Καίει ένας πυρομανής, ένας ανοϊκός, ένας ηλίθιος κάποιο χωράφι, απλώνεται πυρκαγιά στο δάσος; Όλοι οι Έλληνες είμαστε άθλιοι, καταστροφικοί, επικίνδυνοι και άχρηστοι!
Σκοτώνει ένας βαριά διασαλευμένος μια γυναίκα που ερέθισε το άρρωστο μυαλό του στο δρόμο; Όλη η Κρήτη έχει πρόβλημα και εύκολα σε βιάζει ή σε σκοτώνει!
Κάποιος δάσκαλος αποπλανά μαθητές; Οι σημερινοί εκπαιδευτικοί είναι συχνά παιδόφιλοι!
Ένας ιερωμένος εκτοξεύει τις απόλυτες ανοησίες; Η Εκκλησία σύμπασα είναι υποκρίτρια και μισάνθρωπη!
Έλεος πια! Αυτή η προκατειλημμένη γενίκευση σε κάθε θλιβερό συμβάν φανερώνει απωθημένο θυμό, προσωπικές αποτυχίες, και για να το πω απλούστερα: Ντροπή και ζήλεια χωρίς αγάπη, στοργή και περηφάνια για την πατρίδα που ζω. Κάθε πατρίδα. Κάθε συνάνθρωπο. Ψάχνω για σφάλματα με το φανάρι και μόλις βρω ένα φωνάζω, Ζήτω!
Το μεγαλοποιώ, το χειροτερεύω, το υπογραμμίζω, το απολυτοποιώ.
Σε όλα φταίει ο τόπος μας, όπως φταίει η μάνα για όλα στο έφηβο παιδί της.
Αν κάποια στατιστική μετρούσε τις επιθέσεις των εδώ χρηστών εναντίον των "κακών" πράξεων ανά τη χώρα, θα τις έβρισκε εκατονταπλάσιες και βάλε από τις "ωραίες" που πότε πότε επαινούνται. Όποια μειονεξία κρύβει ο καθένας μας, όποια κατάθλιψη, γυρεύουν να επιτεθούν σε όλο τον κόσμο μήπως δικαιωθούν και ανακουφιστούν για ελάχιστα.
Ο βαθύτερος, ο ριζικότερος λόγος που ο τόπος μας σκαλώνει την προκοπή του, δεν είναι οι μεμονωμένες άσχημες πράξεις, τα κατά περίσταση τραγικά γεγονότα, αλλά τούτη η διαρκής απουσία σεβασμού, στοργής, συμπόνιας, φροντίδας για την ωραία πατρίδα που σου έλαχε. Ο εγκατεστημένος κακός λογισμός.
Μόνο όποιος έχει καλή περηφάνια και μεγαλοψυχία πάει εντέλει μπροστά. Το γενικό κλίμα-γκρίνια, το αόριστο εύφλεκτο μίσος, το αόριστο εύθικτο κόμπλεξ είναι μόλυνση, μιζέρια και κακοτυχία.
Καλή αυριανή, μέρα μεγάλη της Παναγίας μας!
Όμως η Παναγία και ο Θεός δεν είναι απροϋπόθετοι, αναζητούν καλούς, καθαρούς και τίμιους συνεργάτες για να βοηθούν.
Κάποιος δάσκαλος αποπλανά μαθητές; Οι σημερινοί εκπαιδευτικοί είναι συχνά παιδόφιλοι!
Ένας ιερωμένος εκτοξεύει τις απόλυτες ανοησίες; Η Εκκλησία σύμπασα είναι υποκρίτρια και μισάνθρωπη!
Έλεος πια! Αυτή η προκατειλημμένη γενίκευση σε κάθε θλιβερό συμβάν φανερώνει απωθημένο θυμό, προσωπικές αποτυχίες, και για να το πω απλούστερα: Ντροπή και ζήλεια χωρίς αγάπη, στοργή και περηφάνια για την πατρίδα που ζω. Κάθε πατρίδα. Κάθε συνάνθρωπο. Ψάχνω για σφάλματα με το φανάρι και μόλις βρω ένα φωνάζω, Ζήτω!
Το μεγαλοποιώ, το χειροτερεύω, το υπογραμμίζω, το απολυτοποιώ.
Σε όλα φταίει ο τόπος μας, όπως φταίει η μάνα για όλα στο έφηβο παιδί της.
Αν κάποια στατιστική μετρούσε τις επιθέσεις των εδώ χρηστών εναντίον των "κακών" πράξεων ανά τη χώρα, θα τις έβρισκε εκατονταπλάσιες και βάλε από τις "ωραίες" που πότε πότε επαινούνται. Όποια μειονεξία κρύβει ο καθένας μας, όποια κατάθλιψη, γυρεύουν να επιτεθούν σε όλο τον κόσμο μήπως δικαιωθούν και ανακουφιστούν για ελάχιστα.
Ο βαθύτερος, ο ριζικότερος λόγος που ο τόπος μας σκαλώνει την προκοπή του, δεν είναι οι μεμονωμένες άσχημες πράξεις, τα κατά περίσταση τραγικά γεγονότα, αλλά τούτη η διαρκής απουσία σεβασμού, στοργής, συμπόνιας, φροντίδας για την ωραία πατρίδα που σου έλαχε. Ο εγκατεστημένος κακός λογισμός.
Μόνο όποιος έχει καλή περηφάνια και μεγαλοψυχία πάει εντέλει μπροστά. Το γενικό κλίμα-γκρίνια, το αόριστο εύφλεκτο μίσος, το αόριστο εύθικτο κόμπλεξ είναι μόλυνση, μιζέρια και κακοτυχία.
Καλή αυριανή, μέρα μεγάλη της Παναγίας μας!
Όμως η Παναγία και ο Θεός δεν είναι απροϋπόθετοι, αναζητούν καλούς, καθαρούς και τίμιους συνεργάτες για να βοηθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου