«Ποια είναι η πιο εντυπωσιακή σκηνή που θυμάστε από τα πανηγύρια; Ποια σας έρχεται πρώτη στο μυαλό;»
Και αυτός απάντησε με αυτήν την εικόνα τραβηγμένη στο Βρυσοχώρι Ηπείρου:
Αυτή η στιγμή. Εδώ είναι "ο τρελός του χωριου" που είναι μόνος του, εξοστρακισμένος και παρακολουθεί τι κάνουν οι άλλοι. Ήταν συνταρακτικό, γιατί τη στιγμή που τον φωτογράφισα όλο το χωριό γλεντούσε κι αυτός παρακολουθούσε από απόσταση, ολομόναχος. Έχω τραβήξει τέσσερις φωτογραφίες νομίζω, περιμένοντας αυτή την στιγμή.
"Ήμασταν μόνο αυτός κι εγώ και θυμάμαι ότι έκλαιγα."
Κοινά προβλήματα( ΑΜΕΑ, φτώχεια, απελπισία, ανεργία), κοινή περιγραφή για τον χαρακτήρα τους (πάντα με το χαμόγελο) ίδιος θάνατος, η απαξίωση της ζωής ενός φτωχού και αδύναμου ανθρώπου!
Γιατί όλες οι ζωές όπως φάνηκε δεν έχουν την ίδια αξία, ειδικά για τους τρίτης κατηγορίας που συνδυάζουν φτώχεια και σωματική ή ψυχική αδυναμία!
1 σχόλιο:
Χαίρεται
Ο Χριστός εν ετέρα μορφή παρακολουθεί τους νεκρούς.....
Αυτούς θα καλέσει στο δείπνο της Βασιλείας του στο τέλος ,από τα περίχωρα ,τους ξεχασμένους όπως λέει και στην παραβολή του Μεγάλου δείπνου .
Δεν λυπάμαι αυτόν ,εμάς λυπάμαι , που θα μας βρεί εν κρεπάλες ,μέθες και μέριμνες βιωτικές
Τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, στον χώρο του πνεύματος είναι αλλιώς
τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά·
Το κλάμα για αυτόν είναι εκ του πονηρού ,γιατί δεν μπορώ να δώ την ΑΛΗΘΕΙΑ να δώ τον εαυτό μου ,δεν έχω αυτογνωσία ...
Ο έχων ους ακουσατω.
Ευλόγησον .
Δημοσίευση σχολίου