Μακάριοι είναι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες, και τηρήσαντες τας Εντολάς!

  Πολλοί προσπαθούν να μαντέψουν τα σημεία των καιρών που θα γίνουν αντί να εξετάζουν τα όσα έγιναν ώστε να γνωρίσουν το θέλημα του Θεού.
Ο Κύριος μας όμως, Ιησούς Χριστός μας ξεκαθάρισε πως εμείς πρέπει να προετοιμαζόμαστε και να είμαστε έτοιμοι να ενεργήσουμε αλλά ενεργούμε όταν δούμε τα σημεία των καιρών, οπότε γίνεται πλέον ξεκάθαρο ότι έφτασε ο καιρός. Γι' αυτό και λέει χαρακτηριστικά «Ὅταν οὖν ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως τὸ ῥηθὲν διὰ Διανιὴλ τοῦ προφήτου ἑστὼς ἐν τόπῳ ἁγίῳ τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσαν ἐπὶ τὰ ὄρη» [Ματθ. κδ΄ 16]. Όταν το δείτε, φεύγετε. Προηγείται, λοιπόν, το σημείο της δράσης, αλλά ο Χριστιανός πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση για να δράσει αλλιώς δεν θα το αντιληφθεί το σημείο.

 Το σημείο τώρα το δικό μας ότι εισήλθαμε στη δαιμονική μπόρα που ανέφερε ο Άγιος Παΐσιος, αλλά και άλλοι Άγιοι κατά τόπους, ήταν το κλείσιμο των ναών και η περυσινή παρεμπόδιση εορτασμού του Πάσχα από τους ίδιους τους ποιμένες, κάτι το ειλικρινώς πρωτοφανές. Ουδέποτε συνέβη αντίστοιχο πράγμα στη δισχιλιετή σχεδόν ιστορία της Εκκλησίας• να διώχνει ο ποιμένας το πρόβατο και να του φωνάζει από μακρυά «κάνε υπομονή, μείνε χωρίς τροφή και χωρίς καθαρισμό και θα σωθείς!».

 Από τότε λοιπόν, κι αφού δεν έχει υπάρξει μετάνοια εκείνων που υπήκουσαν στο πρόσταγμα του Καίσαρος, για τους θέλοντας ευσεβώς ζειν, ξεκίνησε ένας αγώνας με τερματισμό όπως μας λένε οι Άγιοι, οι ιδόντες τα μέλλοντα συμβαίνειν, την έλευση του Βασιλέως Ιωάννου και την αποκατάσταση της δικαιοσύνης. Ως τότε ο αγώνας δεν σταματά και δεν ξέρουμε τι πειρασμούς θα επιτρέψει ο Κύριος.
Διότι το βλέπουμε ότι επιτρέπει. Κάποιοι ίσως υπολόγιζαν και διακήρυσσαν μια θεία παρέμβαση μήνες τώρα. Αλλά το συνετό είναι να αντιληφθούμε, με βάση -τονίζω ξανά- τα όσα επιτρέπει ο Θεός να συμβούν, ότι γίνεται ξεκαθάρισμα πλέον δια των πειρασμών στον λαό, ιδιαίτερα εδώ στην Ελλάδα. Και τον έναν τον πιάνει ο Διάβολος στον πρώτο πειρασμό, τον άλλον στον δεύτερο, τον τρίτον μπορεί στον τρίτον. Εδώ δίνουμε πιο δύσκολες εξετάσεις, διότι είμαστε το έθνος που ο Θεός ηυδόκησε να ομιλεί τη γλώσσα στην οποία είναι γραμμένο το ευαγγέλιο και συνέπεια αυτού είναι πως είμαστε τρόπον τινά αυτοί που έχουν ένα πλεονέκτημα κατανόησης της Αλήθειας έναντι των άλλων, άρα και μεγαλύτερη ευθύνη να σταθούμε σωστά.

Μάλιστα, η Εκκλησία μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα μάς υπενθύμισε, όπως και κάθε χρόνο, το υπόδειγμα του Ιώβ όπου πάλι ο Διάβολος έλαβε άδεια από τον Κύριο να τον εκπειράσει. Και αυτό γίνεται κατά παραχώρηση Θεού «ἵνα οἱ δόκιμοι φανεροὶ γένωνται ἐν ὑμῖν». [Α΄ Κορ. ια΄ 19].
Ωστόσο δεν πρέπει να μείνει ο Χριστιανός μόνο στο ότι θα πειραστεί ή ότι ο Ιώβ επειράσθη. Πρέπει να μελετήσει και το πώς πειράζει ο Διάβολος. Ποια πρόσωπα βάζει να πειράξουν, πόσο καλά καμουφλάρει τον πειρασμό και παρουσιάζει το σωστό ως δήθεν αμαρτία του Ιώβ, στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπως τον κατηγορούσαν οι φίλοι του όταν εκείνος επέμενε πως δεν έφταιγε για τις πληγές που υπέφερε, ή πώς διατηρεί απ' όλην την οικογένεια του Ιώβ τη γυναίκα του για να τον ονειδίζει και να τον παροτρύνει να βλασφημήσει τον Θεό αξιοποιώντας τη θλίψη που εκείνη βίωνε για τον χαμό των παιδιών της.[...................]


[............]Δεν χρειάζεται κάτι άλλο για να πεισθεί ο νουνεχής. Και με το ιατρικό ζήτημα που παρουσίασαν βάζουν τους ανθρώπους μέσα στο ίδιο σπίτι να στρέφονται ο ένας κατά του άλλου, όπως η γυναίκα του Ιώβ, που κατηγορούσε τον Θεό προφανώς για τα δεινά της ενώ δεν είχε απόδειξη πως ο Θεός ευθυνόταν γι' αυτά, και μετά έρχονται και οι καλοί Χριστιανοί να προσθέσουν λύπην επί λύπης με την κατηγορία ότι είμαστε αμαρτωλοί και ανεύθυνοι, και ό,τι άλλο θέλουν. Ξαφνικά, όσοι δεν παρεβαίνουν τις εντολές είναι οι αμαρτωλοί, ενώ όσοι ανακατώνουν την Παράδοση και τους Κανόνες για να τηρήσουν έθιμα είναι άνθρωποι αγιασμένοι.[.....]

[......] Όσοι τώρα δεν εμπιστεύονται τους λόγους των Αγίων, τους οποίους το Άγιο Πνεύμα φώτισε να εκφέρουν, με σκοπό να προφυλάξει τον αληθινό λαό του Θεού, θα υποστούν τις συνέπειες της επιλογής τους. Δεν εκβιάζει κανέναν ο Θεός να σωθεί ή να πάει κοντά Του. Μόνος του ο άνθρωπος επιλέγει την μέθεξη στη Βασιλεία Του ή τον αιώνιο αποχωρισμό. Ακόμη κι αν είναι βαπτισμένος και μυρωμένος, ακόμη-ακόμη και κοινωνημένος να είναι.

Επανέρχομαι σ’ αυτά που είπα στην αρχή. Βλέπουμε τα σημεία, βλέπουμε τους πειρασμούς που κάθε χρόνο γίνονται και πιο δύσκολοι, πιο ύπουλοι και δεν ξέρουμε το πότε ο Κύριος θα πει «Αρκεί η εκδίκησις! Ειρήνη υμίν!». Έγινε προσπάθεια από πέρυσι με πολλές δημοσιεύσεις ώστε να μην εστιάσουν οι πιστοί στο θέμα των ναών, αυτών καθαυτών, αλλά στο θέμα της ευρέσεως καλού ποιμένος. Είναι κι αυτό δύσκολο, διότι όπως είπαμε, στο πρώτο κύμα μπορεί κάποιος να στάθηκε σωστά και μετά, ως άνθρωπος κι αυτός με αδυναμίες, κάπου να το έχασε. Θα πρέπει να γίνει εκ νέου προσπάθεια, να γίνει υπόδειξη προς διόρθωση. Παρόλα αυτά, όποιος βρήκε καλόν ποιμένα, ποιμένα ο οποίος υπολογίζει τα λόγια του Χριστού, τα λόγια των Αγίων, βρήκε τον πολύτιμο μαργαρίτη, βρήκε λιμένα σωτηρίας!

Θα πρέπει δε να πιστεύουμε βαθιά ότι για τον Χριστό δεν υπάρχουν αδιέξοδα αν ο άνθρωπος έχει πίστη ως κόκκο σινάπεως. Υπάρχουν μεν λύσεις οικονομίας, όπου για παράδειγμα κάποιος θα εκκλησιάζεται πιο αραιά μεν, ορθόδοξα δε, κτλ αλλά δεν υπάρχουν αδιέξοδα.

1. Να μην ακούτε τον οποιοδήποτε σας δίνει μόνο μία λύση και παντού βλέπει αδιέξοδα. «ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῦ πατρός μου μοναὶ πολλαί εἰσιν· εἰ δὲ μή, εἶπον ἂν ὑμῖν· πορεύομαι ἑτοιμάσαι τόπον ὑμῖν» (Ιω. ιδ΄ 2). Ακόμη και στον μοναχισμό υπάρχουν πολλές διαφορετικές καταστάσεις πνευματικές και όλες έχουν δυνατότητα σωτηρίας.

2. Επίσης, να μην ακούτε τον οποιονδήποτε αυτή τη στιγμή ανακατεύει ζόμπι, ανακατεύει ufo, εξωγήινους –δεν ξέρω εγώ τι– διότι όλα αυτά είναι μεθοδεύσεις του Διαβόλου όταν δεν πρόκειται απλώς για ψευδαισθήσεις κτλ, εδώ και δεκαετίες ώστε να βάζει τους ανθρώπους να ασχολούνται με αυτά και πώς θα προστατευτούν από αυτά και να μην κοιτάζουν τη μετάνοια, την εξομολόγηση και τη Θεία Κοινωνία. Σε όλα τα παραπάνω σενάρια απουσιάζει πάντοτε ο Παντοδύναμος Θεός· ψάξτε το και θα το δείτε. Ακόμη και αυτοί που ασχολούνται συνήθως έχουν μια νοσηρή πνευματικότητα, αν έχουν.

3. Ό,τι κι αν κάνουν οι άνθρωποι έξωθεν, χωρίς τη συγκατάθεση του πιστού, δεν τον προσβάλλει, όπως είπε και για τις τροφές ο Κύριος. Δεν πάει στην ψυχή. Το ζήτημα είναι ο πιστός να μην υποπέσει σε βλασφημία –κι αν πέσει, να μετανοήσει, να μην απομακρυνθεί από τα μυστήρια και νεκρωθεί εντελώς πνευματικά.

4. Τα όργανά του Διαβόλου ή θα πουν ψέματα, ή θα πουν μισές αλήθειες.

 Προσέχετε πολύ να μη συζητάτε για τα τρέχοντα θέματα προτού τα εξετάσετε πολύ προσεκτικά πώς έχουν στην ολότητά τους. Βλέπω ανθρώπους να αντιδρούν σε ανακοινώσεις στα δελτία, εδώ κι εκεί, χωρίς να έχουν καθίσει να διαβάσουν τι λέει το γράμμα του νόμου, όπου εκεί υπάρχουν και άλλες διέξοδοι, τις οποίες αναγκάζονται ακόμη να αφήνουν ώστε να γυρίσουν και να πουν μετά «ορίστε, δεν σας εξαναγκάσαμε». Ένα απλό παράδειγμα: ενώ δεν καταργείται το έντυπο, συνεχώς λένε για το sms και για το κινητό, ώστε να βάζουν τον κόσμο μόνος τους να τους δίνει τις πληροφορίες που θέλουν και να τον έχουν του χεριού τους.

5. Να προσέξουμε πολύ το θέμα του φόβου και του τρόμου. Άπαξ και ο άνθρωπος τρομοκρατηθεί, δεν μπορεί να αγωνιστεί. Κάποιους τους έχουν τρομοκρατήσει ήδη με το θέμα της αρρώστιας και του θανάτου εξ αυτής. Κάποιους άλλους τους τρομοκρατούν με τις συνέπειες του τι θα γίνει αν δεν κάνουν ό,τι τους λένε. Υπάρχει όμως και τρίτη κατηγορία: αυτή όπου αφήνουν να φανεί το αληθινό τους πρόσωπο και το αληθινό τους σχέδιο για τη μείωση του πληθυσμού ώστε να δημιουργούν την αίσθηση της ανημποριάς στον αγωνιστή, πως οι αγώνες του είναι μάταιοι.
Προσοχή στο τρίτο! Ο αγώνας μας δεν είναι μάταιος. Ναι μεν δεν μπορούμε να σώσουμε τους πάντες, αλλά δεν έχουμε και τέτοια εντολή από τον Κύριο. Την ψυχή μας και όσους μπορούμε, και μας ακούσουν.
Κρατηθείτε γερά στο εξής!

Πέρασε ένας χρόνος και βλέπουμε ότι πολλοί κάνουν υπακοή, αλλά μια υπακοή υποκριτική κι από πάνω. Μέσα στον ναό τηρούν τα μέτρα τα λεγομένα ασφαλείας, αλλά μόλις τους πουν ότι σ’ ένα καφέ στα πενήντα μέτρα, μπορούν να καθίσουν 50 άτομα χωρίς κανένα μέτρο προφύλαξης για να φάνε ή να πιουν κάτι, το δέχονται κι αυτό. Την υποκρισία, όμως, ο Θεός τη σιχαίνεται και παρατηρούμε, μετά λύπης (διότι όλα αυτά που λέμε είναι διαπιστώσεις και παρατηρήσεις, δεν τα βγάζουμε από το μυαλό μας), ότι υπάρχει πολλή υποκρισία στον λαό.

Ο Απόστολος Παύλος όμως φωνάζει «ἡ ἀγάπη ἀνυπόκριτος»! Είναι, μάλιστα, καλύτερα να κάνεις υπακοή στο λάθος αλλά ανυπόκριτη εφόσον αυτό πιστεύεις για σωστό, παρά υπακοή με υποκρισία. Καλύτερα ψυχρός, παρά χλιαρός. Γι’ αυτό και ο Κύριος προειδοποίησε ότι τους χλιαρούς θα τους εμμέσει, και να προσέχουμε να μην βρεθούμε κι εμείς χλιαροί. Δεν θα τους κρατήσει μέσα στο σώμα της Εκκλησίας, καθότι αυτό σημαίνει ότι θα τους εμμέσει· τους έχει στο Σώμα Του και θα τους βγάλει, θα πάψουν να είναι μέλη της Εκκλησίας.
Όλους τους αγαπάμε, όλους τους λυπόμαστε και όλους θα τους βοηθήσουμε εφόσον μας το ζητήσουν, αλλά στα λάθη τους δεν θα τους ακολουθήσουμε, ό,τι κι αν επικαλούνται.
«Μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες» (Ἰω. κ΄ 29), αλλά ακόμη περισσότερο μακάριοι είναι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες, και τηρήσαντες τας εντολάς!

Stefanos Panagopoulos (Αποσπάσματα facebook)