''Δολοφονία Τσάρλι Κερκ: Η μοιραία σφαίρα που χώρισε τον πλανήτη σε ανθρωπότητα και απανθρωπότητα''

 Ελευθέριος Ανδρώνης/Sportime. gr:

Το απύθμενο μίσος που εκφράστηκε για τον δολοφονημένο Τσάρλι Κερκ, έδειξε ότι ζούμε πλέον έναν παγκόσμιο πνευματικό πόλεμο δύο αντίθετων κόσμων

Μονάχα ένα ον υπάρχει που αγάλλεται με κάθε δολοφονία από τότε που πλάστηκε το ανθρώπινο γένος. Δεν είναι άλλος από τον αρχέκακο και μισάνθρωπο διάβολο. Αυτό το αρχέγονο μίσος για τον άνθρωπο και τους νόμους του Θεού, έχει μετατραπεί στην εποχή μας σε μια λυσσαλέo μηδενιστικό κίνημα που όσο οδηγούμαστε σε πνευματική σύγκρουση δύο κόσμων, τόσο αποκαλύπτει το θηριώδες πρόσωπο του.

Οι λωτοφάγοι των ηδονών πολιτεύονται πλέον μόνο με τα ζωώδη ένστικτα τους. Ψηφίζουν με τη σάρκα. Διαδηλώνουν για την ασυδοσία του κρέατός τους. Γιορτάζουν το μίσος. Πανηγυρίζουν το αθώο αίμα. Για να οργιάσουν είναι διατεθειμένοι ακόμα και να σκοτώσουν. Χορεύουν νοητά πάνω από τάφους ενάρετων ανθρώπων. Ευφραίνονται με κάθε νίκη του κακού απέναντι στο καλό. Είναι πνευματικά τέκνα του αρχαίου αφεντικού τους.

Στις διαταραγμένες μέρες μας το κακό απεκδύεται όλους τους ιδεολογικούς μανδύες του και παρουσιάζεται με όλη τη μεγαλοπρεπή φρίκη της αληθινής μορφής του. Φύγαμε από τα πολιτικά μανιφέστα, τις παραδοσιακές ιδεολογίες, τις ταξικές ζυμώσεις. Η δαιμονοπληξία είναι αυτή που παγιώνεται ως κοινωνικοπολιτικό ρεύμα. Πρωτόγονη, ωμή και οργιώδης όπως στα αρχαία σκοτάδια της ειδωλολατρίας ή όπως στα πρωτοχριστιανικά χρόνια, όταν οι χριστιανοί τάιζαν με τις μαρτυρικές σάρκες τους τα θηρία και τα όργανα βασανιστηρίων....

...Προτού καν κηδευτεί ο Κέρκ, άλλοι πανηγυρίζουν ανοιχτά, άλλοι δηλώνουν ότι καλά έπαθε, άλλοι λένε ότι θα τον δολοφονούσαν και οι ίδιοι, άλλοι περνάνε το πτώμα του από woke ιερά εξέταση, άλλοι τυπώνουν κοροϊδευτικά μπλουζάκια με το στιγμιότυπο της δολοφονίας του και όλοι μαζί ξερνάνε τόνους σκατοψυχιάς από το περίσσευμα της μηδενιστικής χαβούζας όπου κολυμπούν....

...Στην εποχή μας το ζητούμενο του ταξικού μίσους παύει να είναι η αναδιανομή πλούτου και εξουσίας. Το μίσος λαμβάνει οντολογικές διαστάσεις. Το υπέρτατο αγαθό είναι η αμαρτία και η νομιμοποίησή της. Η πάλη των τάξεων γίνεται σύγκρουση μεταξύ του εθελούσιου κολασμού και της σωτηρίας. Και η πιο σκληρή καταδίκη αξίζει σε εκείνον που υπενθυμίζει στους λωτοφάγους της ηδονής τους αφυπνιστικούς νόμους του Ευαγγελίου..