Τον πήρε απ’ την Αθήνα, εκεί στον Ωρωπό και λέει:
- Γέροντα, υποφέρω. Δυσκολεύομαι. Πεθαίνω. Χάνομαι.
Και του λέει:
- Δίπλα σου είναι ο Άγιος Νεκτάριος.
Κοιτάζει, δίπλα του ήταν το εικόνισμα.
- Αυτόν παρακάλεσε, να σε κάνει καλά.
Κι έκλεισε το τηλέφωνο και παρακάλεσε ο άνθρωπος τον Άγιο Νεκτάριο και έγινε αμέσως καλά!
Ο Γέροντας Πορφύριος λοιπόν, τον υπεραγαπούσε τον Άγιο. Άλλωστε οι Άγιοι αγαπά ο ένας τον άλλον κι έχουνε ενότητα κι έχουνε στοργή, και βοηθάνε προπαντός εμάς τους ανθρώπους που έχουμε ανάγκη.
- Γέροντα, υποφέρω. Δυσκολεύομαι. Πεθαίνω. Χάνομαι.
Και του λέει:
- Δίπλα σου είναι ο Άγιος Νεκτάριος.
Κοιτάζει, δίπλα του ήταν το εικόνισμα.
- Αυτόν παρακάλεσε, να σε κάνει καλά.
Κι έκλεισε το τηλέφωνο και παρακάλεσε ο άνθρωπος τον Άγιο Νεκτάριο και έγινε αμέσως καλά!
Ο Γέροντας Πορφύριος λοιπόν, τον υπεραγαπούσε τον Άγιο. Άλλωστε οι Άγιοι αγαπά ο ένας τον άλλον κι έχουνε ενότητα κι έχουνε στοργή, και βοηθάνε προπαντός εμάς τους ανθρώπους που έχουμε ανάγκη.
Γέροντας Ανανίας Κουστένης
από το βιβλίο του: ''Λόγοι για τον Άγιο Νεκτάριο'' τόμος Β’, των Εκδόσεων ''Ακτή''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου