ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΔΕΞΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΜΑΣ!
Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2023
ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΝΘΟΣ
Η μισή Ελλάδα είναι χωρίς νερό, ρεύμα, σπίτι, τροφή, ρούχα, αυτοκίνητα και οποιαδήποτε περιουσία και δουλειά και κλαίει τους χαμένους ανθρώπους της από φωτιά, από πνιγμό, από δολοφονίες... στα πλοία, στα τρένα, στα καναντέρ ........
Ένας λόγος προσευχής...
2 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
Απο τον Ιούλιο του 2019 και μετά έχουμε και λέμε : τυφώνας (πρωτοφανές) στη Χαλκιδικη με 4 τουρίστες νεκρούς (το καλωσόρισμα του ακατονόμαστου..), λοιμοί 30000+ νεκροί απο τον κοβιντ, με ΜΕΘ με 100% θνησιμότητα, σεισμοί σε Κρήτη - Δωδεκανήσα, επιδρομή αλλοφύλων (100.000+), πυρά Εύβοια, Έβρος, Στερεά, Αττική στάχτη (2.000.000+ στρέμματα), κατακλυσμιαίες πλημμύρες εξαφάνισαν τώρα τη Θεσσαλία. Με έναν αφορισμενο σε οίστρο οιησης να δηλώνει «δεν εγκαταλείπω εγώ στα δύσκολα» - δύσκολα για ποιον; - Τι άλλο έχει μείνει; Δεν θέλω να γνωρίζω. Όταν ένα κράτος ψηφίζει άθεους νόμους μαζεύει την οργή του Θεού. Υπεραγία Θεοτόκε, σήμερα ανήμερα της γιορτής σου, πέφτουμε ξανά στα γόνατα και ζητούμε να ικετεύσεις το έλεος του Υιού σου.. Πιάστε το κομποσκοίνι όλοι αδερφοί.. Όσο μπορεί ο καθένας. Τίποτα άλλο δεν μας σώζει πλέον.
Εγώ θα έκλαιγα για το γεγονός ότι ΟΛΗ η Ελλάδα είναι χωρίς μυαλό, χωρίς μετάνοια, χωρίς ίχνος ντροπής, χωρίς ίχνος φόβου Θεού, χωρίς ίχνος δικαιοσύνης, χωρίς ίχνος κριτικής σκέψης. Και χωρίς Χάρη Θεού. Γιατί μάλλον από εκεί ξεκινάνε όλα...
Όλα τα υπόλοιπα δεν τα χρειαζόμαστε τόσο, και ακόμα και αν μας τα έδιναν με την σέσουλα, θα τα χάναμε με την πρώτη ευκαιρία, λόγω της κατάστασής μας. Όπως γίνεται και τώρα.
Μάλλον, τα όλα όσα παθαίνουμε θα μπορούσαν να είναι το γιατρικό μας σε βάθος χρόνου. Για όσους από εμάς επιβιώσουν τουλάχιστον...
Προσωπικά, ποτέ δεν πρόκειται να προσευχηθώ στον Θεό για αυτά που αναφέρει το άρθρο, γιατί λίγο με ενδιαφέρουν πλέον. Ακόμα και ο "άρτος ο επιούσιος" που ζητάμε, δεν θα έρπεπε να είναι απαραίτητα αυτό που σκεφτόμαστε όταν το λέμε. Σίγουρα περνάω καλύτερα έχοντάς όλα τα αναφερόμενα στο άρθρο, αλλά το όλο κλίμα τριγύρω μου είναι αποπνικτικό και αυτά μου προσφέρουν ελάχιστη παρηγοριά. Αυτή η χώρα σου προκαλεί τόσο μεγάλη δυσφορία.
Ο Θεός ξέρει τι πρέπει να κάνει, και ίσως τα γεγονότα αυτά είναι προϋπόθεση ή και μέρος του ελέους του Θεού. Γιατί, έτσι όπως είμαστε τώρα, μόνο το έλεος του Θεού δεν μας χρειάζεται.
2 σχόλια:
Απο τον Ιούλιο του 2019 και μετά έχουμε και λέμε : τυφώνας (πρωτοφανές) στη Χαλκιδικη με 4 τουρίστες νεκρούς (το καλωσόρισμα του ακατονόμαστου..), λοιμοί 30000+ νεκροί απο τον κοβιντ, με ΜΕΘ με 100% θνησιμότητα, σεισμοί σε Κρήτη - Δωδεκανήσα, επιδρομή αλλοφύλων (100.000+), πυρά Εύβοια, Έβρος, Στερεά, Αττική στάχτη (2.000.000+ στρέμματα), κατακλυσμιαίες πλημμύρες εξαφάνισαν τώρα τη Θεσσαλία. Με έναν αφορισμενο σε οίστρο οιησης να δηλώνει «δεν εγκαταλείπω εγώ στα δύσκολα» - δύσκολα για ποιον; - Τι άλλο έχει μείνει; Δεν θέλω να γνωρίζω. Όταν ένα κράτος ψηφίζει άθεους νόμους μαζεύει την οργή του Θεού. Υπεραγία Θεοτόκε, σήμερα ανήμερα της γιορτής σου, πέφτουμε ξανά στα γόνατα και ζητούμε να ικετεύσεις το έλεος του Υιού σου.. Πιάστε το κομποσκοίνι όλοι αδερφοί.. Όσο μπορεί ο καθένας. Τίποτα άλλο δεν μας σώζει πλέον.
Εγώ θα έκλαιγα για το γεγονός ότι ΟΛΗ η Ελλάδα είναι χωρίς μυαλό, χωρίς μετάνοια, χωρίς ίχνος ντροπής, χωρίς ίχνος φόβου Θεού, χωρίς ίχνος δικαιοσύνης, χωρίς ίχνος κριτικής σκέψης.
Και χωρίς Χάρη Θεού. Γιατί μάλλον από εκεί ξεκινάνε όλα...
Όλα τα υπόλοιπα δεν τα χρειαζόμαστε τόσο, και ακόμα και αν μας τα έδιναν με την σέσουλα, θα τα χάναμε με την πρώτη ευκαιρία, λόγω της κατάστασής μας. Όπως γίνεται και τώρα.
Μάλλον, τα όλα όσα παθαίνουμε θα μπορούσαν να είναι το γιατρικό μας σε βάθος χρόνου. Για όσους από εμάς επιβιώσουν τουλάχιστον...
Προσωπικά, ποτέ δεν πρόκειται να προσευχηθώ στον Θεό για αυτά που αναφέρει το άρθρο, γιατί λίγο με ενδιαφέρουν πλέον. Ακόμα και ο "άρτος ο επιούσιος" που ζητάμε, δεν θα έρπεπε να είναι απαραίτητα αυτό που σκεφτόμαστε όταν το λέμε. Σίγουρα περνάω καλύτερα έχοντάς όλα τα αναφερόμενα στο άρθρο, αλλά το όλο κλίμα τριγύρω μου είναι αποπνικτικό και αυτά μου προσφέρουν ελάχιστη παρηγοριά. Αυτή η χώρα σου προκαλεί τόσο μεγάλη δυσφορία.
Ο Θεός ξέρει τι πρέπει να κάνει, και ίσως τα γεγονότα αυτά είναι προϋπόθεση ή και μέρος του ελέους του Θεού. Γιατί, έτσι όπως είμαστε τώρα, μόνο το έλεος του Θεού δεν μας χρειάζεται.
Δημοσίευση σχολίου