Ο Αγιος Κοσμας Ο Αιτωλος περί του Ιερού Κλήρου

 «Ακούσατε, αδελφοί μου Χριστιανοί. Θάρθη καιρός, που δεν θα παρατηρείται αυτή η αρμονία που είναι σήμερα μεταξύ λαού και κλήρου. Όταν θα πηγαίνει ο πάπας σε σπίτι λαΪκού, μόλις θα φεύγει θα θυμιάζουν με θυμίαμα. Αν θα καθήση σε στρώμα μετά την αναχώρησίν του θα το τινάζουν. Αν θα συναντούν οι άνθρωποι κληρικόν στον δρόμον, θα γυρίζουν πίσω και δεν θα εξακολουθούν τον δρόμο τους» ((Καλ ΒΗ)28.

«Οι παπάδες θα χαλάσουν την θρησκεία»
(ΜΤ)29

Η προφητεία του αγίου Κοσμά δεν αφορά σ’ ολόκληρο τον κλήρο. Αφορά σ’ εκείνον που θα έχη σοβαρούς λόγους να μη τον αποδέχεται και να μη τον εμπιστεύεται ο πιστός λαός του Θεού.
Η Εκκλησία δεν θα μείνη ποτέ χωρίς κλήρο, διότι η ιερωσύνη, καίτοι δεν ανήκει στα τρία υποχρεωτικά Μυστήρια της Εκκλησίας (Βάπτισμα – Χρίσμα – Θεία Ευχαριστία), όμως χωρίς αυτήν δεν μπορεί να ζήση οργανικά η Εκκλησία (δεν μιλώ οργανωτικά και διοικητικά, αλλά μυστηριακά).
  Πόσο νουθετούσε τους ιερείς για την προσωπική τους ζωή, για την αποστολή τους, για την κατάρτισί τους, αλλά και για τον πνευματικό τους καταρτισμό. Τους βοηθούσε να είναι άξιοι της αποστολής τους. Μιλούσε για την ευθύνη που έχουν για τις ψυχές των χριστιανών, τις οποίες συμβολίζουν οι φούντες του πετραχηλιού του ιερέως. Έλεγε ποια προσόντα πρέπει νάχουν εκείνοι που θα γίνουν ιερείς. Να είναι καθαροί σαν άγγελοι και να διαλέγουν καλές παπαδιές.30

Όταν εξεφώνησε αυτές τις προφητείες, κάποιοι κληρικοί δυσανασχέτησαν.31
–Άγιε μεγάλη προσβολή σε μας.
Και ο Άγιος απάντησε:
–Αμ εγώ τι είμαι; Δεν είμαι από την ιδικήν σας τάξιν; Σας λέγω πως αυτά δυστυχώς μια μέρα θα γίνουν.

Στην Γ’ διδαχή του ο Άγιος είπε και κάτι άλλο:
«Τον παλιό καιρόν οι άνθρωποι όταν ήθελαν να παιδεύσουν κανένα άνθρωπον, έκαναν όρκον και έλεγον να δώση ο Θεός να τον βάλη με τους ιερείς του 18ου αιώνος. Δια τούτο, αδελφοί μου, είναι δύσκολον την σήμερον να σωθούν πατριάρχες, αρχιερείς, ιερείς κ.λπ. Δια τούτο σας συμβουλεύω άγιοι ιερείς, τώρα που έχετε καιρόν, μετανοήσατε ίνα σωθήτε»32

Όμως ο Άγιος νουθετούσε τους λαϊκούς να σέβωνται και να αγαπούν τους ιερείς τους:
«Να τιμάτε τους ιερείς· κι αν τύχη ένας ιερεύς και ένας βασιλεύς, τον ιερέα να προτιμήσης· κι αν τύχη ένας ιερευς και ένας άγγελος, τον ιερέα θα προτιμήσεις, διότι ο ιερεύς είναι ανώτερος από τους Αγγέλους… Εγώ έχω χρέος όταν απαντήσω ιερέα να σκύψω να του φιλήσω τα χέρια και να τον παρακαλέσω να παρακαλή τον Θεόν δια τας αμαρτίας μου. Διότι όλος ο κόσμος να παρακαλέση τον Θεόν δεν δύνανται να τελειώσουν (τελέσουν) τα Άχραντα Μυστήρια, και ένας ιερεύς, έστω και αμαρτωλός, δύναται με την χάριν του Αγίου Πνεύματος να τα τελειώση»33
από το βιβλίο
«Οι Προφητείες του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού μέσα στην Ιστορία» της Ευθυμίας Μοναχής (κατά κόσμον Ιουλίας Γκελτή)