Oἱ Ἅγιοι Νεομάρτυρες σηκώνουν τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ στή ζωή τους. Πέτυχαν μέ τόν θάνατο τή ζωή, μεταφέροντας σ ̓ ἐμᾶς τήν εὐλογία τοῦ ἀγωνοθέτη Χριστοῦ, πού τούς στεφάνωσε μέ τά εὐώδη ἄνθη τοῦ παραδείσου, γεμίζοντας μέ φῶς καί ἀρώματα ὅλον τόν κόσμο.
Οἱ Ἅγιοι Νεομάρτυρες, νέοι, νέες, ἀκόμη καί παιδιά καί μεγαλύτεροι, ἁπλοί ἄνθρωποι καί αὐτοί ἀκόμα πού ἀρνήθηκαν καί μετανόησαν, εἶναι ἡ δόξα τοῦ Χριστοῦ, τά μυρίπνοα ἄνθη τοῦ παραδείσου μέσα στά σκοτεινά χρόνια τῆς δουλείας. Εἶναι αὐτοί πού μᾶς ἔδωσαν μέ τό ζῆλο τῆς πίστεώς τους τό παράδειγμα, μένοντας σταθεροί στήν Ἁγία Ὀρθοδοξία, καί ὅταν κλήθηκαν νά τήν ἀρνηθοῦν, αὐτοί χάρηκαν γιατί θά πέθαιναν γιά τόν Χριστό.
Ἐγκατέλειψαν τά πάντα, τίς δουλειές τους, τά ἀξιώματά τους, τήν κατά κόσμον πτωχεία τους καί, ὅπως λέγει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός:
«Κράτησαν ἕνα, τόν Χριστό, καί πλούτισαν μέ θησαυρό πού δέν μποροῦσε κανείς νά τούς τόν πάρει».
Ὁ Νεομάρτυρας Ἅγιος Γεώργιος ὁ Φουστανελᾶς, στίς 17 Ἰανουαρίου τοῦ 1838, ζήτησε ἀπό τή σύζυγό του τό καλό ἀσπροπουκάμισό του γιά νά πάει στήν ἀγορά νά «γιορτάσει τά γενέθλιά του». Τόν κρέμασαν στό κάστρο στά Γιάννενα καί ἀπό τόν κρεμασμένο ὅλη νύχτα ἔβγαινε ἕνα θεῖο φῶς, χαρά τῶν χριστιανῶν καί φόβος τῶν ἀπίστων. Ὁ θάνατός του γίνεται ζωή, γιατί μέ τό αἷμα του καί τό μαρτύριό του ξαναγεννιέται «εἰς ζωήν αἰώνιον».
Ὁ Νεομάρτυρας Ἅγιος Γεώργιος ὁ Φουστανελᾶς, στίς 17 Ἰανουαρίου τοῦ 1838, ζήτησε ἀπό τή σύζυγό του τό καλό ἀσπροπουκάμισό του γιά νά πάει στήν ἀγορά νά «γιορτάσει τά γενέθλιά του». Τόν κρέμασαν στό κάστρο στά Γιάννενα καί ἀπό τόν κρεμασμένο ὅλη νύχτα ἔβγαινε ἕνα θεῖο φῶς, χαρά τῶν χριστιανῶν καί φόβος τῶν ἀπίστων. Ὁ θάνατός του γίνεται ζωή, γιατί μέ τό αἷμα του καί τό μαρτύριό του ξαναγεννιέται «εἰς ζωήν αἰώνιον».
Εἰκόνες καί κείμενο ἁπό τό βιβλίο "ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ" τοῦ Ἱερομονάχου Ἀναστασίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου