Σήμερον εμού, αύριο ετέρου, ουδέποτε ουδενός

«Να βγω λίγο στο μπαλκόνι, να δω τον ουρανό, τ΄άστρα, τις πλαγιές που φωτίζονται απ΄ το μισό φεγγάρι κι ύστερα να αποσυρθώ στο κελλί μου, το μικρό. Με συγκίνηση πάντα εισέρχομαι σε αυτό, σαν να είναι ξένο,σα να με φιλοξενεί μόνο γι΄ απόψε και το ευχαριστώ.Σήμερον εμού, αύριο ετέρου, ουδέποτε ουδενός».

Μωϋσέως Αγιορείτου

πηγή