Να σας πω μία ιστορία από τις κομμουνιστικές φυλακές:Κάποιος έλαβε ποινή φυλάκισης 20 ετών.Κατά την επαναλαμβανόμενη και βασανιστική ανάκριση έχασε την υπομονή του και σκεφτόνταν τρόπο να βάλει τέλος στην ζωή του.
Θυμήθηκε όμως πως όταν ήταν πιο νέος,όταν ήταν ελεύθερος η γιαγιά του τού έλεγε:«Όταν έχεις μία μεγάλη στενοχώρια να προσεύχεσαι στην Παναγία!».
Το θυμόνταν αυτό και έλεγε:«Προς τον Χριστό δεν είχα το θάρρος να προσευχηθώ,αφού οι αμαρτίες μου ήταν πολλές.Προσευχήθηκα όμως στην Παναγία,γιατί και εκείνη ήταν μία από εμάς»
Έκανε μία σύντομη προσευχή γεμάτη απόγνωση:«Παναγία μου δεν μπορώ να υποφέρω τους πόνους και τις πιέσεις.Βοήθησέ με!»Προσευχόνταν στο κελί.Μετά από λίγο βλέπει να μπαίνει από την ψηλή πόρτα του κελιού ένα πλάσμα ντυμένο στα άσπρα που κρατούσε ένα βρέφος:
-Με φώναξες!Θα σε βοηθήσω!Ειρήνευε!
Έπειτα έφυγε.
Μετά από αυτό δεν τον ξανακάλεσαν για ανάκριση.Τον μετακίνησαν σε άλλες φυλακές,ακόμη και στην Σιβηρία.Όσα χρόνια ήταν φυλακισμένος -και έμεινε για πολλά χρόνια-στην καρδιά του είχε ειρήνη παρόλα τα σκληρά βασανιστήρια και τις κακουχίες.
Μόλις το ζήτησε η Παναγία τον βοήθησε την αμέσως επόμενη στιγμή!
Κάποιες φορές βέβαια χρειαζόμαστε μακροχρόνιες προσευχές,για να έλθουμε ''εις εαυτόν''για να συγκεντρώσουμε το νού μας προς τον Θεό
Από το βιβλίο:Ne vorbește Părintele Sofian”, de Părintele Arhimandrit Ioanichie Bălan)
«Μας μιλάει ο π.Σοφιανός»του Αρχιμανδρίτου Ιωαννικίου Μπαλάν
Απόδοση στα ελληνικά π.Γεώργιος Κονισπολιάτης /proskynitis.blogspot
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου