«Αχ, ωραία ζωή και ευσεβής θάνατος.»(Αγία Νόννα)

Σεβάσμια Νόννα, ολόκληρον τον βίο σου τον αφιέρωσες στο Θεό και ως αγνή θυσία έδωσες στο τέλος την ψυχή σου. 

Διότι καθώς προσευχόσουν έφυγες απ’ τη ζωή.
Το άγιο θυσιαστήριο, μητέρα, δόξασε το θάνατό σου.
Δέχθηκες πολλές προσφορές και δάκρυα από τη Νόννα, αγαπημένο Θυσιαστήριο. Δέξου και την ψυχή, ως έσχατη προσφορά θυσίας».
Έτσι είπε, και η καρδιά πέταξε από το σώμα της.
Το μόνο που ποθούσε ήταν το παιδί που έλειπε από τα τέκνα της.
Εκεί κάποτε, στη Νόννα που προσευχόταν, είπε ο Θεός:“Έλα”.
Εκείνη με χαρά λύθηκε απ’ το σώμα της κρατώντας με το ένα χέρι το θυσιαστήριο
και με το άλλο έκανε προσευχή:
“Βασιλεύ, Χριστέ, Συγχώρεσέ με”.Γεννήθηκα από φύτρα ευσεβή, ήμουν σάρκα ιερέως και μητέρα ιερέως. Όλα όσα είχα τά’ δωσα στο Χριστό:σώμα, ζωή, δάκρυα.
Στο τέλος, αφού εγκατέλειψα το γηρασμένο σώμα, στο ναό πέταξα.

Να είστε ευμενείς, Μάρτυρες, διότι η αγαπημένη Νόννα δεν υπήρξε κατώτερη από σας και σε μόχθους και στον πόλεμο, κρυφό και ανοιχτό. 

Γι’αυτό το λόγο έτυχε τέτοιου τέλους˙ τελειώνοντας την προσευχή και τη ζωή της μαζί.
«Η Νόννα, κόρη του Φιλτάτιου».

– «Και πού πέθανε»;
– «Σ’ αυτόν εδώ το ναό». 

– «Πώς»; 

– «Ενώ προσευχόταν».
– «Πόσο χρονών»;

 «Γερόντισσα».

 – «Αχ, ωραία ζωή και ευσεβής θάνατος.»
Εδώ, και ενώ προσευχόταν στα γόνατα η λαμπρή Νόννα πέθανε˙ τώρα ανάμεσα στους ευσεβείς στέκεται και προσεύχεται.
Καθώς υψωνόταν πάνω από το ναό η Νόννα είπε:
«για τους πολλούς μόχθους μου, πήρα την μεγαλύτερη ανταμοιβή».

Από την μεταπτυχιακή-διπλωματική εργασία του Βαρδάκα Θ. Παναγιώτη με θέμα:

 Επιτάφια επιγράμματα του Γρηγορίου Νανζιανζηνού, του Θεολόγου

πηγή