Το εν λόγω εκκλησάκι - μοναστήρι βρίσκεται μόλις λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Μεγαλόπολης στον δρόμο που οδηγεί προς την πανέμορφη και εξίσου ιστορική Καρύταινα.
Στην περίοδο της δεύτερης Τουρκοκρατίας, από το 1715 έως το 1821, η σημαντικότερη μαρτυρία που έχουμε είναι του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Αφηγείται ο Γέρος στα απομνημονεύματά του: «Μια φορά επήγα εις το πανηγύρι της Αγίας Μονής. Αυτό το μοναστήρι ήταν μεγάλο και εχαλάσθη εις την πρώτη Τουρκιά. Όταν επέρασα, ήτον μια μάνδρα χαλασμένη και σκεπασμένη εκκλησιά με κλάδους δένδρων.
Τότε έταξα ότι: Παναγιά μου, βοήθησέ μας να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα μας από τον Τύραννο και να σε φκιάσω καθώς ήσουν και πρώτα. Με εβοήθησε, και εις τον δεύτερον χρόνον της επαναστάσεώς μας επλήρωσα το τάμα μου και την έφκιασα».
Ο Κολοκοτρώνης πραγματοποίησε το τάμα του το έτος 1823. Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της ανοικοδόμησης ήταν η κατασκευή της ιδιαίτερης δυτικής όψης της Μονής, εκεί όπου στο θύρωμα της εισόδου βρίσκεται η μαρμάρινη πλάκα με τη σκαλισμένη επιγραφή «εόδωρος κοΛοκοτροΝις 1804».
Είναι συγκινητικό ότι ως ημερομηνία ανοικοδόμησης δεν γράφτηκε το έτος πραγματοποίησης του τάματος, αλλά το έτος κατά το οποίο ο Κολοκοτρώνης έκανε το τάμα του. Η μικρή ανακρίβεια ανάμεσα στην αφήγηση του Κολοκοτρώνη για το έτος 1803 και το «1804» που αναγράφεται στην πλάκα, δεν μειώνει τη συμβολισμό της αναγραφής.Το καθολικό, μαυρισμένο από τις καταστροφές, ανήκει στον τύπο της μονόκλιτης βασιλικής και είναι αγιογραφημένο από λαϊκό ζωγράφο του 18ου αιώνα. Είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου και εορτάζει στις 15 Αυγούστου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου