς, τους απλούς ανθρώπους.
Όμως,απαντήσεις αυτού του τύπου, παρουσιάζονται από τους κατηγόρους,ως αποδοχή των κατηγοριών.
Επίσης απαντήσεις του τύπου…. «μα οι συνθήκες ήταν τέτοιες,… ήταν αναγκασμένος»..κλπ κλπ, ουσιαστικά δεν απαντούν στις συγκεκριμένες κατηγορίες. Επιτρέπουν στους υβριστές να καταλήγουν στο…. καλά όλα αυτά αλλά…. υπήρξε συγκεντρωτικός και τελικά επέβαλλε αυταρχικό, προσωπικό, συγκεντρωτικό καθεστώς εξουσίας.
Στην σημερινή ανάρτηση θα καταθέσω ένα "μικρό απάνθισμα" χαρακτηριστικών τεκμήριων, από την Επτανησιακή περίοδο του Καποδίστρια, αποκαλυπτικών τόσο της πολιτικής και πολιτισμικής του ταυτότητας, όσο και της στρατηγικής του. Κρίνοντας έτσι, εξ’ όνυχος τον λέοντα.
Παρόμοια δουλειά έχει γίνει και την περίοδο του Καποδίστρια στην Ρωσία ,στην Ελβετία,αλλά και για την σύντομη κυβερνητική περίοδο στην Ελλάδα.
Από την στελέχωση της Σχολής Δημόσιας Διοίκησης που οργάνωσε στην Κέρκυρα .
Στην Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, που ιδρύει και οργανώνει στην Κέρκυρα, θα προσλάβειως εκπαιδευτές!!!:
• Το Χριστόφορο Περραιβό.
Στενό συνεργάτη του Ρήγα. Άνθρωπο ο οποίος στην Κέρκυρα έχει εκδώσει και κυκλοφορήσει τον Θούριο του Ρήγα. Άνθρωπο που θα συμμετέχει στην άμυνα της Λευκάδας, ως αρχηγός Τάγματος ειδικών δυνάμεων.
Ένας από τους οπλαρχηγούς που θα ταξιδέψουν στην Ρωσία για να συναντηθούν με τον Τσάρο και τον Καποδιστρια,(άλλοι Αναγνωσταράς, Χρυσοσπάθης,Φαρμάκης)
Άνθρωπο μεταξύ αυτών που προετοίμασαν την συνάντηση Καποδίστρια- οπλαρχηγών το Πάσχα του 1819. Άνθρωπο που θα οριστεί από Αλέξανδρο Υψηλάντη αρχηγός των αφοσιωμένων της Φιλικής Εταιρείας, και υπεύθυνος για την τελική συντονισμό μεταξύ Φιλικής Εταιρείας και Αλή Πασά, στην επανάσταση εναντίον του Οθωμανού Σουλτάνου..Από τους Αποστόλους της Φιλικής, δηλαδή αυτούς που έδωσαν την πνοή ζωής στην υπό διάλυση Φιλική Εταιρεία.
• Ανδρέας Ιδρωμένος.
Ως επιμορφωτή των Ιερέων και των Υποψήφιων Ιερέων ο Ι.Κ. προσλαμβάνει στα 1805 τον Ανδρέα Ιδρωμένο. Ο Ανδρέας Ιδρωμένος είναι ο μοναδικός ιερωμένος, τον οποίο αποδέχεται ως «παράδειγμα κληρικού» η «Νομαρχία Ανωνύμου του Έλληνος», που κυκλοφορεί στα 1806.
Μαζί με τον Χριστόφορο Περραιβό, ο Ιδρωμένος κατά την, υπό τον Καποδίστρια, θητεία τους στην Σχολή της Τενέδου, εκδίδει στην Κέρκυρα φυλλάδιο καταγγελίας, του προδότη του Ρήγα, Οικονόμου, όπως έχει τεκμηριώσει ο Κερκυραίος Γερ.Χυτήρης. Τεκμηρίωση θαμμένη στα ξεχασμένα Κερκυραϊκά Χρονικά και που ποτέ δεν αξιοποιήθηκε για να αναδείξει την σημασία της σχέσης των δυο αυτών με τον Καποδίστρια ,αλλά και το γεγονός ότι αυτοί αποτελούν τον Κρίκο που συνέδέσε «τον Ρηγα» και την κίνηση του με τον Καποδίστρια.
Να επισημάνουμε ότι η «Νομαρχία Ανωνύμου του Έλληνος» είναι το Ελληνικό Επαναστατικό Μανιφέστο και μάλιστα διαποτισμένο από έντονο αντικληρικαλιστικό πνεύμα.
Ο Καποδίστριας καλώντας εγγράφως τον Ιδρωμένο να αναλάβει εκπαιδευτικό έργο στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης τον προσφωνεί «Πολίτη, ιερότατο και λογιότατο». Να σημειώσουμε ότι ο όρος «ΠΟΛΙΤΗΣ», στα 1805, η προσφώνηση με τον τίτλο του «πολίτη», χρησιμοποιείται από τους και προς όσους θεωρούν τιμή αυτόν τον τίτλο, ένα τίτλο γεννημένο και καθιερωμένο στις φλόγες της Γαλλικής Επανάστασης.
Επίσης τον καλεί «ως συν-ζώντα» με τον Όμηρο, τον Δημοσθένη και τον Πλάτωνα. Έναν τέτοιο επιμορφωτή για τον κλήρο, καλεί και θέλει, ο βαθύτατα θρησκευόμενος Ιωάννης Καποδίστριας.
Έναν κληρικό βαθύτατα θρησκευόμενο, (όχι επαγγελματία ιερωμένο) βαθύτατα δημοκράτη, βαθύτατο γνώστη της αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας. Έναν κληρικό του «Ελληνικού Ορθόδοξου Διαφωτισμού»..
Βέβαια κάποιοι δεν αποδέχονται αυτό το ιδεολογικό και πολιτισμικό υβρίδιο που χαρακτηρίζει και εκφράζει τον Καποδίστρια, και το Ιδρωμένο, που υπηρετεί ο Καποδίστριας ακλουθώντας έναν δρόμο που έχουν χαράξει μεγάλες μορφές του Διαφωτισμού αλλά και της Ορθοδοξίας, όπως ο Ευγένιος Βούλγαρης και ο Νικηφόρος Θεοτόκης.
Κάποιοι δεν αποδέχονται ότι η ανθρωπινή συνείδηση μπορεί να είναι συγχρόνως θρησκευόμενη και δημοκρατική. Μπορεί να χρησιμοποιεί την επιστημονική μέθοδο, χωρίς να την θεοποιεί, να πιστεύει στην διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου αλλά και να υπηρετεί αυτή την διακήρυξη με αγάπη στον Θεό και στον άνθρωπο.
• Ανδρέας Μουστοξύδης.
Ο άνθρωπος που δεν είναι τυχαία θαμμένος κοντά στον Καποδίστρια. Άνθρωπος που σε συνεργασία και αποδειγμένα, με την παρότρυνση και την ολόπλευρη στήριξη του Καποδίστρια οργώνει τις βιβλιοθήκες της Ευρώπης, ερευνά τον Μεσαιωνικό Ελληνισμό .Τον άνθρωπο που επίσης συμβάλλει καθοριστικά στην τεκμηριωση της ιστορικής συνεχείας του Ελληνισμού και του Ελληνικού πολιτισμού. Μια απάντηση σε όσους ήθελαν σε λήθαργο τον Ελληνισμό μετά την Ρωμαϊκή κατάκτηση. Θα υμνήσει την Ελληνική Επανάσταση στον Ευρωπαϊκό χώρο. Θα καταστεί κινητήρια δύναμη του Ευρωπαϊκού Φιλελληνισμού. Ομοτράπεζος των καλύτερων Εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής διανόησης της εποχής του… Θα εμπλακεί στις Ιταλικές Επαναστάσεις. Τον ανθρώπου που θα εκδώσει στα Γαλλικά και θα κυκλοφορήσει στην Ιστορία της Πάργας, ως απάντηση στην βρώμικη πώληση της Πάργας από τον Μaitlant στον Αλή Πασά..Θεωρείται πατέρας της Ελληνικής Αρχαιολογίας . Υπήρξε εκδότης του 1843-1853, του Περιοδικού «Ελληνομνήμων». Θα ασχοληθεί και με την Επτανησιακή πολιτική στην Εποχή της Αγγλοκρατίας, στον Μεταρρυθμιστικό πολιτικό χώρο.
ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΟΥΓΓΡΟΒΛΑΧΙΑΣ
• Από τους συνεργάτες του στην Άμυνα της Λευκάδας. Ο Ιγνάτιος Ουγγροβλαχίας.
Ο Ιγνάτιος Ουγγροβλαχίας, φυγάς από την υπηρεσία του Αλή Πασά, θα βρεθεί κοντά του στην Κέρκυρα, κοντά του, ένοπλος μάχιμος και αυτός αρχηγός ενόπλου σώματος (400 ηπειροσουλιωτών)στην Άμυνα της Λευκάδας. Γίνεται αδελφοποιητός του Καποδιστρια μαζί με τον Κολοκοτρωνη στην Λευκάδα… Ο Ιγνάτιος είναι ο συνωμότης κληρικός των αρμάτων και των γραμμάτων. Μαζί του και με τον γιατρό Λουδοβίκο Σωτήρη, θα οργανώσουν στην Λευκάδα επαναστατική συνωμοτική εταιρεία, με τις ευλογίες και του Ρώσου επιτετραμμένου Μοντσενιγου, για την επανάσταση στις Ευρωπαϊκές επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με τον Ιγνάτιο θα βρεθούν συγκάτοικοι στην Ρωσία θα μελετήσουν μαζι, θα δουλέψουν μαζί θέματα ιστορίας Ελληνικής Ιστορίας, Εκλησιαστικής Ιστορίας. κατάστασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίαςκλπ.κλπ Ο Ιγνάτιος είναι ο κληρικός που του ταιριάζει το «καλόγερος θε να γενώ καλόγερος και γούμενος και ρασοτηληγμένος να ρίχνω και στο θυμιατό μπαρούτι αντι λιβάνι.». Σε αυτόν θα αναθέσει ο Καποδίστριας το οργανωτικό σκέλος της Φιλόμουσου Εταιρείας.(Το αφιέρωμα της Ακαδημίας Αθηνών στον Ιγνάτιο αποτελεί μια θαυμάσια έκδοση και πηγή πληροφόρησης για τις σχέσεις Καποδίστρια –Ιγνατίου.).
Από τον ρόλο του Καποδίστρια ως επιμορφωτή στην Σχολή της Τένεδου.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας επιλέγει, για τον εαυτό του, να διδάξει (αμισθί φυσικά), το μάθημα «Της αισθητικής της Κρίσεως και της Σκέψεως».
Η αναζήτηση, η βίωση της ομορφιάς, στην Κρίση και την Σκέψη, είναι το μάθημα που κρίνει σημαντικό να διδάξει, ενώ θα μπορούσε να διδάξει, βάσει των σπουδών και βασικές αρχές φιλοσοφίας η δικαίου.
Πως θα μπορούσαμε να αξιολογήσουμε αυτήν την επιλογή του Καποδίστρια.
Νομίζω ότι μπορούμε να κατανοήσουμε αυτήν την επιλογή αν αναλογιστούμε αφ’ ενός την σκληρότατη κριτική που κάνει στο σύστημα της υποτελούς παιδείας που καλλιεργούσε η Βενετία αλλά και την γενικότερη πολιτική και φιλοσοφία παιδείας από την οποία διαπνέονταν .
Κατά τον Καποδίστρια το ήθος αποτελεί θεμελιακή προϋπόθεση της χρήσιμης για τον άνθρωπο και την κοινωνία παιδείας.
Κατά τον Καποδίστρια το ζητούμενο της παιδείας δεν είναι απλά οι «προοδευτικές ιδέες». Οι προοδευτικές ιδέες αν δεν ήταν ριζωμένες σε ήθος, ήταν ανώφελες η επικίνδυνες. Ο θαυμασμός του για τον Ελβετό παιδαγωγό Πεσταλότσι τον παιδαγωγό που είχε στόχο ζωής την εκπαίδευση των φτωχών παιδιών, που έμεινε στην ιστορία ως ο «παιδαγωγός πατέρας των ορφανών», μας αποκαλύπτει αρκετά από τον παιδαγωγικό προσανατολισμό και τις προθεσεις του Καποδίστρια. Κατά τον Πεσταλότσι η αγωγή των παιδιών πρέπει να στηρίζεται «στην καρδιά, στο νου και στο χέρι», πρέπει να στοχεύει στην διαμόρφωση ικανών, χρήσιμων ηθικών πολιτών.
Την αναζήτηση της ηθικής στην ομορφιά της κρίσης, της σκέψης και φυσικά του Λόγου και της Πράξης όπως την δίδασκε με το παράδειγμα της ζωής του, επέλεξε να διδάξει και στην Σχολή της Τενέδου ο Καποδίστριας..
Ασφαλώς δεν υπήρξε κήρυκας ηθικής ο Ι.Κ.
• Ως ζώσα ζύμη, ηθικής και αισθητικής αναμόρφωσης, έφυγε από την Κέρκυρα ο Ιωάννης Καποδίστριας στα 32 χρόνια..
• Ως βαθύτατα διαποτισμένος από ένα Ελληνικό Ορθόδοξο Διαφωτισμό, διανοούμενος, καταξιωμένος πολιτικός, αλλά και στην διοίκηση των αρμάτων δοκιμασμένος, έφυγε από την Κέρκυρα ο Ι.Κ.
• Θα συνεχίσουμε μελετώντας και φωτίζοντας την ιδεολογική πολιτική και πολιτισμική ταυτότητα του Ιωάννη Καποδίστρια όπως αυτή καταγράφεται στην Ρωσία δίπλα στον Τσάρο Αλέξανδρο, στην Ελβετία και τελικά στην Ελλάδα.Διαφορετική άποψη πάντα καλοδεχούμενη..
Με την Ιδεολογική και Πολιτική Ταυτότητα του Ιωάννη Καποδίστρια , σε ερευνητικό επίπεδο ασχολούμαι τουλάχιστον από το 2011 στο βιβλίο μου «Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ», εκδόσεις Παπαζήση , αφιερώνω ένα κεφάλαιο με τίτλο Η ΚΑΘ ΗΜΑΣ ΠΟΛΙΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΗΤΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, σελ 55-65».
Στα 2013 όταν συμμετείχα σε διεθνές συνέδριο με θέμα «ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΡΑΙΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ, ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ ΝΤΕ ΜΙΡΑΝΤΑ - η Ελληνική Σκέψη στην Αυτοθέσμιση των Κοινωνιών, τον Διαφωτισμό και την Γνώση ΑΞΟΝΑΣ ΙΙ: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟ, ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ, ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ». Η εισήγηση μου με θέμα «Ανιχνεύοντας την Ιδεολογική και Πολιτική Ταυτότητα του Ιωάννη Καποδίστρια», χρησιμοποιήθηκε ,στα πρακτικά του συνεδρίου, ως επίμετρο.(Στο διαδίκτυο υπάρχει το σύνολο των πρακτικών του συνεδρίου). . Επίσης έχω δημόσια παρουσιάσει ειδική μελέτη, με θέμα «Τα κατά συνείδηση και κατά συνθήκη ψεύδη εναντίον του Κυβερνήτη», όπου τεκμηριωμένα απαντώ στις ύβρεις .Έκτοτε η ερευνά μου συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου