«Γέροντα, έχω μεγάλη κρίση και αμφιβολία στην προσευχή μου. Δεν ξέρω αν ο Θεός με ακούει.»
Ο γέροντας του απάντησε:
«Πάρε ένα κερί και άναψέ το.»
Ο αδελφός πήρε το κερί και το άναψε.
Ο γέροντας είπε: «Κοίτα το φως του κεριού.»
Ο αδελφός κοίταξε το φως που έλαμπε στα σκοτεινά.
«Τι βλέπεις;» τον ρώτησε ο γέροντας.
«Βλέπω φως που διώχνει το σκοτάδι», απάντησε.
Ο γέροντας τότε του είπε:
«Έτσι και η προσευχή σου. Ακόμα και όταν δεν νιώθεις κάτι, όταν έχεις αμφιβολίες και κρίση, η προσευχή σου είναι σαν το κερί που ανάβει μέσα στο σκοτάδι.
Σιγά σιγά, με την υπομονή και την επιμονή, το φως θα μεγαλώσει και το σκοτάδι θα φύγει».
2 σχόλια:
Λένε ότι η προσευχή πρέπει να γίνεται με πίστη. Αν η πίστη έχει κλονιστεί, έχει νόημα η επιμονή στην προσευχή ή είναι άχρηστη;
Ο Άγιος Παΐσιος έλεγε:«Προσευχόμαστε, γιατί έτσι επικοινωνούμε με τον Θεό που μας δημιούργησε. Αν δεν το κάνουμε, θα πέσουμε στα χέρια του διαβόλου, και τότε αλλοίμονό μας!»
Δημοσίευση σχολίου