Άρχισαν να φωνάζουν δυνατά και να κλαίνε μέσα στην εκκλησία " Αυτός, Αυτός ήταν στο Μπιζάνι. Αυτός μας είπε θα πάρουμε την πόλη"

'' Γην δεξαμένην αίμα σου μαρτυρίου, φρούρει σαις ευχές Άγιε''

Ο Άγιος νεομάρτυρας Γεώργιος εξ Ιωαννίνων είναι ο Προστάτης Άγιος και της Προεδρικής Φρουράς.

Ένα Άγνωστο σε πολλούς γεγονός στη Μάχη του Μπιζανίου, 1912-1913.

   Η σημαντικότερη Μάχη των Α' Βαλκανικών Πολέμων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για την Απελευθέρωση των Ιωαννίνων. Ένας πόλεμος 100 ημερών μέσα σε πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες και απέναντι σε έναν καλά οργανωμένο και τέλεια οχυρωμένο Τουρκικό Στρατό.
Τα Οχυρά Μπιζανίου λόγω της φύσης του εδάφους και της τέλειας κατασκευής ήταν απόρθητα. Το χιόνι, το κρύο και οι κακουχίες μεγαλύτερος ακόμη εχθρός για τους Έλληνες Στρατιώτες.
Τα Γιάννενα όμως, αυτή η Ιστορική Πόλη των Γραμμάτων και των Εθνικών Ευεργετών έπρεπε να ελευθερωθούν, ήταν απαίτηση όλων των Ελλήνων.
Εθελοντές από όλη την Ελεύθερη Ελλάδα και κυρίως από Κρήτη ήλθαν γι'αυτόν τον αγώνα.

   Βραδιάζει η 20η Φεβρουαρίου 1913, μια ακόμα παγερή νύχτα για τους Έλληνες Στρατιώτες των Προφυλακών Μάχης.
  Κάπου εκεί στα μεσάνυχτα αυτοί οι στρατιώτες της Προφυλακής, βλέπουν στον απέναντι λόφο μια φωτεινή φιγούρα, κάτι ανεξήγητο και απόκοσμο, έναν νεαρό άντρα γύρω στα τριάντα με κόκκινο φέσι και γιλέκο και μακριά φουστανέλα.
Δεν πατούσε στη γη, σαν να πετούσε λίγο πιο ψηλά από το έδαφος. Τρόμαξαν και άρχισαν να φωνάζουν. Έρχεται πιο κοντά τους. Στο χέρι του κρατούσε Σταυρό και ένα απαλό λευκό φως τύλιγε το σώμα του και τους λέει:

 " Μην φοβάστε αύριο θα είστε νικητές. Με το ξημέρωμα η πόλη μου θα είναι ελεύθερη είναι Θέλημα Θεού" και όπως ήλθε έτσι και εξαφανίστηκε.
Κατεβαίνουν γρήγορα και πάνε στον καταυλισμό και βλέπουν και εκεί τους στρατιώτες αναστατωμένους. Τον είδαν και αυτοί.

  Εκείνη την νύχτα έγινε μια επιχείρηση, καταδρομική θα έλεγα από άλλη κατεύθυνση την οποία δεν γνώριζε ούτε ο Αρχιστράτηγος Διάδοχος Κωνσταντίνος.  Ένας παράτολμος Ταγματάρχης ο Ιωάν. Βελισσάριος, παίρνει το Τάγμα του, δεν πάει προς Μπιζάνι αλλά πίσω από την Δουρούτη και παρουσιάζεται ξαφνικά μπροστά στις Τουρκικές Προφυλακές της πόλης στο σημερινό Στρατόπεδο που φέρει το όνομα του "Βελισσαρίου". 

-"Το Μπιζάνι έπεσε είστε περικυκλωμένοι" τους λέει και αυτοί βλέποντας ένα ολόκληρο Τάγμα στην άκρη της πόλης τον πίστεψαν. Ειδοποιεί κοντά στα ξημερώματα τον Διάδοχο Κωνσταντίνο να ετοιμαστεί για τις διαπραγματεύσεις παραλαβής της πόλης, ο οποίος και του είπε για το παράτολμο και άνευ διαταγής επιχείρημα του την ιστορική φράση: 

" Σου πρέπει Ράπισμα, αλλά και Φίλημα".

Ο Ελληνικός Στρατός την επομένη, 21 Φεβρουαρίου, μπαίνει Νικητής στη θρυλική πόλη. Γίνεται η παράδοση της πόλης από τον Εσάτ Πασά και την μεθεπομένη παρελαύνει ο Ελληνικός Στρατός μπροστά στους ενθουσιώδες Γιαννιώτες και πάνε στην Μητρόπολη Ιωαννίνων για την Δοξολογία.

Μπαίνοντας στον Ναό της Μητρόπολης οι στρατιώτες βλέπουν μπροστά τους την εικόνα ενός Αγίου Φουστανελά.
Άρχισαν να φωνάζουν δυνατά και να κλαίνε μέσα στην εκκλησία " Αυτός, Αυτός ήταν στο Μπιζάνι. Αυτός μας είπε θα πάρουμε την πόλη". Κλάματα, ευχαριστίες, δοξολογίες από όλο τον γονατισμένο λαό. Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού.
Θα μπορούσε να ακουστεί από μερικούς η παραπάνω διήγηση ως ένα ακόμη θρησκευτικό μύθευμα, δεν είναι όμως.

Στα Γιάννενα τότε υπήρχε Γαλλικό Προξενείο και η σύζυγος του Γάλλου Πρόξενου ήταν η γνωστή Γαλλίδα Λογοτέχνης Γκυ Σαντεμπλέρ (ψευδώνυμο της Jeanne-Violet- Dussap) η οποία και κρατούσε ημερολόγιο της Πολιορκημένης Πόλης και των Πολεμικών Γεγονότων.
Δεν ήταν θρησκευόμενη γυναίκα, το αντίθετο μάλιστα.
Αυτή λοιπόν ιστορεί τα παραπάνω και μίλησε και η ίδια με τους στρατιώτες.
Είναι γνωστό ότι σε πολλές κρίσιμες μάχες ο Θεός στέλνει Άγιες Μορφές που ενισχύουν τους πιστούς.
Έχουμε παράδειγμα και από την Παλαιά Διαθήκη ακόμα, όπου ο Ιησούς του Ναυή στην πολιορκία της Ιεριχώ βλέπει έναν άνθρωπο με ρομφαία απέναντι του και τον ρωτά " Δικός μας είσαι ή των εναντίων;" 

" Αρχιστράτηγος Δυνάμεως Κυρίου είμαι" του απαντά. Ξέρουμε όλοι πώς έπεσε η καλά οχυρωμένη πόλη της Ιεριχώ.
Ο Νεομάρτυς Γεώργιος Ιωαννίνων ένα ορφανό παιδί και από τους δύο γονείς, ένας ιπποκόμος Τούρκου που μόλις είχε αποκτήσει το πρώτο παιδί του, αν και αγράμματος δεν αρνήθηκε την πίστη του να αλλαξοπιστήσει σε μια εποχή που πολλοί από φόβο το έκαναν αυτό. Για έξι μέρες υπέφερε φοβερά βασανιστήρια τα οποία δύσκολα άνθρωπος όχι μόνο δεν μπορεί να αντέξει, αλλά ούτε και να τα ακούσει με λεπτομέρεια.
Δεν έκανε μεγάλα κηρύγματα, δεν γνώριζε γράμματα

 " Κάμετε ό,τι νομίζετε, εγώ είμαι Χριστιανός" αυτό μόνο τους έλεγε.
17 Ιανουαρίου 1838 τον κρεμούν κοντά στην Πύλη του Κάστρου, εικοσιοκτώ χρονών παλικάρι. Φόβος και τρόμος στα Γιάννενα, κλείστηκαν όλοι οι Χριστιανοί στα σπίτια τους.
Μόλις νύχτωσε ένα Γαλήνιο Φως κάλυψε το Νεκρό Σώμα Του. Οι Τούρκοι στρατιώτες το πυροβολούν θεωρώντας το δαιμονική ενέργεια. (Η σκηνή αυτή να το πυροβολούν είναι εικονογραφημένη και στον Ναϊσκο του Τάφου του).
Τρεις νύχτες αυτό το Γαλήνιο Φως σκέπαζε το σώμα του.
Οι Τούρκοι αρνούνται να το δώσουν για ταφή, εάν δεν λάβουν χρήματα από τους Χριστιανούς.
Εξαγοράστηκε το Σώμα Του για Τριάντα Γρόσια, όσα και τα Αργύρια για τον Χριστό!!!!
Τρεις ημέρες κρεμασμένος και όταν τον κατέβασαν να τον θάψουν το σώμα του ήταν ευλύγιστο και θερμό παρά το δριμύ ψύχος.
Μια Τουρκάλα πηγαίνει και αρπάζει μια κάλτσα του '' ένα τσουρέπι του'' και την πηγαίνει στην παράλυτη αδελφή της η οποία αμέσως θεραπεύεται (γιαυτό στην εικόνα του Αγίου όπου εικονίζεται κρεμασμένος φορά μια κάλτσα).
Η θεραπεία αυτή γίνεται αμέσως γνωστή, οι Χριστιανοί των Ιωαννίνων βγαίνουν από τα σπίτια τους και οι Τούρκοι τώρα κρύβονται τρομαγμένοι.
Την ίδια μέρα της Ταφής του στη Μητρόπολη αρχίζουν πολλά Θαύματα Θεραπειών στα Γιάννενα που θύμιζαν Αποστολικές Ημέρες, κάποια εκ των οποίων με λεπτομέρειες και ονόματα τα ακούσαμε και εμείς οι ίδιοι από τους γεροντότερους μας.
Η φήμη των ιαματικών θαυμάτων του εξαπλώθηκε αμέσως σε όλο τον τότε Χριστιανικό κόσμο μέχρι και Ρωσία.
Μόλις 20 μήνες μετά το Μαρτύριο του γίνεται από το Πατριαρχείο Κων/πόλεως η επίσημη Πράξη Αγιοκατατάξης του η οποία και τον ονομάζει ''Εκλεκτόν τέκνον του Χριστού''.
Ήταν η τελευταία προσπάθεια εξισλαμισμού Χριστιανών στα Γιάννενα, δεν το ξανατόλμησαν ποτέ.
"Εγώ Χριστιανός είμαι, κάμετε ό,τι νομίζετε" Και εμείς σήμερα και ιδιαίτερα στις ημέρες που ζούμε πουλάμε την Πίστη μας τόσο εύκολα!!!
''Τον πανεύφημον Μάρτυν Χριστοῦ Γεώργιον, Ἰωαννίνων τὸ κλέος καὶ πολιοῦχον λαμπρόν, ἐν ᾠδαῖς πνευματικαῖς ἀνευφημήσωμεν· ὅτι ἐνήθλησε στερρῶς, καὶ κατήνεγκεν ἐχθρόν, τοῦ Πνεύματος τῇ δυνάμει· καὶ νῦν ἀπαύστως πρεσβεύει, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν''

πηγή