Η λέξη "διασκέδαση" σημαίνει σήμερα την εκτόνωση, την αποφόρτιση του ανθρώπου από τις ποικίλες εντάσεις, ιδίως κατά τον ελεύθερο χρόνο του. Ανάλογη σημασία, φυσικά, έχει το ρήμα "διασκεδάζω". Προέρχεται από το αρχαίο ρήμα "διασκεδάννυμι", του οποίου η αρχική σημασία είναι "διασκορπίζω", και κατ' επέκταση "διαλύω", "καταστρέφω", "εξαφανίζω".
Στα εκκλησιαστικά κείμενα δεν είναι ασυνήθιστη η παρουσία του. Θα το συναντήσουμε ήδη στην Παλαιά Διαθήκη, π.χ. "διεσκέδασαν τὸν νόμον σου" (Ψαλμ. 118:126) ( = "αθέτησαν/καταπάτησαν τον νόμο σου"), φράση η οποία υπάρχει, μαζί με άλλες φράσεις του ψαλμού 118, στην αρχή της νεκρώσιμης ακολουθίας (τον λεγόμενο "Άμωμο").
Επίσης, στο Γ΄ Μακκαβαίων 2:19: "διασκέδασον τὰς ἀμπλακίας ἡμῶν" ( = "διάλυσε [συγχώρησε] τις αμαρτίες μας").
Σε μία από τις ευχές της Θείας Μετάληψης αναφέρεται: "τὰ τῆς πονηρίας πνεύματα διασκέδασον" ( = "διάλυσε τα πονηρά πνεύματα").
Ακόμη, στον Μικρό Παρακλητικό Κανόνα ακούμε να λέγεται σε ένα από τα πρώτα τροπάρια: "Ἱκετεύω, Παρθένε, τὸν ψυχικὸν τάραχον, καὶ τῆς ἀθυμίας τὴν ζάλην, διασκεδάσαι μου" ( = "Σε ικετεύω, Παρθένε, να διαλύσεις την ψυχική μου ταραχή και τη ζάλη της στενοχώριας/θλίψης μου").
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου